Alle inzendingen van Ettina J. Hansen

een weggetje met een stoplicht: wachten op niets…

Een versje schrijven, was allang mijn wens Bij deze dus maar eens begonnen 'k heb zo wat zinnen bij elkaar verzonnen Die zoetjes zingen voor een lezend mens Zo'n versje schrijven, nee geen hindernis Een kwestie van wat woorden brullen Om daar de lijntjes mooi mee op te vullen Zo simpel is het, voor mij kattenpis ..............…

een hok met een konijn dat knaagt…

Ha dennenboom groen, ha dennenboom groen Jou neem ik mee voor een kwart seizoen Ik geef je wat licht ik geef je wat glans En breng om je stam een vrolijke dans Ik geef je wat kleur, ik geef je wat geur En jij bent de boom... met wie ik wekenlang sjans Ho dennenboom groen, ho dennenboom groen Wat doe je nu, wat sta je te doen? Weg is je licht…

Het jaar, het jaar, wat ging dat snel! We renden, we raceten, dat is het wel. Overal haast om door te gaan. Geen tijd voor een halte om stil te staan. Het jaar, het jaar, het ging langszij. De dagen, de maanden, ze zijn voorbij. De tijd, de tijd, hij loopt op tijd. Met rennen, met racen, raak je hem kwijt. Trap op je rem, die…

het zijn haar woorden waarmee ze zijn zin weet te regelen…

steeds in december weet ze hem te versieren en af te tuigen…

altijd wel ergens maar het meest nu in december: mist zij hem zo…

heel mijn kussen wil ik kussen sinds jij daar blij je hoofdje lei elk stukje elk plukje kus ik zoet want dat ben jij…

hoe ouder hoe langer geleden…

november - volop bladeren in herinnering…

de escortlady ontvangt haar gast met open armen en benen…

Ik heb voor u gebeden dat u straks de tijd nog vindt die u dartel kunt besteden: Dat u op de schaats kunt staan om te zwieren en te zwaaien. En gebronsd in zee kunt gaan om een keer te pootjebaaien. Dat u fluitend op kunt staan om een frietje te gaan happen. En een high tea af kunt slaan om een potje bier te tappen. Dat u in de tuin…

er klinkt een vrolijk liedje de hele dag in mijn hoofd en in dat breingebiedje wordt elke dip gedoofd er swingt een vrolijk dansje de hele dag in mijn hart en heel dat speels cadansje zwiert er in ieder part ik word daarvan zo lustig de hele dag ben ik blij ik zeg het je nu rustig jij zingt en danst in mij…

als kleine knul wist Alex gauw ooit zal ik koning zijn want moeder zei: ons bloed is blauw net als je speelgoedtrein maar Alex vond dat mopje flauw en zei: dat is geen gein al was mijn bloedkleur rood-wit-blauw ik wil geen koning zijn en Bea dacht: wat een tiran die uitspraak is gewaagd wat moet ik met zo'n jongen dan het is toch godgeklaagd…

O koningin, o koningin de lust wordt mij ontnomen u wilt niet langer als vorstin ik heb het net vernomen O koningin, o koningin hoe is dat toch gekomen weegt u nog eens de plus en min mijn tranen blijven stromen O God, o God, geen koningin kon U dat niet voorkomen zo heeft het leven weinig zin laat Alexander komen…

weet je dat, je bent zo mooi van binnen en van buiten als ik jou voorbij zie gaan ben ik uren aan het fluiten weet je dat, je bent zo lief van top tot aan je tenen als ik in jouw aura ben voel ik veertjes in mijn benen weet je dat, je bent zo leuk van achteren en van voren als ik naar jouw hartje…

lees een boekje over bomen: zie zijn lot in wintertooi, toch zal er weer kleur op komen lentegroen het mooiste mooi lees een boekje over pauwen: zie zijn wanhoop als hij ruit, toch komt er weer zelfvertrouwen straks een verenvolle huid lees een boekje over zeeën: zie zijn onrust bij een storm, toch golft hij straks weer tevreeën na de…

naast de kinderboerderij een snackbar met broodjes hete kip…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

Broodnodig snoof je zinlozer dan ooit de lucht voor je langste vlucht…

de berm is gemaaid - weer een groei naar de knoppen…

sinds ik jou zag op die zomerdag ben ik flink ondersteboven ja ik ben van slag maar 't is geen beklag ik zou wel willen verloven maar wat een verdriet jij hebt al een griet en haar wil je blijven loven dus eindigt mijn lied zoals je wel ziet ben ik flink ondersteboven…

negen maanden om te groeien naar het eerste afscheid…

voor moeder plukt ze nog ieder voorjaar maderliefjes…

in maart één zon aan het hemelland dan honderden aan de waterkant: zo glanzend geel in het jonge groen zo vol van fleur in het nieuw' seizoen zo'n zonnig bloempje dat daar straalt en heel het voorjaar binnenhaalt... zo'n zonnebloempje dit termijn dat kan alleen maar speenkruid zijn…

toen ik jou zag, op die voorjaarsdag in het blauw en o zo fijntjes was ik gelijk geheel van slag ook al was je maar zo kleintjes je was een pracht, aan die waterkant je leek wel een prinsesje daar langs die plas in dat groene land in je hemelsblauwe hesje gaf jij mij kleur, meer dan iemand ooit meteen floot ik een liedje die dag vergeet…

Een lesboboerin in Nieuw-Heeten hield beslist niet van buitenlands eten: voor haar geen Chinees, geen Frans of vreemd vlees, maar een Hollandse pot... zeker weten!…

Anemoontje, Anemoontje, maagdelijk schoontje in het woud ben jij weleens zoet bezongen zuiver om je hart van goud? Om je beelderige kroontje en je weelderig' bladerdos, jij icoontje, Anemoontje, Anemoontje in het bos? Dan is dit voor jou een versje vol van verve en een blos zing ik samen met de roodborst en de merels erop los Anemoontje…

als ik aan je denk... begin ik te dromen, is de herfst uit de bomen en de bloei is gekomen als ik aan je denk begin ik te zweven, is de neerslag verdreven en de zon is gaan leven als ik aan je denk denk ik aan die ene - , is de winter verdwenen en de zomer verschenen als ik aan je denk…