Alle inzendingen van Han Messie

Het wijde stadsplein glimt vol gevallen regen; mensen krioelen in de bescheiden nevel, die vragend, langzaam verdwijnt. Een man met bolhoed wandelt loom, tuurt nadenkend. Zijn vrouw stapt kittig vastbesloten, achter hem. Welke stemming overheerst? He echtpaar verlaat dat wazige gewemel, door licht grijs omhuld, gaat naar wenkende leegte…

Het bos glanst, is dof: zon en schaduw krioelen als vlekjes dooreen. Onder de bomen bedekt verzonken schemer een slingerend pad. Bij zijn laatste bocht noodt wijd licht tot snel voortgaan, dan vragend stilstaan.…

Bij 't laatste Avondmaal spreekt de Heiland over de wijnstok, die door God is gevoed. Wie verlangt niet vol herboren gemoed hieraan te groeien met hoogste bijstand? Elke druiventros voele de scherpe tand van 't snoeien, ondanks scherpe pijn steeds goed. De boom der eed'le drank verplaatst zijn voet, dankzij mild heersend apostelverstand.…

Vroege morgenzon wemelt in gouden schijfjes op het effen meer. "Koekoek," hoor ik steeds om me heen. Die roeper zien? Speurtocht zonder eind! In het madeliefjesveld ligt paardenbloempluis, verwaaid.…

Fietsen door het zand: twee losse vlechten dansen als dolle vlinders. Op het landgoed hoor je die verre auto's als zacht muggenlied. Zwanen vluchten weg: over heel de wei galmen zingende vleugels.…

Bomen waaien zacht: druppels vol bloesemgeuren zweven naar ons toe. Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

(tanka) De meiskes dragen bessen, schors en halmen aan, maken een stapel, stichten een tweevrouwsbedrijf: hun winkeltje in het bos.…

Vroege viooltjes bloeien koud, overhuiven een platte hommel. Bij oma 's graf zijn sporen van hazen, vogels en kleindochtertjes. Zachtoranje rook verlaat langzaam de fabriek. Avondrust nadert.…

(tanka) Traag glijdt de stoomtrein door de nacht, hijgt bezadigd; een grote vonk zweeft en daalt, is een felrood oog, hard priemend maar levensmoe.…

Het boek Openbaring toont een gitzwarte zon een bloedrode maan waarbij sterren van de hemel vallen angstwekkend kondigt zich de dag des oordeels aan engelen blazen zelfbewust dienstbaar op bazuinen de tonen beduiden dat men bereid moet zijn op het grote gebeuren maar niet omhoog kijken in alle rust het werk van zaaien planten arbeiden…

We spreken van bloei; op de pianotoetsen valt een tulpenblad. Deftig, fier pronkend wandelt de fazant door stank van het uienveld. Tussen dorre beuken geurt allerlei jonge bloei.…

(tanka) De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak of verrassing vinden.…

Het lentebos glanst van vele tinten jong groen. Daartussen gierlucht. De citroenvlinder vliegt langs een gele narcis, blinkt een beetje op. De grauwe voorjaarstuin glanst, dankzij één forsythia.…

De tuin vol wild gras heeft zo'n fijnzinnig aanzien: sneeuwklokjes glanzen.…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

Afrika's regentijd geeft koude striemende stralen De rijke Bantoeneger rijdt met zijn auto spattend van oerwoud naar woonstad terug een goede pygmeevriend reist nieuwsgierig mee in het grote huis leunt de verbaasde dwerg tegen warme buizen aan die hem niet de vreugde schenken van het plechtige dorpsvuur de beeldbuis schittert muziekschijven…

Kijk die reuze ster helder blinken! Wat? Langzaam wordt de maan zichtbaar...…

De Heer kijkt met liefderijke voldoening naar een hartstochtelijk' godloochenaar. Deze mens haat zowel preekstoel als altaar, psalmzingen en vrome boetedoening. Dit ongelovige kind vindt verzoening bij zijn Hemelvader, leeft gewoon en klaar, maakt in het daagse bestaan diens wensen waar. Een vreemde, ongerijmde bedoening? God laat het Hoge…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…

(tanka) Dagelijks bidden brengt vaak smeken met zich mee; men onthoude steeds: bij spreken tot God mag meer gedankt dan gevraagd worden.…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

Op de kwekerij wiegen alle bloemen zacht in roze schemer: een stil, onzichtbaar feest van losse elfenvoetjes.…

Mijn dochter beleeft late, kleine winterpret, plukt vroegelingen. De maan schijnt helder: in de stille vijver blinken zilveren stroompjes. Een hel lichtpuntje glimt ergens _ bij koude nacht: de vroegste krokus.…

Werk van de dichter: een wild golvend korenveld, waar geen maaier komt, somtijds landlopers toeven, rustig wat aren pellen.…

Hollend nader ik de zwaargekartelde rand van het eikenbos, voel me een smulgrage haas bij de moestuin vol kolen.…

De wijde polder davert van geklap, geroep: mensen turen steeds. Tussen de sloten eten hazen onverschrokken door.…

De reebok kuiert langzaam voort, blijft dan staan _ tuurt, springt op en verdwijnt; met sierlijke danspassen volgt de rikke haar gezel.…

De man laat zijn sterke, eeltige handen fijnzinnig voelen aan wiel en ketting. Vieze vingers brengen de mededeling: "Edel werk blijft in onze vuilheid branden!" Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Eenden in het meer houden eerbiedig plaats vrij: nieuwe aalscholvers. Een kleuter begraaft dode lieveheersbeestjes. "Gezellig samen!" Wintermadeliefjes maken de rijp nóg blanker.…