Na ommelandse reizen is geen evenwicht
Hersteld. Ik herken de achtergrond weer
In de spiegel. Maar aan de kapstok
Hangt een verre jas. Het lila licht,
Waarmee ik samenval, analyseert
De tocht van keldervloer tot nok.
Voor binnenhuisarchitectuur gezwicht,
Zit ik op het gat in mijn tapijt, gelogeerd
In de aap van het eigen huis. Staan er…
- VEERTIG SOORTEN GEKTE - EN IK die geloofde
Dat mijn voorhoofd volliep met heelal
Bij elke stap naar een kompas
Met - omgekeerde hartslag en - gedoofde
Schaduw. Hoor ik in het carnaval
Mijn stem die ik noteerde en herlas
Tot de wind mij beterschap beloofde?
Diep in mijn huis woont een veertigtal
Vreemden. Met één gezond verstand in hun…
Een oud gezicht in de facturatie.
Een kasticket met een blik
die betekent wat je aanbelangt
in je heimelijke kamers uit je betrokken
wolkenhemel op je betraande vingertop.
Mont Blanc met blauwe regen.
---------------------------------------
Uit: 'Turbulenties!', 2017.…
Haal hem uit zijn schaduw voor
Hij herkent zich in deze vorm:
Een vleermuis, of een vis die in een fuik
Begint te deken. Laat hem door
Zijn polsslag leven, geef hem storm
En van elk woord het vruchtgebruik,
Maar wek hem niet, verstoor
De klaarte van zijn versvorm
Niet. Met rijm dat zijn verbeelding fnuikt.
-------------------------
uit…
Tevreden met wat hij aan beelden
Hoort? Denkt op het juiste ogenblik
Een gek te zijn. Voorland van hem,
De kwade droom die hij verveeld en
Snel uittrekt en weggooit. Niet gewikt
En steeds meer draden los. De accuklem
Is van literatuur, veroordeeld en
Verroest. Of ze gedrukt staat. Ik
Weet van opgeld dat het ruikt naar zijn stem…