Alle inzendingen van Hanneke van Almelo

De zomer schildert in het zon-gevlekte bos duizend tinten groen…

Er was eens een vrouw uit Almere die prat ging op zen-mediteren. Eerst kwam er een gaap, toen viel ze in slaap. Nu moet ze 't ontwaken nog leren.…

Het schijnt dat journalisten in ons land zich laten leiden door betrokkenheid. De objectieve informatie lijdt helaas hieronder, meldt vandaag de krant Dus als je steeds de media gelooft: Behoed je voor het boter op hun hoofd!…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

Een Turks politicus, de heer Arinc, is tegen openbaar gelach van vrouwen. Hij weet zijn standpunt vroom te onderbouwen. Maar Turkse vrouwen protesteren flink. Hun blije selfies oogsten veel succes. Het net toont aan: de geest is uit de fles!…

U die van dichten houdt! Ollekebolleke...? Dichter bij schrijverspret komt uw pen niet. Listig met grappen en ondubbelzinnigheid, kadervast knijpervoer past in een tweet.…

De NS-chef kijkt toe, zoals je ziet, hoe buitenlandse reizigers proberen een automatisch kaartje te forceren; ’t systeem snapt immers creditkaarten niet. Aanvaard gewoon de boete, beste klant; 'doneer' wat euro's - zonder trammelant.…

New Delhi heeft nu al geruime tijd veel last van apendrollen in de stad. Nu worden jongens, want men was het zat, tot heuse apenjagers opgeleid. Als aanvulling op ‘t stadsorganogram stem ik voor duivenjagers op de Dam.…

Heel soms gebeurt het dat ik wakker word en dat de wereld op een sprookje lijkt. Ik voel een woud dat tot de einder reikt waarover zonlicht zich heeft uitgestort. Ik droom een elfje dat niet van mij wijkt, en samen dansen wij op ’t sprookjesbord en vangen appelbloesem in mijn schort – tot huilen van het lachen mij verrijkt. Maar als ik weer…

Ik wist niet dat de Samsung Galaxy een 'phablet' heet en niet gewoon 'mobiel' (van phone en tablet samen – zo debiel! ) Benieuwd nu, welke combi ik straks zie: Een kruising van afweergeschut en phone? Een ‘phut’, die appt: “De lucht is nu weer schoon!”…

Als ’s nachts de wereld stil gevallen is en mij niet langer lokt met haar verhalen dan sluit ik stil de ogen om te dwalen in dromenland waar ‘t zalig toeven is. Ernaast, op ons privé-rangeerterrein, ronkt rauw een haperende dieseltrein.…

Wanneer verdriet je diep van binnen raakt, zodat gevoelens golvend binnenstromen, en strijd vergeefs die vloed probeert te tomen tot leed je innerlijk heeft leeg gemaakt, dan helpt verzet niet. Laat de pijn maar komen. Aanvaarding zorgt dat ’t tij zijn razen staakt, en dat in jou een nieuwe kracht ontwaakt die droefheid eerder aan je had ontnomen…

Klimmers verdienen de toegift van de duinen: een wijd open zee…

Meneer De Waard berichtte in de krant dat wiet terrein wint in Amerika: Ze stoppen het zelfs in de chocola! Dat is legaal. Wat is er aan de hand? Spreekt men nu echte liberale taal, of zijn de verkoopcijfers cruciaal?…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

Als voetbal niet ons leven domineert dan is het tennis of de Tour de France. En ieder jaar dan lijkt het of die dans van sporten ons geluk steeds produceert. De oude bard, die duidde het geheel: Steeds wij de spelers, ’t leven het toneel.…

Er was eens een engel op aarde die door haar vleugels niet aardde “‘k Maak ze zwart, doe ze om da’s vast niet zo stom dát schatten de mensen op waarde”…

Wie ben je nog als lijf en leden niet meer vol ten dienste staan? Wie ben je nog als denken stopt en niets op niets meer lijkt te slaan? Houdt je leven werkelijk op als je lichaam ’t niet meer trekt en het denken met een deken van bedroefdheid wordt bedekt? Wij stoppen heus niet als we doodgaan, wij ontstijgen plaats en tijd: Bij het sterven…