Bittere koffie
netgedicht
Ik zit voor het raam
en sluit m'n ogen
Slechts twee weken
terug in de tijd
Daar fiets je
met je rossige haren
Een glimlach die
sombere dagen openrijt
Een kaarsje ontstoken
om het licht te wijzen
Vandaag eindigde jouw levenstaak
Nooit meer fietsend
door de straat
Zwaaiend naar allen
en iedereen
Mijn koffie is bitter…