275 resultaten.
Waardeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 
233 Staande voor het boekenrek
treft me vlijmscherp het besef
-eens te meer-:
dit alles is waardeloos.
Word ik triest, word ik boos?
Van beide wat.
Vooral ben ik het zat
al dat geprakkeseer
over de woorden,
gedrukt, gesproken,
die zozeer mijn leven hebben beheerst.
Wat moet ik ermee,
nu ik de tachtig ben gepasseerd?
Kieper ik alles in…
Klimaatopwarmingstanka
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 De beuk in de tuin
verliest zijn laatste blaren
al in augustus.
De zon brandt ongenadig
de seizoenen overhoop.…
Remco
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 De geur van gras en benzine
bij het maaien op 4 juli.
Toch even rusten.
Gezwicht voor de verleiding
op mijn smartphone te kijken.
-Remco Campert is dood-
Opnieuw aan de slag.
'We braken het brood
en deelden de doden',
schreef hij,
wandelend op de Overtoom.
'We zijn al bijna uit zicht',
schreef hij.
Net als ik, bijna uit zicht.…
Meikever
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 Hij lag
vanmorgen,
de haakpootjes in de lucht,
op de gladde tegels
van het terras,
de eerste meikever
die ik dit jaar zag.
Heb hem
in het omgekeerde deksel
van een borstbollenpot
-Wycam's volgens oud recept-
met een blaadje erbij,
op de tafel gezet,
de meikever,
mijn vertrouwde insect.
Een uur later
is hij over de rand geklauterd…
Haiku
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 186 Met elf op de brug.
Lentezon op ons gezicht.
We lachen de toekomst in.…
Tanka
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 270 De intercity
glijdt zacht weg van Mol naar Geel.
De eerste borrel
schuurt bitterzoet in de keel,
verjaagt even corona.…
Groeiende Gelijkenis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 Het weerbarstig struikgewas.
De pet hoog op de bezwete kop
passeer ik het venster
zie ik in de spiegel van het glas
mijn vader.
Labeur
op de Hodonkse Akkeren
in de vallei van de Werbeekse Nete
zeventig jaar geleden.…
Het sparen der bloemen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 264 Zoals ik zeer lang geleden
bij het maaien
de bosjes madeliefjes spaarde
op dwingende vraag
van mijn jongste zoon,
zo rij ik nu nog altijd
om de enkele viooltjes heen
-wit, blauw, paars-
die ooit verdwaald,
van tussen het liggend hertshooi
en het klein vogelpootje,
spontaan aan het bloeien zijn gegaan.
Zij schitteren al
door drie maaibeurten…
A.L. Snijders 1937-2021
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 322 1992:
zeer kort verblijf
in Lochem.
Fietsen door de Achterhoek.
Misschien wel
langs de boerderij
van A.L. Snijders,
me toen totaal onbekend.
Vorig weekend las ik
in De Standaard der Letteren,
wat gisterochtend
zijn laatste zkv
bleek te zullen zijn.
'Verdrongen verleden'
was de titel.
In zijn stukje een opsteltitel
van 56 jaar geleden…
Bevrijding?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 Uit het diepblauw
schittert de zon
in de laatste dagen van mei.
Bevrijding weerklinkt alom
in het gezoem der fietswielen
op het asfalt,
in het geroezemoes
op de terrassen.
Vrijheid.
En tegelijk:
de beklemmende massa,
de uiteengespatte bubbels,
de vervagende geborgenheid.…
Exitcovidtanka
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 231 De luister van mei
krijgt nog meer glans door prik twee.
Hoera, wij zijn vrij!
De terrassen lopen vol.
De drank vloeit rijkelijk. Schol!…
Vaccinatiehaiku
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 527 Eerste Phizershot
in de linkerbovenarm:
een spuitje van een cent.…
Vaccinatiecampagne (haiku)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 278 De vaccinaties
in De Zwaan verlopen vlot.
Vandaag duizend shots.…
Roger Raveel (tanka)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 215 Doorheen het vierkant
in de grijze scheidingsmuur
zie ik het wasgoed.
Mijn buurman vindt het maar niks,
dat gat in de betonplaat.…
Eiland
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 218 Ik ben mijn eigen eiland.
Niet uitgestrekt,
ik zie de grenzen.
Zonder heuveltop of dal,
ik zie de effen saaiheid.
Net als Ameland,
zo denk ik plots,
-een tocht rond en om,
heel lang geleden-,
en toch weer niet.
Inwaarts het vlakke land,
effenheid tot aan de duinenrand.
Maar uitwaarts steeds de zee,
de grenzeloze zee,
de lokroep van…
Verdun
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 187 De zwarte schaduw
van de soldatenkruisen,
verdubbelt de smart.…
De dag der kanteling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 249 Dit is de dag der kanteling.
Het wit is nog voor even.
De koude bijt niet meer.
Het ijs begint te kraken.
De wind ruimt naar het zuiden.
De zilverreiger is weer zichtbaar.
Schapen grazen het gras weer bloot.
De voederplank blijft leeg.
Sporen smelten weg.
De winter stopt ermee.
De lente dringt zich op.…
Sneeuwlandschap (tanka)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 Amper kleurverschil
tussen hemel en aarde,
enkel gescheiden
door de zwarte weipalen
en het rag der boomkruinen.…
De blinde poëzierecensent (tanka)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 De beoordelaar
verslindt gedicht na gedicht
enkel op papier.
De digitale hoogbloei
is hem verbijsterend vreemd.…
Laatstetelefoonboekhaiku
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 160 In de brievenbus
het laatste telefoonboek:
'onze' tijd verdwijnt.…
Duivenhaiku
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 205 Op de kale tak
bollen twee duiven zich op:
grijze kluwens wol.…
Sneeuw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 227 Van achter het raam
zie ik de sneeuw
mijn kleine wereld verruimen.
De stilte groeit mee,
ook in mij.
Al lang geen kinderen meer
die opgewonden gillen
of per se naar buiten willen.
Ik blijf dus maar staan
om van achter het raam
intens te kijken
naar het geluidloze wit.
Alles lijkt zo perfect.
Mijn vrouw vraagt,
licht verwijtend…
Haiku's
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 196 De zon en het blauw
herscheppen ranke stammen
tot een kathedraal.
De weerspiegeling
van eikenboom en wolken:
bron van mijmering.…
Bilisserotstanka
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 205 Op de grijze rots
hoog naast de wilde rivier
denk ik aan mijn jeugd,
de blijde kinderdromen
van veertig jaar geleden.…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 Ik verdwaal in de dagen,
ook al zijn er maar zeven.
Ze gelijken op elkaar,
een monolithisch blok.
Net als de mensenmassa,
zij schuift door de winkelstraten.
De tijd wist zichzelf uit,
langzamerhand.
Ik vlucht naar mijn jeugd,
herkenbare tijd.
De morgengeluiden in het huis,
de feestelijke zondag.
Daaraan klamp ik me vast,
in…
Zomer in november
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 278 Op wandel
langs de Grote Gracht
verdwijn ik
in de schaduw
van mijn vrouw.
De zon wriemelt door de blaren
en geeft nog milde warmte af.
Er is gefluit van vogels
her en der.
Gaaien krassen.
De lucht is blauw.
Boterbloemen bloeien.
Voorbij het pad
verschijn ik weer
alsook de schaarse auto's.
Een haan kraait
honden blaffen.
De…
Zes haiku's
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 Het dorp ademt rust
omringd door vruchtbare velden.
De kerktoren waakt.
Een kronkelend pad,
een huis tegen de glooiing:
oase van vrede.
De trotse hoeve
heerst nog over het landschap.
Zal zij verdwijnen?
De novemberzon
werpt lange schaduwslierten
over de akkers.
Uit het akkerland
rijst de tumulus omhoog.
De doden rusten.
De…
Verjaardag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 418 Ik dacht:
hoe lang is het reeds geleden
dat ik voor jou iets geschreven heb?
En ik toog aan het werk.
Ik haalde me je lichaam
voor de geest
wat verre van onaangenaam was.
Doordringen in je verstand
je gevoelens
was zoveel moeilijker.
Maar er ontstond
een magische ruimte
waarin we eindeloos
ons voortbewogen
in volkomen harmonie
en taal…
Zeg me wie ik ben
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 Zeg me wie ik ben:
een ruiter die zijn paard bestijgt
en door de luchten klieft
op zoek naar wolkenvelden
waar hij eeuwig draven kan?
Zeg me wie ik ben:
een boer die traag zijn land bewerkt
in elk seizoen zichzelf verliest
gebogen naar de grond
die ooit hem bergen zal ?
Zeg me wie ik ben:
een dichter die zijn woord verstaat
en in de…
Wat een gedoe
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 306 Wat een gedoe.
De maskerade houdt maar aan.
Mondkapjes in de straatgoot,
in de struiken langs de wandelpaden,
bungelend aan het fietsstuur,
losjes om de pols,
weggezakt tot in de nek.
Wat een gedoe.
Soms kruisen,
bij nader toezien,
goede kennissen elkaar.
Vanuit de onderarm
ontstaat een beweging
richting handdruk.
Een bruuske counter…
Bezig met laden