Alle inzendingen van Elise

Plastic ik test de trekker onder mijn vinger. BAF! Een explosieve ontbranding. Karton vliegt van de kaart af, een gat in de binnenste kring. Kunnen we het nog begrijpen? Of, is het al te laat? Dat het niet het wapen, maar de mens is, die het wapen gevaarlijk maakt.…

De veilige haven waar je altijd elk moment aan kunt leggen. Je gooit de trossen los en kiest voor het ruime sop, de ruige zee vol gevaren en onzekerheden. De verbinding via de radar is wat overblijft. Ik wens je een behouden vaart en een welkom voor als je weer terug komt en aanlegt in de veilige haven.…

Bergen steeds hoger wie blijft steken valt nooit naar beneden…

Vrijheid gehuld in leegte zwaar hoofd in ronddolende gedachten die naar een huis smachten Haar huis geen thuis Waar leegte niet wordt verjaagd vult het verleden de kleine kamer glijdt ze achteruit in een toekomst Altijd haar heden…

Zwart waar ik kijk heen Onwerkelijkheid Een witte grafsteen Onbegrepen waarheid We lopen samen Samen in het licht Ons beide namen In leven gegrift De wolken huilen Niet kunnen schuilen Dan een witte steen Huilend en alleen De werkelijkheid samen maar apart met als onderscheid Witte steen, verward…

Er is iets, maar ik hoor niets ik zie niets ik voel niets... Ben ik dan niets, word ik dan niets? NIETS.…

Daar lag het dan weggedoken voor de zon alsof het bang was, om afscheid te nemen van dit winterse gevoel daar lag het dan weggedoken bij een struik bang om te verdwijnen in de diepe donkere grond daar lag het dan eenzaam in een hoekje bang om gezien te worden door die grote warme zon daar lag het dan dat laatste, kleine hoopje sneeuw…

God waar bent u nou? Dit is toch teveel. Is dit wat u wou? Ik begrijp het niet God, u bent toch goed? Waarom dit verdriet? Tranen van verdriet langzaam stromen ze Zij begrijpt het niet De verslagenheid, Niet voor te stellen 'Raak het nooit meer kwijt' Vertel mij toch, God! Wat voor zin dit heeft, Dit ondraaglijk lot? Dit maakt…

Een traan sijpelt mijn mond binnen de zoute smaak doet me denken aan die dag op het strand toen jij en ik nog ik en jij waren Het was koud maar ik gloeide van trots hoe jij daar liep mijn arm door jouw arm gestoken alsof ik je vriendin was We aten fish & chips ik dronk cola en jij dronk niks je keek alleen maar naar mij en naar…

Door jou loop ik de hele dag rond met een glimlach met jou ben ik heel blij bij jou wil ik het liefst voor altijd zijn door jou lijkt het net of ik de hele wereld aan kan met jou voel ik me heel gelukkig bij jou voelt het hopelijk net als bij mij bij mij voelt het namelijk zo goed, dat ik eigenlijk niet meer zonder je wil zijn…

Blauwe ogen omringd door grijs in je hoofd in je leven blijf kijken want ik weet in je leven in je hoofd omringd door blauw zijn alleen je ogen wijs…

Heel even zag ik dat je keek wat kan jij mooi blozen zelfs in de verte…

en dan de stilte na de storm los licht scharrelt door je haar je lach danst voor mijn ogen ik lach terug en zwicht loop verder voor altijd weg van jou en doe mijn ogen dicht…

Wat gebeurt er in je leven staat in grote lijnen beschreven in de palm van je hand De kronkelige lijnen ze zeggen iets Hoe fijner, hoe langer hoe bochtiger, hoe duidelijker Bij iedereen is het uniek net als het leven Je toekomst is al voorspeld of je snel een spetter zult vinden of je eenzaam blijft of je dement wordt of je verstand…

gouden strepen in een donkere nacht luid gedonder mijlenver het alles betekenende gevecht is weer begonnen tussen het geluid en het licht het licht flitst er op los laat zien wat voor moois het kan het geluid is jaloers en dondert er dwars doorheen urenlang gaat dit zo door maar dan... als het geluid schor is van het gebulder als…