Alle inzendingen van Frans Vanhove

Lieflijk dorpje van weleer waar is je charme gebleven? Je moest wel met je tijd mee maar is er niet wat overdreven? Je groene weiden zijn veranderd in grote, drukke wijken, je paadjes in betonnen banen waarlangs 'fermettes' prijken. Het kerkje bij de lindeboom was ooit je middelpunt. Nu wordt jou zelfs pastorij of kroeg niet meer gegund…

Fictie heeft zich opgedrongen, tijd draait tegenwijzerzin, 't ouder worden is bedwongen want van man word ik terug jongen tegen de natuurwet in. Haren worden gladgestreken, de riem stevig aangesjord want 't is duidelijk gebleken dat meer naar mij wordt gekeken naarmate ik jonger word. Eelt verdwijnt weer van m'n handen, 'k ga weer blozen…

'Opvliegers, Eerwaarde zuster', had de dokter haar gezegd, 'niets om in paniek te raken, 't heeft met leeftijd veel te maken, 't is het lichaam dat verandert' had hij duidelijk uitgelegd. Maar de non, vroom en devoot en voor dokters als de dood had geen enkel woord begrepen van dit nieuwe fenomeen. 'Ben ik werkelijk zo veranderd', vroeg…

Tegen het oude hek, gehurkt, z'n hoofd een beetje schuin, wijl hij aan z'n pijpke lurkt, overschouwend 'hun' mooie tuin, dwalen zijn gedachten naar het leven met lieve Katrijn. Kon hij één moment maar, kon hij even nog bij haar zijn... zitten op het kleine bankje bij de japanse kerselaar, 't is niet eens zo lang geleden, nog maar iets meer…

Hoog, sierlijk, vrij, beschreef hij cirkels in 't azuur, cirkels en triomfbogen met vleugels als zeilen die na 't stijgen, op de duur nauwelijks nog bewogen. Spiedde het landschap, diep benee, zeer gebrand op prooi ergens in de groene loverzee moest en zou hij vinden want in de ijle rotsplooi, hongerige kuikens, nimmer tevree. Een schot…

Niet door 't strijden om macht, voor religie of ander mom. Niet van honger of van dorst of door eindeloos winstbejag. Niet door 't vallen van 'de bom' komt de ganse mensheid om. Niet doordat men wouden velt of door CO2 uitstoot. Niet door 't gat in de ozonlaag of omdat het poolijs smelt. Niet aan vuur of watersnood gaat de wereldbevolking…

De nachtwakers sigaret gooit vonken in de zweterige dondernacht. Hijgend loopt zijn hond voorop. Angstig om naderend gerommel uit de grijze doorgezakte hemel draait hij meelijwekkend z'n kop. De weerhaan op de klokketoren zet zich piepend naar de wind, een kat vlucht weg, een deur klapt dicht en in de verte huilt een kind, op de daken regengetrommel…

Luieren, liggen, lanterfanten zomerfilm van op m'n rug blauwe hemel, witte lijnen vliegtuig heen, vliegtuig terug. Alles zindert, alles schittert in de gouden zonneschijn... zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol. Elke oogopslag betovert…

Vandaag voel ik mij onverklaarbaar, 'k voel mij onverklaarbaar goed. Als een zomerdag in 't voorjaar, met een zachte warme gloed lijkt het mij te overspoelen, een soort van oertevredenheid. Kan een mens zich zo goed voelen, van alle negatiefs bevrijd? De lucht lijkt naar anijs te geuren, anijs, vanille en kaneel. Het landschap schildert…

Mag 'k mij even voorstellen, ik ben Theodoor, de vlieg. Ik ga je iets fraais vertellen, je mag me doodslaan als ik lieg. 'k Ben een vlieg en vlieg en vlieg maar soms moet 'k toch eens rusten, en dan liefst van al op dingen die jullie, mensen zo graag lusten. Ik land graag op een lapje vlees of een stukje vers gebak of op de rand van de…

In de zwoele augustusnacht als de maan haar kraters toont en de sterren samenklitten tot een reuzendiamant. Wanneer Venus aan het zenith troont en verliefden samenzitten aan het grote uitstalraam van de kosmische toverij... In die satijnen zomernacht, als geritsel zelfs lawaai is en de versgestreken lakens een zweem van rozengeur verhullen…

Zachtjes knijpt hij in haar hand en fluistert haar iets toe. Zij lacht ietwat verlegen en antwoordt onopvallend: 'Je weet toch dat 'k dat doe'. Kerkdeuren zwaaien open voor bruidegom en bruid. Kwistig wordt er rondgestrooid met wensen en met rijst. De bruidsmars weerklinkt luid. Zij ondersteunt zijn arm, 'Doe jij maar rustig aan'.…

In Parijs, onder een brug werd een jongeman gevonden, 't hoofd bebloed van diepe wonden en een messteek in z'n rug... Dag papa, zegde hij fier, ik ga heel veel geld verdienen en er jullie mee bedienen als ik weer terug ben hier. Dag klein zusje, lieve meid, wat zal ik je erg missen, ik moest dit zo snel beslissen maar 'k zal terug…

Michael Jackson klopte aan bij Sint Pieter aan de poort, maar die liet terstond verstaan dat hij van die blanke man met wipneus en rode lippen nooit ofte nimmer had gehoord. Hij zocht vlug in de archieven, want Sint Pieter - steeds integer - gelooft niet zomaar iedereen en zei tot Michael Jackson: 'Neen, volgens je geboortebrieven ben…

Wat staat daar zo schuchter te doen, half verdoken in 't plantsoen tussen klaproos en margrietje, tussen climatis en pioen. groei hoger, toe, want niemand ziet je, klein, bescheiden vergeet-me-nietje. Andere kleuren lijken grauw naast jouw wondermooie blauw. Van zo'n hemelsblauw verschiet je en een naam als die van jou klinkt haast als een…

Whisky Jim uit het wilde westen wou z'n nieuw geweer eens testen, nam van z'n whisky een flinke slok en plaatste de fles op het kippenhok want Whisky Jim uit de Far West was 's morgensvroeg steeds op z'n best. Schoonmama die bleef logeren was ook heel vroeg uit de veren, boterhammen met gelei en daar een vers eitje bij dat was wat zij zou…

Mijn tante heeft een dikke poes, een kanjer van een kater. 't Is echt geen gewone kat, zij springt zomaar pardoes, omdat zij houdt van water, bij tante in het bad. Mijn tante lust ook heel graag wijn, zij drinkt zichzelf ladderzat. Een fles en enkele glazen later zitten ze alle drie heel fijn gezellig samen in het bad, mijn tante, haar…

De dag dat ik terug zal blikken aan het einde van 'de lijn', al mijn daden zal rangschikken en mijn levensfilm kan bekijken, zal ik dan tevreden zijn? Zal ik zelfgenoegzaam stellen: ''k Heb van weinig dingen spijt'. Zal ik zonder schroom vertellen: 'Voor natuur en simpele dingen, daarvoor had ik echt geen tijd'. Heb ik nooit kunnen beslissen…

Kom Eva, wij moeten gaan want God gaf ons te verstaan dat wij weg moeten uit Eden, niet pas morgen, maar nog heden. Trek uw vijgenblad maar aan, ons mooie leven hier, is gedaan. 'k Wil u nu echt niks verwijten maar moest gij in die appel bijten? Adam jongen, luister hier, er was geen andere manier om mijn honger te bestrijden, 'k liet…

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden. Geef haar terug haar soorten dieren, nu met uitsterven bedreigd, geef haar terug haar regenwouden en haar ongerepte…

Hij ziet. Zij kijkt. Hij komt. Zij wacht. Hij vraagt. Zij lacht. Hij ziet haar staan. Zij kijkt ontdaan. Hij komt naar haar. Zij wacht op hem. Hij vraagt haar wat. Zij lacht ad rem. Hij ziet haar staan, het hoofd gebukt. Zij kijkt ontdaan ietwat bedrukt. Hij komt naar haar toe op een draf. Zij wacht op hem, hij's niet veraf. Hij…

Ik haal de pluizen uit m'n navel en de luizen uit m'n haar. Ik haal de pieren uit m'n neus die 'k er al een week bewaar. Ik spuug, ik krijs, heb geen manieren, mijn arrogantie kent geen grens. En toch lijk ik, van alle dieren het allermeest op de mens.…

Wee mij, nu de poorten sluiten, genadeloos als een mokerslag, nu de tijd in lange slierten langs mijn levensloop zal kruipen, nu de tralies mij omsingelen als een stalen spinnenrag, nu dat wanhoop en illusie als demonen binnensluipen. Wee mij, nu 't besef van boete mij omstrengelt als een knel, nu 'k het morgenrood niet zien wil om de werkelijkheid…

Mijn buurvrouw, Yvonnetje lag daar op haar balkonnetje te soezen in het zonnetje in haar,... zag ik dat wel goed, doorkijknachtjaponnetje. Ik dacht net, wat 'n heerlijke dag, dat de zomer maar lang duren mag, maar plots... een flits, een donderslag. Ik keek nog 's vlug naar buiten en geloofde haast niet wat ik zag. Weg eensklaps het…