Waarom zij bukken moest?
Haar arm leggen op een stronk?
Bange ogen, bleekblauwe huid,
Strakke lippen, van angst geen woord.
Grote donkere ogen smeekten luid:
Hak niet, klief niet, kap niet
Mijn hand of arm af.
Mijn kind wil ik strelen
Mijn akker wil ik zaaien
Mijn graan wil ik oogsten.
Ik wil met jou delen
De liefde die je niemand gaf
Maar…
Laat mij je haar bedekken,
Je gezicht omknopen met een doek.
Laat mij je haar bedekken
Je ogen omlijsten met een doek.
Je mond, je ogen onderscheiden je
Immers van alle vrouwen.
Laat mij je haar bedekken
Maar sta geen burqa toe.
Sla óp je ogen wanneer ik je weer ontmoet,
Ik sluit je in mijn armen
Jij sluit je ogen toe.…
Het asfaltpad gebroken,
Diepe kloven,
Scheuren als micromaanravijnen,
Verwrongen asfalt door zware lasten,
Door zon vervloeide,
Uiteen gereden geteerde kiezelstenen,
Nu groen, paardenbloem, weegbree en varkensgras,
Het zwart tot leven gekomen,
Daar waar het brak
Door on-weer en worteldruk.
Asfalt, getekend door het leven.
Was zo ook niet…
Ik vroeg de smid,
Smeed mij een poort,
Een poort met gouden krullen
Gesmeed in flonker kolenvuur.
En na een enkel uur
Zie daar,
Gedreven, gehamerd het ijzeren werk
Met bladgoud, dun fineer.
Ik zei de smid,
Tussen twee tuinen wordt zijn plaats.
De oude tuin vertrapt in honderd jaren,
Bloemen ten prooi gevallen aan barbaren,
Daar keer…
Mijn schaduw fietst mij ver vooruit.
Hij dwingt mij tot laveren
Opdat hij zijn kop niet stoten zal
Aan op de weg geprinte fietsen.
Hij laat me sturen,
Hij laat me wenden,
Mijn schaduw is mijn baas,
Mijn schaduw laat mij fietsen
Waar ik zonder zon niet ga.
Pas als hij zich verschuilen kan
In de schaduw van een lindeboom
Laat hij mij verrassen…