Alle inzendingen van Greta Casier

In een gesloten graf met de diepe duisternis om HEM heen werd HIJ plots door de liefde gewekt en uit die kiem van leven stortte een morgenlijke bron van onuitputtelijk Licht zo krachtig en sterk dat de zware steen werd verdreven en verbaasd keek Hij naar buiten met alle vezels van Zijn vernieuwde wezen zag Hij hoe de zon kwam opdagen…

de stille week werd bruusk verstoord toen het nieuws over Brussel werd gehoord dat terreur en moord hard had toegeslagen met onbeschrijfelijk leed en zoveel vragen de stille week werd bruusk verstoord voor mensen onschuldig gewond en gedood door gekken die zichzelf zomaar opblazen en daarmee grotere massa's weten te raken de stille week…

Halverwege de weg voel ik mij instorten zijt Gij daar nog ziet Gij mijn wank' len en horten terugkeren kan ik niet verder gaan maakt me bang waarom duurt die lijdenstocht zo schrikwekkend lang de weg lijkt onbetrouwbaar mijn tred zo onzeker wolkenmassa' s omhullen mij zie ik verder het licht weder? haal ik nog het eindpunt helpt iemand…

alleen in de stilte kan ik tot U komen kan mijn hart voor U voluit openstaan wil ik dat U altijd in mij blijft wonen iedere dag en ieder uur met mij zal gaan toch weet ik dat zo velen naar U vragen dat ik maar een schim in die massa ben wilt U al mijn verlangens helpen dragen opdat ik weet dat Gij mij van dichtbij kent soms ben ik bang dat…

Vroeg in de herfst kwam hij weder in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan zij liet juist de stores neder zag hem over ‘t grindpad gaan. een zware deur ging open… traag trad ze hem tegemoet en nu was ‘t voor beiden hopen dat alles weer kwam goed. ‘t leek of hij nooit was weggeweest zijn aanwezigheid was lief en teder of liefde alles…

Een beeld dat nooit voor mij verdween wanneer het licht uitging, de zon niet meer scheen overal zag ik het beeld opduiken zelfs wanneer ik krachtig mijn ogen er voor ging sluiten. Je was een heerser over mijn gevoelens sprak mijn ziel in schoonheid aan jij gaf mij het summum aan genoegens en liet me over roze wolken gaan. jij was door mij…

Er viel een grote massa sneeuw over gans het land mensen gingen skiën naar de Baraque de fraiture maar voor velen was de reis van een te korte duur de burgemeester merkte dat er iets liep uit de hand Hij riep de grote volkstoeloop op rechtsom te keren wegens gebrek aan sanitair voor de dames en de heren…

Bij avondschemering warm ik mij aan een vuur de ganse namiddag was het al aan het sneeuwen vlokken vielen dansend, spelend, uur na uur bij avondschemering warm ik mij aan een vuur nooit lag de natuur zo wit en maagdelijk puur en ‘ k hoorde enkel ‘t krassen van de spreeuwen bij avondschemering warm ik mij aan een vuur de ganse namiddag was het…

blanke ijsbloemen bloeien op winterruiten maagdelijk en teer. Uit het land van sneeuw en ijs een beloken paradijs.…

Ijsblauwe hemel blakende zon schijnt over bevroren velden…

de kauwen die wonen in de hoge kerktoren vliegen al krijsend uit in de vroege morgen hun krassen kan je door de dikste muren horen de kauwen die wonen in de hoge kerktoren bezorgen overlast die alle dorpelingen storen of houden zich stil in 'n schoorsteen verborgen de kauwen die wonen in de hoge kerktoren vliegen al krijsend uit in de vroege…

toeteren en bellen feest van Driekoningen kinderen verkleed met gouden kroon en ster van deur tot deur zingen driekoningenliedjes 'n centje voor de arme klinkt ' t van oudsher…

Tranen van mijn jeugd verweven in verdriet en vreugd tranen die me nooit hebben gespaard ik heb ze desondanks bewaard. Op een dag ging ik ze weer zoeken tussen vergeelde bladen van mijn boeken als een inktvlek op mijn geschrift gevonden voelde ik me weer intens met ze verbonden. het was op die zwarte dagen dat ik ze als traan niet meer…

Een vriend is iemand waar je alles kan aan vragen die in moeilijke tijden je leed helpt te dragen aan wie je de grootste geheimen gerust kan vertellen of een moeilijk probleem mee kan overleggen met wie je vreugde en verlangens weet te delen en je ook geen minuut met hem kan vervelen dat is ware vriendschap voor het leven die je…

Mijn eerste nieuwjaarswandeling wil ik maken in mijn teddyjas met de kraag hoog opgezet geen mens die ik ontmoet, of op mij let in de ijskoude , nog slapende winterstraten alleen de kerstlichtjes die mij vergezellen en de smartphone met mijn stappenteller...…

Virologen zijn nu vedetten als we 's avond voor tv zitten de nieuwe goden maken geboden: die ons levensgenot bevitten…

In Vlaanderen tellen we af nog voor de avondklok met klokslag 20/20 als de klokken aan het luiden gaan moeten wij met een glas in de hand op onze dorpel staan met buren klappen in de handen en drinken een goeie slok zonder vuurwerk en vol geestdrift, het jaar uitwuiven hopend dat we volgend jaar uitbundig kunnen fuiven.…

Ik bid voor Het Kind dat blij wordt verwacht op kerstnacht gebracht hemel en aarde verbindt Ik bid voor het kind dat een moeder draagt dat haar liefde vraagt en een toekomst vindt ik bid voor het kind dat ergens verloren in ellende geboren verstrikt in een labyrint ik bid voor het kind slachtoffer van geweld in verdriet gekneld…

Met een wens van liefde en vrede doet het nieuwe jaar zijn intrede... gezondheid voorspoed verbondenheid ... en een stralende zon boven een hoopvol zicht voor als het dan toch even tegenzit...…

zingende, spelende, engelen op hun lier kondigen de komst aan van een nieuwe tijd herders gaan zoeken de eniggeborene Zoon van God, Verlosser, voor de mensheid…

... en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd... onze plannen met herfstblaren opgeveegd kijk ik angstig op een harde winter aan zie een bos met zwarte skeletten staan daar heeft het virus zich gretig uitgeleefd en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd... God behoede- dat geen kerstgolf…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…

De decemberkou drijft mensen naar binnen in een gezellige huiskamer met feeërieke kerstsfeer vinden familie en vrienden elkaar in vrede weer tijd om over lief en leed van een jaar te bezinnen nog vele schaapjes die verdwaald zijn zonder herder moeten op een donkere weg in eenzaamheid verder plaatst een verdwaalde in uw hart en in uw midden…

lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet opent een weg in het verschiet waarin ontwaakt het nieuwe leven het blijft een wonderlijk beleven als men het plotse ontwaken ziet lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet Het komt onze zonden vergeven die het met Zijn liefde overgiet een vredig koninkrijk aanbiedt…

lumineus klank- en lichtspel in de grootsteden waar mensenmassa' s drummend samenstromen tegen de huidige coronamaatregelen in doet mensen toch van een luisterrijke kerst dromen Kerst het allerbelangrijkste feest van het jaar wil niemand het, alledaags laten doorgaan daarom gaan ze zoeken naar alternatieven zoals in de nachtelijke kou rond…

zij zagen hem lopen langs de straten was nooit met iemand aan het praten niemand kende iets van zijn levensverhaal een vreemde met een onverstaanbare taal hij ging met ietwat gebogen schouders toonde daardoor een tiental jaar ouder zijn ogen lagen diep en keken verward of hij niets meer van ’t leven had verwacht hij woonde in ‘n verkrotte…

Een huis staat jaren onbewoond en verlaten zodat buren over het verval beginnen praten dan krijgen jonge mensen plots een mooi idee met kerst daar doen we gewoon iets mee... het moet een kersthuis van licht en liefde zijn toegang geven tot jong en oud, groot en klein we bedelen warme soep, of een lekkere wafel alles aan één gemeenschappelijke…

die licht over de wit bevroren aarde en klaart het ganse heelal. Het is die ster die vonken van liefde werpt naar de maan zodat huizen en straten en pleinen verlicht staan. Het is die ster die over alles en alles liefde ademt, die mensen doet gaan in het holst van een ijskoude nacht waar hen de warmte van Het Kindeke wacht. Het…

Ik droom van een witte kerst met ijsbloemen op de ruiten gezellig in 't eigen warme nest en klokken die vredig luiden... Ik droom van een Kindje in de stal en herders die hun schapen hoeden zilveren sterrenlicht aan het heelal hemel en aarde die elkaar ontmoeten. Ik droom van engelen die zingen met hoge en heldere stem kinderen die zich…

Sjaloom galmt luid vanuit een toren vriend en vijand geven elkaar een hand aan de frontlijn ontstaat een broederband door Het Kind dat tussen hen is geboren Sjaloom is het, wat ze beiden graag willen soldaten wisselen hun sigaretten en wijn ze willen geen oorlog, maar vrienden zijn het heimwee naar huis doet hen verstillen na Kerstmis…