Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.209):

Jouw Beeld

Een beeld dat nooit voor mij verdween
wanneer het licht uitging, de zon niet meer scheen
overal zag ik het beeld opduiken
zelfs wanneer ik krachtig mijn ogen er voor ging sluiten.

Je was een heerser over mijn gevoelens
sprak mijn ziel in schoonheid aan
jij gaf mij het summum aan genoegens
en liet me over roze wolken gaan.

jij was door mij gekozen uit zo velen
op een avond, bijzonder en onverwacht.
Het lot was ons beiden heel genegen
al had ik het zelf een beetje bijgebracht.

Ik leefde in een nieuwe wereld
waarin mijn liefde was een volmaakt beeld.
De dagen waren met bloemengeur verneveld
en de uren door engelenmuziek gestreeld.

's Nachts voedde jij mijn dromen
die alleen de sterren konden zien
en wat in de toekomst voor ons zou komen
daarvan was 't geluk niet eens te overzien.

Maar hoe en waardoor kwam jij toch plots te sterven
spreek jij mijn hart en ziel nu nooit meer aan.
en ik die dacht: dat ik je nooit meer moest derven
ineens is dat beeld... ik weet niet waar naar toe gegaan?