9 resultaten.
Blauwe ogen.
poëzie
2.0 met 4 stemmen
1.101 't Was blauw, niet het blauw van vergeet-mij-niet,
Bescheiden, zwijgend en bleek;
Ook niet het blauw van lobelia's,
Aan d' oever der rustige beek.
't Was ook niet het blauw van de zomerlucht,
Schoon dit van de hemel vertelt,
Zelfs niet van de lucht in het meer weerkaatst,
Waar 't zacht in de golven versmelt.
't Was vreemder…
Duet
poëzie
3.8 met 4 stemmen
605 Zij zongen te samen duetten
In 't naderend schemeruur,
Zij, grilligste der brunetten,
Hij, vol van poëtisch vuur.
Zij zongen: ‘Ich wollt' meine Liebe’;
Zij zongen van liefde's verdriet,
Van liefde's vreugden en weelden,
Zij zongen ook Fauré's lied:
‘Saluez! c'est l'amour qui passe!
Saluez, saluez! c'est l'amour!’…
ROEMERSWALE
poëzie
4.0 met 4 stemmen
674 Daar ligt, zo klinkt een sage van weleer,
Een rijke, trotse stad in zee verdronken.
En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.
Des avonds zit de visser mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...
Maar niets geeft van de schat de…
Gevangenis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
451 Mijn huis,
een gevangenis
met open deuren en
grote ramen
waar de
wereld langs
komt
terwijl
de deur
niet open
hoeft…
Nog eenmaal
netgedicht
1.2 met 6 stemmen
613 Nog eenmaal
samen aan het
aanrecht staan en
genieten van
alle geuren
Nog eenmaal
gearmd de bossen
in en samen
er weer
uitlopen
Nog eenmaal
in de
badkamer terwijl
jij in bed
op me wacht
Nog eenmaal
midden in de
nacht naar
muziek en naar
jou luisteren
Nog eenmaal
zou ik je
willen strelen
en je liefde
voelen…
Roerdomp
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
293 Je staat
als een roerdomp
zonder vleugels
en kijkt
naar het water
dat rimpelloos
wacht
tot jij
weer wegvliegt
zonder vleugels…
Zachtheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
541 In mijn vingers
voel ik de zachtheid
van jouw ooglid
en de liefde
waarmee ik die sloot
Alsof je sliep
en ik je weer
wakker kon maken
Geef me de zachtheid
van je ogen terug
zodat ik ophoud
met huilen…
Adem
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
542 Langzaam ben ik
in je gekropen
tot ik niet meer
wist of mijn adem
van jou was
Nu adem ik
alleen en soms
voel ik me
lichter
alsof jij
mij ademt…
Onherroepelijk
netgedicht
3.2 met 10 stemmen
682 Als de dood
tot over je oren
in je zit
schoffelt het leven
het goede in jezelf
naar boven
zodat je
het onherroepelijk
onder ogen ziet…