Alle inzendingen van HAN MESSIE

Een kind zoekt bevroren zonlicht loopt door het koude berkenbos takken twijgen hangen vol rijp de kleine genieter aanschouwt het haarfijne glanzende wit herinnert zich zijn onlangs ervaren dromen versnipperde spookkleden bedekt met blank spinrag hun griezelslot ontvlucht toeven onderdanig in dit nieuwe woud van suikergoed en klevend…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

Het jaar achttienhonderdvijfenvijftig schenkt de Papoease wildernis een lichtstraal; daarin glanst Gods Woord vol onversaagde taal, die het duister vorst, het verguisde wenkt. De Blijde Boodschap wordt geweerd of gekrenkt... Toverpriesters horen een nieuw verhaal, willen strijd, sterken hun geheime zaal. Zijn angst en liefde door elkaar gedrenkt…

De lange levensweg loopt reeds spoedig ten einde is een breed bezadigd zandpad door een tevreden heideveld zacht avondrood geeft de vroege schemer en de paarse struikjes warme gloed van berusting terwijl de eeuwige einder in vaag vragend grijs ligt plots kringelt een kleine dwaalster fel brandend over de grond schenkt dit leven een verrassing…

Kinderplannen zijn als ridders op een feest. Broederlijk spattend schuiven glazen wijn; vredig snijden tafeldolken goede spijs fijn. Zwaarden wachten tot het smullen is geweest. In elke schranser huist een vechtlustig beest: blijmoedig doen de gasten elkaar pijn. Fakkelmeisjes brengen een schuchtere schijn door de nachtelijke zaal van dovende…

Een kleine herderin loopt langs de smalle stroom, over zachtgroene heuvelhellingen. Ovenlucht en stemmen van dorpelingen raken haar als geurige, vaag ruisende stoom. Onder klokgelui knielt het meisje vroom naast de schapen, geeft zich aan mijmeringen: "Vet gras, goede kudden, hechte woningen: meer dan ons toekomt, geeft Hij, die 'k minnend…

Aan het meer van Galilea werd met eenvoud gesproken over de akker der mensheid vele halmen groeien snel hebben een steen onder hun voet krijgen nooit volle aren hoe vaak heeft het rijpe koren dat in goede aarde staat bij zijn diepe wortelpunten geen kleine kruimelkiezels welke de allerfijnste tastzin een weinig onderdrukken lichte belemmering…

Het verleden mag dikwijls opnieuw bekeken en beschouwd worden, want dat is een geleerde wegwijzer voor de toekomst.…

Tot veel jongens spreekt het witte schuim aan de kust: "Zie je toekomst in de spannende vrijheid. Wees vertrouwd met de golven zonder tijd, waar geschiedenis bezinkt als verijlde lust. Mannen op het schip zijn zich elk uur bewust van verrassend gevaar, straffe arbeid, ofschoon de purperzee hen kinderlijk verblijdt, wanneer de zon bij 't gouden…

's Avonds de slaap vatten kan soms moeilijk zijn door een hoofd waarin allerlei slagwerk speelt armen en benen vol dikke zware stroop dansende naaldjes over heel de huid kinderlijke gedachten van eens helpen wazige monsters sluipen loerend - afwachtend tussen de zwarte wanden en het bed veilig wegduiken hoofd diep onder de dekens of met…

Drie futen drijven vanzelf mee met stroom en wind, slapen ongestoord. Eikenloof hangt dof, glanst opeens; dat geeft trek in een hap boerenkool! De mestkever kruipt over een mierenhoop, wordt betast... Overleeft!…

(1962 - 2012) Vrije adem van vroeger boerenleven waait al een halve eeuw over de grond, waar heerlijk toeven bij rustige stond samen gaat met luisterrijk beleven. Hier mogen mensen zich overgeven aan kampeervreugd, eenvoudig en gezond. Blije stemmen, gejoel klinken in het rond, door wild woud en dierenrijk omgeven. Het eethuis toont…

Gods genade die zich onnoemelijk ver uitstrekt wijd als de oceaan is heeft de bezadigde golving van een stil bergmeer heel ons leven mogen we dat water putten en tot ons nemen met wijs overleg en vertrouwen -herken ook vals gebruik hiervan!- slechts overgave aan eenvoudig geloof.…

Driejarige kindjes wroeten dolgraag in 't zand scheppen kneden al verbeeldend maken gestalten uit het gewone leven eveneens monsters en paleizen om verwoede strijd dan sterke vrede te brengen op de kleine stuifwereld deze speelsheid is de oerdrang tot nodig zelfonderhoud bij ruwe zwerfstammen die de grond omkeren en uithollen voor vruchtbaarheid…

Enige kleuters verdringen elkaar voor het grote aquarium waar gejaagde bellen en kolken spreken van de plotselinge oorlog binnen de kleine vissengemeenschap de weetgierige kijkers zien tussen al die ronddraaiende lijfjes een bijna roerloze sierbaars welke afwachtend de strijd aanschouwt soms traag met zijn staart slaat herkennen blij verrast…

Op een hoog flatbalkon vinden twee duiven een bloembak zonder planten, vol potgrond. Daarin wroeten ze, draaien om elkaar rond: dolle veren en verschrikt aardkruim stuiven. Eitjes, uit wit marmer gehouwen druiven, verwachten lijdzaam hun opwekkende wond, die zacht openscheurt, met ijl getik verkondt: " 't Mensennest mag nieuw leven overhuiven…

Moe na lang spelen op het scheepsdek ligt de kleine reiziger 's avonds in zijn warme gerief'lijke hut is zelf een spel tussen zee en hemel lichte deining lokt kinderverbeelding doet de omringende zeemonsters steeds dansend verdwijnen _ weer verschijnen met open muilen toeschieten... toont binnen de patrijspoort vloeiend sterrenballet dat…

De vrome mens toeft bij zijn overdenking op de top van de berg, aan God gewijd. Hoge winden brengen gedachtenstrijd, geven stormend gevoel een nieuwe zwenking. Hete zon? Koude rilling? Misschien een krenking voor ruime geest, die verlangt naar vrijheid. Je houdt op met peinzen, ervaart verblijd: "Zoete geur wenkt lager aan de helling!" Het…

Lome lucht drukt zwaar; regen valt verkwikkend neer; damp schuift glanzend voort. 's Nachts onweert het hard: verborgen spinnenwebben blinken druipend op. Moge in ons hart het ongeschreven Woord steeds gebeiteld staan. In het avondlicht glanst de witte zon, heel rond: mijn ogen zijn koel. Witte fabrieksrook strijkt langs novemberbomen…

Tijdens de vroege levensjaren zijn bekende geliefde sprookjes een verre nachtelijke stad stil in 't einderduister verzonken die haar plaats alleen aanduidt met een zwakke hemelgloed waar slopend werk en drukke pret samen bescheiden rossig glanzen Assepoester Sneeuwwitje Duimpje bestaan voor rijpe mensen als vertrouwde wijze dwaalsterren…

's Nachts volgt het reekalfje vol ondekkingslust moeders zachte hoefklop. Haar achterlichaam glimt melkwit in het duister, spant zich waakzaam bij elke klank in 't bos, dat luidruchtig rust, stelt het jong tijdens moeizaam stappen gerust, wijst de verborgen weg tussen vlier en braam, draait om boven kruiden, nietig maar heilzaam, die de zwarte…

Vier mensen staan voor hun aanstaande woning broer en zus bespeuren achter het grote raam vage zwevende dievenvingers die blij verleden stelen verlatenheid driftig wenken leegte vergroten de verwilderde tuin blaast beiden honingadem tegemoet waarin verzwakt bijengezoem de stem laat horen van arbeidende vrijheid uitzien naar daagse…

Het beleven vol verrassing van de kinderjaren blijft in ieders denken Venus - standvastig blinkend aan de nachtelijke hemel zonder wolkenflarden maar wil soms weer ware ervaring zijn lang vergeten vuurbollen uit een pril heelal komen opeens aansuizen treffen rijpe mensen spreken tot hen gelijk luchtgemurmel tussen struiken jonge vrolijke…

haiku Ik fiets steeds verder; het wiel piept en schuurt. Kapot? Regenjastouwtje! haiku Dode berken staan kaal, rechtop, hebben nog steeds hun opbeurend wit. tanka Rondkui'ren, waar eens die jeugdherberg blijdschap gaf, alleen nog bomen, bloemen en moerasjes zijn: welbewust _ droef genieten.…

De poelen van het kleine bosmoeras gaan schuil tussen elzen en krullende struiken. Harde slijkbanken vol muntkruid ruiken zelfs in de dichte kluwens knellend gewas. Moeder eend onderricht haar kuikens kras: al zwemmend verkennen, telkens duiken doet aanstaande levensstrijd speels ontluiken. Wenkt of weert de wereld achter het wollegras?…

Half wakend zie ik mijn wachtende oude dag als een liggende molme boomstam op de vergane schors bloeien witte bloempjes tussen jong mos met jeugdige kracht maar uit de dode begroeide boom verrijst één felle reuze oerwoudbloem die ene gave vol wonderbeleven door hemelse machten mij alleen toevertrouwd.…

Een wijsgeer van het oude Griekenland zit te peinzen, verscholen tussen struiken. Nieuwe gedachten en beelden ontluiken bij lentegeuren, bloeiende bosrand. Vechtende vragen houden moeilijk stand, willen haast het denkersbrein verstuiken... Vrolijk gejoel: met luchtsprongen, grasduiken snelt een hummel door het bloemenweiland. Snuivend, woelend…

Als slaafje lag ik lekker lui op mijn rug Meesteres Carla zat bovenop mij bewerkte me overheersend maar minzaam noemde mij strelend haar eigendom.…

Het voelt heerlijk aan God te vereren met allerhande werken en gedachten. Boeken vol sterkende boodschap trachten de mensen wijze levensmoed te schenken. Kunstenaars mogen godsdienst beheren, tonen hun deemoedige krachten. Penselen, beitels en zingende nachten geven luister aan de lof des Heren. Het sterke geloof waart bescheiden voort,…

In mijn jonge jaren legde ik tijdens een treinreis mijn hoofd te rusten op de schoot van een Noors meisje Ik denk nog eens aan haar Ach die kuise tedere dijen van toen zullen wellicht reeds lang een mij onbekende man liefdevol omklemmen.…