Het is alsof van binnen
zoveel is stuk gegaan
Alsof je met scherpe messen
mijn liefde te niet hebt gedaan
En ik weet niet hoe ik het moet zeggen
of hoe ik het je duidelijk maak
geen woorden om het uit te leggen
en ik probeer het o zo vaak
Maar soms is vechten zinloos
en vergeet ik dat je weg bent
alsof je voor een ander koos
en je alleen…
Mijn handen liggen zijdelings naast een lichaam dat ooit het mijne was
En zachtjes probeer ik mijn schreeuw te dimmen
alsof het een vuurtje is dat langzaam gedoofd moet worden
Een ijslaag vormt de basis van mijn koude lippen
terwijl mijn laatste adem vergeet te ontsnappen
En ik val
in de donkere leegte val ik
met gespreide armen vergeet ik
dat…