lachen tegen de wolken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 
106
106In de schaduw van een grote boom
de ergste hitte wat ontvlucht
leg ik mij neer en tuur wat loom
naar de bijna oneindig lege lucht,
waar net een wolkje de zon passeert
meegedreven op een zachte wind.
Ik kijk hem na geamuseerd
het is net een spelend kind
onwillekeurig lach ik terug
en zwaaide zelfs heel even,
maar mijn geestekind was veel te…
Bezig met laden