Mag ik je vragen
om het stof je van kleren te blazen?
-Je kijkt me niet aan
en houdt je ogen gesloten
in je bevroren gezicht-
“Kijk en luister dan toch!”
schreeuwt mijn hart onophoudelijk
-Mijn handen vormen klauwen
en haken zich in jouw kleren
maar je beseft nog steeds niet welk verdriet je sticht-
“Hou op met die komedie…”
mijn…
Verdoken
tussen de kussens
van je hart
gevuld
vol veren
zo licht
zo zacht
als je handen
die zich ook nu
om de mijne verstrengelen
als een stille
verbintenis
voor oneindige liefde
waar zelfs harten
te klein voor zijn…