Alle inzendingen van Han Messie

Het vroegere muntgeld van Nederland rinkelde luid om mensen te verblijden. Guldens en rijksdaalders toonden zeer bescheiden vier woorden "God zij met ons" op hun rand. Deze korte zin is voorgoed beland in 't gebouw, dat hetgeen is verscheiden, wil bewaren en kijkgenot bereiden voor wie het oude met liefde omrandt. Die kleine spreuk kan weleens…

Men noemt heer Bommel een luie nietsnut die niets uitvoert en slechts teert op geërfde bedragen neerslachtig gaat hij naar buiten de winterse kou in wandelt door dikke sneeuw met sjaal muts en wandelstok heeft -heel uitzonderlijk!- sokken aan zijn behaarde voeten Olivier bezoekt het huisje van zijn vriendin juffrouw Doddel glijdt bij…

Breda 's grote begraafplaats in het late zwart wordt kleurig gestreeld door zachte handen uit Hemels licht, die liefkozend landen op dit oord, waar men rust na vreugde en smart. Lampen vol glanzend groen bemoedigen hard het verlegen roze, dat teer wil branden naast lage schimmige loverranden. Helder blauw schijnt verspreid: een verblijd hart…

De polders zijn vol zwanen in vergadering. Plan voor nest zoeken?…

God aanroepen bij vreugde of ellende voorspoed dan wel groot gevaar mag de zege heten van beproefd geloof luide en stille woorden misschien slechts gedachten krioelen door elkaar stijgen naar de Hemel met vurige hoop op antwoord dat spoedig zal komen wellicht lang moet wachten dreigt de zware wolk onbegrip genaamd? opgestegen gebeden…

Het overbekende beeld de maatschappelijke ladder duidt allereenvoudigst het voortdurende streven van de samenleving aan steeds opwaarts naar de top toe! is vurig verlangen maar de onderste sport schenkt alle kracht aan wie naar boven klimt schraagt al hetgeen zich hoger bevindt blijft mateloos onmisbaar!…

Heer Bommel begroet de zonneglansen in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel. Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel bij het zuchtje licht heen en weer dansen. Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?"…

Het kruis, waaraan onze Heer Jezus sterft, is een schandpaal van zwaarste foltering, die in diepgaande christenbeleving gevoelswonden en denklittekens kerft. Dit steeds aanschouwde martelwerktuig erft Hemels licht, schept een blije stralenkring rondom de Man van lijden en redding, waarbij het ver en dichtbij mensen treft. Het hout der verschrikking…

Het hek van Slot Bommelstein staat wijd open, waar twee vertrouwde vrienden doorheen gaan, de vroeg roepende schitterzon verstaan om zich aan hun lezers te verkopen. Zie heer Ollie kaarsrecht luchtig lopen, met wandelstok zwaaien, op de grond slaan. Een licht handtasje trekt blij denken aan, doet op een verlichte reis hopen. Achter hem zeult…

Winteravond glanst: het warme purperwesten noodt tot steeds voort gaan.…

O Lieve Heer waarom worden de landen Syrië en Turkije door mateloze ellende beroerd met aardbevingen? wordt U uitgedaagd door Uw bestrijder steeds rond loerende Satan? laat Uw machtige hand alle kracht schenken aan hen die hulp verlenen aan de arme berooiden getroffen door dit vreselijke gebeuren de wegen van de Hemel zijn voor…

Het leven op de aardbol wordt onzichtbaar onderhouden opgebouwd of vernietigd door een regering die leger mag heten geheel onzichtbaar is alom tegenwoordig de strijders daarvan verspreiden zich ongehinderd verdringen elkaar in de nauwste schuilhoekjes zijn makkelijk te verslaan winnen dan toch weer ze kunnen zowel rotsen pletten als…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…

In lang vervlogen tijden zwierf een kloeke marskramer langs akker en boerenwei door grote bossen van stil dorp naar drukke stad liet zijn mondharmonica vol vrije kunst horen ongeacht of de koopwaar snel misschien moeizaam het kistje verliet ofschoon hij nooit las sprak de man al lopend tot zijn Hemelse Vader dankte Hem elke avond waar…

Vol wollig schuim glijdt de brede waterval schuin naar beneden, buldert aangenaam met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!" Telkens verrast een spattende golfknal. Tussen rotseilandjes en steile wal zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam dansende regenbogen, maakt grote naam: een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal. Watertoonkunst…

In de namiddag komen vele mensen bijeen om aangenaam te huiveren bij brullende golven hemelhoog spattend schuim die op de Zeeuwse kust beuken en spoelen 's avonds davert het woeste wind- en zeeorkest rondom geborgen leven in schijnbaar veilige huizen is een nietig voorspel van komend nachtgebeuren omkneld door grimmig duister rollen…

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

Het grote Romeinse rijk voert vol woedende trots zijn vele oorlogen om met weids vertoon te zegevieren waarbij verwonnen vijanden als slaven worden rondgeleid de wereldveroveraars maken ontdekkingsreizen onderwerpen volken vreedzaam of bloedig aan hun wil en wetten terwijl eeuwen voortrazen heeft de woning van Romes welgestelde burger…

De meester-zanger verliest zijn theater, gaat met zingende zeelui naar de kust, reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust, als kaper over het wijde water. De ruige binken begaan een flater: voor een grote stomer galmen ze vol lust, maar verzuimen beroving onbewust. Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater. Schipbreuk bij een…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…

Rommel uit huizen mag zich ontmoeten in hoekig, ruikend duister onder de straat, zendt naar de buitenwereld wijze raad: "Hier klinke het aangename moeten: Laat het geschuif van de klep blij groeten wanneer de mond van ijzer open gaat, die niet wil dat er vuilnis naast hem staat, anders komen kleine speurders wroeten." Ratten hopen hier…

In het plantsoentje pikt de buizerd ongestoord, vliegt dan weg: fietsers!…

Wie wil zichzelf steeds redden, handhaven en trots zijn op eigen overwinning? Heersers der wereld geven sterke leiding aan mensen van dwalen of in goede haven. Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige…

Ik schrijf, en deel rond: vrouwenarmen versperren haast mijn luchtwegen.…

Ik mis mijn sleutelbos zoek op tafels en aanrecht nergens te vinden mijn laatjes herbergen genoeg vervangende sleutels maar het ene ijzertje dat de achterdeur van de tuin heen en weer kan laten gaan heeft zijn dubbelganger niet lastig vuilnisbakken en fietsen langs het tuinpad sjouwen over de schone keukenvloer tussen koelkast en fornuis…

In een tuin vol meerstemmig vogellied groeit het meisje op, dat door deze tonen in het schone rijk der muzen mag wonen, van mensen- en dierenklankenspel geniet. Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet, ontvangt de eer op het klavier te tronen: tere vingers maken storm in boomkronen of zacht zingende zucht uit wuivend riet. Ze bereist…

De kat spiedt, aarzelt, waagt zich op het dunne ijs, jaagt op die meeuwen.…

Het stijf bevroren riet toont verfijnd lijnenspel van zilversmeedkunst.…

Moeder zangvogel duikt vanuit haar woonboom telkens naar beneden haalt wormpjes en vliegjes uit dichte bloemenrijen voedt de piepende jongen die steeds meer willen eten het toegewijde diertje zorgt voor sterk nageslacht omringd door gezond lover boven fraaie bloemkronen bouwt komend leven op dat lustig ontluikt naast een hoge muur waarachter…

In het vertrek vol weelde laten dames hun handen vooral de vingertoppen kneden strelen insmeren met welriekende zalven vele geuren komen samen tot één aangename smaak die de zinnen licht verdooft naar een wereld brengt waar wensen en betaling zonder zorgen feest vieren in een pretpaleis warme koffiedamp dringt in begerige neuzen wekt…