Alle inzendingen van Ferdinand van Heijningen

In jou geloven en jouw zoete leugentjes maar voor lief nemen.…

Als je bij mij bent, zeg ik vaak niet wat ik denk en je zeggen wil.…

Met startschot gemist ben je zo tien jaar verder dichter bij de dood.…

Hoe relatief zijn huwelijkse jaren, want nog zie ik mij in tweeduizendeen met een ongepolijste edelsteen zorgeloos over de Kaagplas heen varen. Het zonlicht dat ons toen magisch toe scheen, maakte al snel plaats voor woelige baren, waar wij bang en bevreesd naar konden staren, kaarsjes brandend dat het stormtij verdween. Nu het water weer…

Betoverd ben ik, mijn hart nog in de boeien, maar wil weer vrij zijn.…

Winters onzeker zwermen in mijn groene hart duizenden ganzen.…

Wat een genot dat ik zo viel voor haar, want jarenlang was zij voor mij zo goed, was zij als chocola, zoeter dan zoet en vormden wij met smaak een perfect paar. In vuur en vlam stonden wij: met de gloed van wellust die ons omringde, de snaar die ons raakte in passie voor elkaar, tot ze venijnig doordrong in mijn bloed. Nu is het uit, met…

Met het dak eraf en ware blijheid in mij kan ik alles aan.…

Als jij alles bent, is niets meer vergelijkbaar met onze vriendschap.…

Denk aan caramel als jij met me praat. Je hebt het over rozen, maneschijn, de duinen, Chanel, het drinken van wijn en dat er eeuwige liefde bestaat. Vind het amusant: jouw verliefde brein dat de fantasie de vrije loop laat, zegt dat onze band nooit verloren gaat en je zo graag "intiem" met mij wilt zijn. Slechts een vleugje tijd is wat ons…

Zweef hoog in Andes, peins wat ik zou willen zijn als ik hier niet vloog.…

Jij bent mijn rivier, het water waarin ik baad, de stroom die ik volg.…

Oneindig oogt de zee, van Malaga naar Malta dansen we de Cha-Cha-Cha, zwemmen dolfijnen met ons mee met links Europa, rechts Afrika, aan de ene kant God, aan de andere kant Allah, met ertussen de Méditerranée…

Nog zoveel te doen, dus ik wil het allemaal en nu ook meteen!…

Nog zie ik jou gaan in je oliepak, een stoere mannengroet zoals het hoort en dan met hoogste spoed naar Battenoord, naar het wassende wateroppervlak. Kort daarop hing elk leven aan een koord, leek het alsof alleen ons zolderdak nog boven de zware zondvloed uitstak, werd jouw adem in ziltigheid gesmoord. Met mijn levensgeluk tot staan gebracht…

Hadden wij dromen, liggen die als confetti op de nieuwjaarsvloer.…

Weet je wat je hoopt, wat er van je dromen komt, waar jouw weg heengaat?…

Twintig jaar gelee en nog steeds vragen ze jou: "zing je met ons mee?".…

Wil geen geschenken met Kerstmis, heb slechts één wens: dan bij jou te zijn...…

Moeder van het Licht wijze woorden fluisterend in mijn duisternis.…

Tegen klok van twaalf vecht je hard voor jouw leven met mij hand in hand.…

Hoe ik van je hou als ik met jou de sterren in hun pracht aanschouw.…

Bomen in het groen, rozen die voor ons bloeien en wat ik dan denk?…

Gevecht met de zee om veilig thuis te komen met haven in zicht.…

Op mijn grote bed vraag ik je tot dageraad bij mij te blijven.…

Eenzame jongen ziet bloedmooie dageraad met oud hol gevoel.…

Liefde in ons hart leidt tot om elkaar geven, een mooie wereld.…

Zie haar er niet staan op die mooie boulevard, maar mis mijn lief wel.…

Woorden, slechts woorden en niets dan lieve woorden scheiden mij van jou.…

Klinkt best agressief hoe ik mijn vriendin omschrijf, maar het slaat wel in.…