Alle inzendingen van Ettina J. Hansen

Ik heb voor u gebeden dat u straks de tijd nog vindt die u dartel kunt besteden: Dat u op de schaats kunt staan om te zwieren en te zwaaien. En gebronsd in zee kunt gaan om een keer te pootjebaaien. Dat u fluitend op kunt staan om een frietje te gaan happen. En een high tea af kunt slaan om een potje bier te tappen. Dat u in de tuin…

er klinkt een vrolijk liedje de hele dag in mijn hoofd en in dat breingebiedje wordt elke dip gedoofd er swingt een vrolijk dansje de hele dag in mijn hart en heel dat speels cadansje zwiert er in ieder part ik word daarvan zo lustig de hele dag ben ik blij ik zeg het je nu rustig jij zingt en danst in mij…

als kleine knul wist Alex gauw ooit zal ik koning zijn want moeder zei: ons bloed is blauw net als je speelgoedtrein maar Alex vond dat mopje flauw en zei: dat is geen gein al was mijn bloedkleur rood-wit-blauw ik wil geen koning zijn en Bea dacht: wat een tiran die uitspraak is gewaagd wat moet ik met zo'n jongen dan het is toch godgeklaagd…

O koningin, o koningin de lust wordt mij ontnomen u wilt niet langer als vorstin ik heb het net vernomen O koningin, o koningin hoe is dat toch gekomen weegt u nog eens de plus en min mijn tranen blijven stromen O God, o God, geen koningin kon U dat niet voorkomen zo heeft het leven weinig zin laat Alexander komen…

weet je dat, je bent zo mooi van binnen en van buiten als ik jou voorbij zie gaan ben ik uren aan het fluiten weet je dat, je bent zo lief van top tot aan je tenen als ik in jouw aura ben voel ik veertjes in mijn benen weet je dat, je bent zo leuk van achteren en van voren als ik naar jouw hartje…

lees een boekje over bomen: zie zijn lot in wintertooi, toch zal er weer kleur op komen lentegroen het mooiste mooi lees een boekje over pauwen: zie zijn wanhoop als hij ruit, toch komt er weer zelfvertrouwen straks een verenvolle huid lees een boekje over zeeën: zie zijn onrust bij een storm, toch golft hij straks weer tevreeën na de…

naast de kinderboerderij een snackbar met broodjes hete kip…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

Broodnodig snoof je zinlozer dan ooit de lucht voor je langste vlucht…

de berm is gemaaid - weer een groei naar de knoppen…

sinds ik jou zag op die zomerdag ben ik flink ondersteboven ja ik ben van slag maar 't is geen beklag ik zou wel willen verloven maar wat een verdriet jij hebt al een griet en haar wil je blijven loven dus eindigt mijn lied zoals je wel ziet ben ik flink ondersteboven…

negen maanden om te groeien naar het eerste afscheid…

voor moeder plukt ze nog ieder voorjaar maderliefjes…

in maart één zon aan het hemelland dan honderden aan de waterkant: zo glanzend geel in het jonge groen zo vol van fleur in het nieuw' seizoen zo'n zonnig bloempje dat daar straalt en heel het voorjaar binnenhaalt... zo'n zonnebloempje dit termijn dat kan alleen maar speenkruid zijn…

toen ik jou zag, op die voorjaarsdag in het blauw en o zo fijntjes was ik gelijk geheel van slag ook al was je maar zo kleintjes je was een pracht, aan die waterkant je leek wel een prinsesje daar langs die plas in dat groene land in je hemelsblauwe hesje gaf jij mij kleur, meer dan iemand ooit meteen floot ik een liedje die dag vergeet…

Een lesboboerin in Nieuw-Heeten hield beslist niet van buitenlands eten: voor haar geen Chinees, geen Frans of vreemd vlees, maar een Hollandse pot... zeker weten!…

Anemoontje, Anemoontje, maagdelijk schoontje in het woud ben jij weleens zoet bezongen zuiver om je hart van goud? Om je beelderige kroontje en je weelderig' bladerdos, jij icoontje, Anemoontje, Anemoontje in het bos? Dan is dit voor jou een versje vol van verve en een blos zing ik samen met de roodborst en de merels erop los Anemoontje…

als ik aan je denk... begin ik te dromen, is de herfst uit de bomen en de bloei is gekomen als ik aan je denk begin ik te zweven, is de neerslag verdreven en de zon is gaan leven als ik aan je denk denk ik aan die ene - , is de winter verdwenen en de zomer verschenen als ik aan je denk…

de vulpen is bleek het potlood van streek de vlakgom denkt shit het papier ziet zo wit…

1 januari - de oliebol op mijn bordje is van vorig jaar…

kerst - de boom, de lichtjes, de piek, de ballen…

Bobo's kerstdis: kaviaar, aangeklede tong en twee soorten kwal…

Als de molens niet meer malen omdat de oogst bedorven is en de sterren niet meer stralen omdat de wens gestorven is, blijf niet stilstaan... Als de schepen niet meer varen omdat de zee geslonken is en de wonden niet verjaren omdat de droom verdronken is, blijf vooruitgaan... Als de klokken niet meer luiden omdat de tijd vervlogen is…

zo'n wekker toch altijd maar vroeg uit de veren voor een ander…

Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je landgoed dat naar bosluchten geurt waar de herfstvrucht zo vrij en ongedwongen met het mosgroen je najaarskleed kleurt Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je wasdom waar het roodborstje troont waar parkiet er zijn halsband heeft bedwongen en met groen nu je winterkleed kroont Zeg Rijswijk, ben…

jij bent o zo heerlijk zo zacht voor mijn huid zo zoet en zo eerlijk mijn zomer- en winterfruit jij bent o zo fleurig zo op en top roem zo mooi en rooskleurig mijn zomer- en winterbloem jij bent o zo stralend zo puur uit de bron zo warm en bepalend mijn zomer- en winterzon…

noem me vuur en noem me fleur en heel secuur je lentekleur noem me wens en noem me fee en heel intens je rozenzee noem me ziel en noem me bloed en heel stabiel je zonnegloed noem me lust en noem me lied en heel bewust je stroomgebied noem me zee en noem me kust en heel tevree je levenslust…

hij reisde miljoenen meter hij wilde alles zien nu is hij allesweter beweert hij sedertdien maar ís hij wel zo kien? nog voor geen centimeter kent hij zijn Jacobien en al geen haartje beter hun eigen Ot en Sien en die zijn al zeventien!…

raakt hij de juiste snaar zingt zij het hoogste lied…

in de vijver van de paleistuin krooneenden…