Alle inzendingen van Ettina J. Hansen

let op die wijzertjes! altijd en overal draaien ze rustig ze hebben de tijd eeuwen bekeken, zo'n wijsvingerwijzertje weet: gaat het haasten dan raakt het hem kwijt…

Een bever is geen bever En een bever is geen bever Zoals mijn buurman die zo beeft Wanneer hij bellen bier opheeft Dat is een bever, ja gewis Die toch beslist geen bever is Dat is een bever die niet beeft Geen ziertje om een biertje geeft Maar liever sloten water heeft…

het bloesemt in de bomen 't is toch zover gekomen al leek het er niet op de winter bleef maar hangen er rees een diep verlangen naar bloesem uit de knop naar roze getinte takken die haast van zwaarte knakken dat leek dit jaar een flop de wolken bleven dreigen het voorjaar bleef maar zwijgen de zon liep niet voorop nu staan ze toch…

wat was je groot in woorden en in daden met warme klank geladen tot aan je laatste noot wat was je sterk in teksten en gedachten die ernst en humor brachten tot aan je laatste werk wat was je lief in welgemeende zinnen een mooie man van binnen tot aan je laatste brief - Paul van…

Ik ben het zat, ik wil het niet meer horen al dat gezeur dat komt mijn neusgat uit ik draai mij om en richt voortaan mijn oren naar bos en boom, waar blij een vogel fluit Ik ben het beu, ik wil niet meer gedogen al dat gezwam dat grijpt me naar de strot ik keer mij om en richt voortaan mijn ogen naar wei en hei, voor bij- en bloemgenot Ik…

Jij bent mijn hemel en mijn ster Van zon en maan de waarde Het draait om jou... al ben je ver Mijn wereld en mijn aarde…

ze komen er weer aan de blaadjes en de knoppen hier in de lange laan zijn druk zich te ontpoppen de vorst vertrok spontaan - zou dat die lijster fluiten? - de ijsbloem liet een traan, de takken staan te spruiten de bloesem komt eraan - zou dat die merel zingen? - ik merk het in de laan de bomen staan op springen!…

jij bent mijn rots geen storm weet jou te stranden jij bent de bloem waarop mijn vlinders landen jij bent mijn bron die bruist tot aan de randen jij bent de vlam waarop mijn vuur blijft branden…

een warme herinnering aan het gestorven schaap haar wollen trui…

de straatjes van mijn jeugd ik kan ze nog benoemen ik weet ze in te zoemen ze waren een geneugt de straatjes van mijn jeugd ik liep er nooit te kniezen ik had ze voor het kiezen dat was een ware deugd de straatjes van mijn jeugd…

ik droeg je negen maanden (ik, jouw mam) tot de plek waar jij ter wereld kwam en vanaf daar zal ik je dragen al mijn dagen achtereen in alles eromheen…

je woorden heb ik gedronken je zinnen zoog ik op toen proefde ik je regels en spoelde goed met sop…

steeds als ik jou binnenlaat welt er een traan in mij omdat ik al bij voorbaat jouw afscheid weet daarbij…

zo'n manneke klein zo bijzonder en fijn zijn persoontje uniek zijn stemmetje muziek zo'n manneke lief ook een boefje... een dief: al direct bij de start steelt zo'n ventje je hart…

~ elke levensdag erbij is een levensdag eraf ~…

zeg niet altijd ons en wij, soms is het ik en soms van mij…

Meisje, Graag had ik jou mijn achternaam gegeven. Gehoord mijn voornaam... daags door jou genoemd. Maar jij koos wegen ver voorbij mijn leven. Ik heb je niettemin mijn leven lang geroemd. Jongen…

de geit is de laatste tijd nogal bokkig het lam is vrij groot geschapen maar de kat heeft een vrij kleine poes op het erf loopt een kauw met kraaienpootjes en gisteren was het konijn het haasje de hen is altijd haantje de voorste en de haan is er altijd als de kippen bij de merrie kreeg vandaag een hengst van…

Ik mis jou en mij met blozende wangen het voorjaar verkennen en de lente ontvangen Ik mis jou en mij met honingzoete dromen de zomer in zweven en van nectar bekomen Ik mis jou en mij met zonnige humeuren de vruchten zien rijpen en de herfst smaakvol kleuren Ik mis jou en mij met verstrengelde armen de winter trotseren en elkander…

lipstick op haar kin mascara op haar koontjes mormeltje van vier - hoe vaak nog zal mams meisje buiten de lijntjes kleuren…

ik zie je met mijn ogen dicht ik voel je alsof je naast me ligt ik mis je steeds zo dicht bij mij je bent er maar bent er zelf niet bij…

strakblauw - alleen tussen hem en haar een vuiltje aan de lucht…

Stel dat je eens heel alleen bent Met een zwoele zomerwind En het tsjirpen van de krekels En een rups die zijde spint Stel dat er geen mens te zien is Gul de zon die jou daar vindt En een roodborst met aubades En een haasje dat wat sprint Stel dat je daar niet vandaan kunt En de maan is goed gezind En een kelk schenkt volop nectar Van…

van zomerbriesje tot orkaan, de wind die gaat of komt eraan…

Jij bent... tig robijn wel minstens tien dozijn Jij bent... diamant elke zijde briljant Jij bent... o zo'n pracht een opaal, een smaragd Jij bent... van saffier de grootste juwelier Een schat... werd mijn deel want jij bent... een juweel…

Wat anders is er heden nog te melden dan dat de aarde niet zo zonnig draait, dat er genoeg valt te wieden in de velden omdat er weer eens distels zijn gezaaid Wat anders is er heden nog te schrijven dan dat er vuur over de wereld waait, dat er genoeg valt te blussen in de lijven omdat er weer een vonk is opgelaaid Wat anders is er heden…

afvalscheiding - zijn dop bij het plastic hijzelf bij het glas…

zomerse tinten - dan die metamorfose naar warme kleuren…

oorverdovend in de zwoele zomernacht dat stekende geluid…

hij doolt maar wat rond het torretje tussen het riet van de tuinstoel…