261 resultaten.
Verhaal
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 verhaal
heb ik gehaald noch genomen
een straatje woorden neergelegd
een taalpad gekozen
mis gerekend en fout geraamd
uiteindelijk
de som van
de kleinheid gezien…
Wintersouvenir in sepia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 421 Het wit van oude strenge vorsten
uit die jaren van lang gelee.
Oh, wat kan ik daar naar dorsten,
houten schaatsen en een arreslee.
Het krakend riet rondom de plas
draagt z'n dik berijpte kragen.
De lucht gevuld met ijl gekras.
‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen.
Oude vrouwen sprokkelen hout.
Takkenbossen krommen hun rug
en baaien rokken…
Doodmoe
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.117 Ze roept me, haar ogen vechten
tegen de lang verwachte slaap.
Ik ben er, je hoeft niet op te staan.
Kom, dan schud ik de kussens even op
en breng je straks koffie en brood.
Oké, ook de verwarming wat hoger.
Tot zo.
Ze roept me weer, zegt
dat ze even niet weet wat ze vergeet
en staart naar het oude behang
alsof in het diepe blauw…
Donker in duplo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 466 de man op de bank ziet de man van de bank
hij staat daar achter het raam
naar buiten te turen, en ziet de man op de bank
beiden drinken wat, beiden staren wat
de man in de schoudervulling rookt een spriet
de man in de zwammenjas rookt wiet
het licht gaat uit, de aktetassenman verdwijnt
de man op de bank zwaait
naar de man in de zwarte sedan…
Kinderzeer
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 464 het kind kijkt beteuterd
naar zijn wapperende handjes
zwaaien, had oma gezegd
pappa en mamma
verdienen een vakantie…
Chaos en goden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 476 Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen
en grote bomen bij bosjes vallen,
pas dan zal men bidden gelijk vazallen,
er de hemel smeken om mededogen
De donkere wolken zijn allang gezien,
uiteen gedreven boven de schapen
die lamlendig hun helling afschrapen
en zich niet houden aan paragraaf tien
van het wetboek -verboden te graven
in dijken…
Een sjekkie achter z'n oor
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 348 gisteren zag ik de groene ogen
van mijn moeder weer, nog altijd
onbewogen achter glas
dat elk moment kon barsten
ze rook naar gekookte was
het moet maandag zijn geweest
vader keek naar haar gezicht, strak
als de lijnen op het bleekveld
moeder zei dat hij op moest schieten
werk gaat voor, kom, was uitwringen
haar wijzende vinger blind…
Huize Oudehorst II
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 250 Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest,
bij opa Oudehorst. Zo rond theetijd
werd er weer wat afgekletst.
De tafel van gebreken stond er nog met in het midden
een bosje rotzooi.
Stoelen rolden weer af en aan.
De spitse oren van tante Sjaan luistervinkten mee.
Oh, die roddelaarster, de soeppan kan gevuld
met ballen uit haar nek.
Rij me…
Paarde(n)bloem
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 439 ik ben een paardebloem
en verguld met mijn familie
het weidegras
ik worstel tussen stenen
of kom boven in uw gazon
in mij vloeit melk en honing
geel gekroond zetel ik
wereldwijd als kruidenkoning
ik ben een aandachtstrekker
voor de wetenschapper
mijn grijze haar verwaait
zwevende zaden
worden alom verspreid
men zal weten van het teken…
Ajax of Abro
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 527 een kind kan de afwas doen zei moeder altijd
ze had er tenslotte negen
waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden
de spiegel te breken
moeder hanteerde de harde leer
geen kans voor meisjeslijven om verschoond
te blijven van oorvijgen of wilgentenen
zij waren slechts werkbijen in de raat van elf
de twee godenzonen, hen ontbrak niets…
Rechute
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 in lengte van jaren ben ik niet gegroeid
hoogstens in de breedte
nu ik ouder word, lijkt de constructie
van mijn armzalig verblijf
verschrankt en doodvermoeid
men heeft mij nooit garantie gegeven
toen ik in deze wigwam kwam
ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd
maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is
en de stellage het zal begeven…
Doodtij
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 504 ik maak mijn voeten los
al voel ik de weerstand in mijn tenen
en begroet aarzelend de vrouw
die weet dat ze vergeten zal
langzaam loopt ze naar de zee
haar bange hand in die van mij
geef me een zoen, zegt zij
en veegt een schuimvlok weg…
Cirkelgang
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 457 bestaat het te keren wat weder komt
de seizoenen, de legio braakliggende uren
die niet te bezaaien zijn.
dode grond bevat geen kiemen
en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken
in ogen van drooggelegde haaien
blauw van de nachten drijven dagen
als makke schapen voorbij, de avonden vallen
aan, hun bek vol van een stuiterende maan
wekken…
De incrowd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 795 Op de reünie zag ik mijn jaren zestig vrienden weer.
De gitarist en saxofonist, beiden zonder haar
en haar. Het leven was wat sporen kwijtgeraakt.
Het meisje van de zanger vond een vroege dood
en hij, hij was blijven hangen in de blues en zoop.
Er werd gespeeld, gelachen en gejankt.
De incrowd van toen, gekrompen in de was
en stokoud, kreeg…
Kwasten en drumvingers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 467 je schildert een impressie
van het land waar je woonde
in een paar streken
verschijnt een witte weide
en altijd weer die vage vrouw
met zwarte hoed
je zoekt geen grenzen
wijst naar je hoofd
alles zit daar
en daar zit het goed
kwasten en drumvingers
een enkele wijze haar
het zij geloofd…
Leesvoer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 880 nee, ik hoef geen terras
heb buiten niets te zoeken
liever blijf ik binnen
kruip achter het behang
stof genoeg om van te kwijlen
in de kast
ruikt het naar muizenpis
en oude boeken
de ruggen versleten
het papier half aangevreten
door kenners
zoals ik
© papiervisje…
Ontboezeming
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 840 ik heb je gezien
tussen alle vrouwen
jij,
de mooiste
zonder hoofddoek
zonder borsten…
Luna
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 315 vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje
waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt
ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje
en schrijft in grote letters een berichtje
in mij haar naam die tussen sterren prijkt…
Luna
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 619 vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje
waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt
ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje
en schrijft in grote letters een berichtje
in mij haar naam die tussen sterren prijkt…
Inrichting
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 867 Vroeger dacht ik aan later, nu aan vroeger.
Trouwen, kinderen krijgen, een man.
Ja, eerst een man, in die volgorde. Zo dacht ik
de toekomst in te richten. Liefde in een broeikas
en tranen in het afvoerputje.
Nu ik eraan denk, scheert een gedachte langs.
Het putje is verstopt.
Ik moet de loodgieter bellen en zangzaad bestellen
voor mijn kanariepiet…
Constante cadans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 beweging tussen natte muren
Franse lelies, manshoog
wuiven achter sterren
er sijpelt water van de schoor
die de ingezakte schedel moet schragen
drip drip drup
drip drip drup
het ritme van leven na de dood
gaat onverstoorbaar door de kamers
er wordt niets geplooid of glad gestreken
ontbering geeft voedsel
aan alles wat niet is bezweken…
Drimbels rapsodie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 ziehier het leven
van Drimbel en kater
geschift en geperst
twee druppels in ‘t water
de bruggen, de wegen, kroegen en stegen
overal rotzooi en altijd weer die regen
verdomd het is waar, zuiver en klaar
mijn kater en ik zijn beiden halfgaar
van ’t vreten uit blik, ’t schooien op straat
het licht was mooi maar kwam te laat
ziedaar het…
Terug naar de platte grond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 217 ik trek het niet meer
die wijde wereld
in godsnaam
laat haar krimpen
tot wat zij was
een platte schijf, net groot genoeg
voor hier en daar een stam
bossen bomen en struikgewas
rotsen en rivieren
een grot om in te wonen
een krijtend kind
en een god die verwondert…
Voelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 401 tasten is voelen maar ik voel niets
anders dan mijzelf
ben ik
een vreemde onder de huid
die te lang in het water heeft gelegen
een vrouw die nooit weten zal
waarom liefde uit de wortel is geperst
gedood eer ze leven zou…
Vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 555 het is al laat, ik moet gaan
bel je morgen, oké?
ik moet toch naar de stad
zal ik gelijk vogelvoer meenemen
ga lekker naar bed
en vergeet je medicijnen niet
twee blauwe en twee witte
dag pa, we kaarten morgen na
’t avondeten, ik moet nu echt
nee, er wordt niet gestoken
rustig maar, geef me je arm
dan breng ik je naar huis…
Een heidens karwei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 302 zes dagen om te scheppen
na de Apocalyps
de ervaring van lang geleden
borrelt op in zijn brein
wanneer hij na zes dagen
en triljoenen vragen zijn werk bekijkt
is alles zoals het moet zijn
weer heeft hij het hemelruim vormgegeven
en deze keer, weet de Heer
mijn handen zijn schoon gebleven…
Het boomt niet zo tussen ons
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 zodra ik een stukje groei
steekt hij zijn takken uit
niet om mij te helpen, nee
hij ziet me liever aan zijn voet
soms hoor ik hem wat kraken
wanneer de wind ons schudt
ik buig dan diep, bemoei
me niet met zijn gemoed
hij kan me raken, zijn kruin
hangt naar onweer en zwiept
en zweept en met heel m’n bast
hou ik me aan de liguster vast…
Breek me de klep niet open
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 424 hé, grote grijze
ik voel me leeg vandaag
het groenvoer met slakken
ligt nog steeds onder de haag
en jij, jij krijgt om de haverklap
de volle laag
gescheiden, ’t doet me wat
ik krijg kramp in m’n maag
ach groentje, wees blij
jij krijgt het bruidsboeket
ik de razernij van een stamper
die mijn schedel plet…
Een wijland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 381 er was eens...
zo horen sprookjes te beginnen
vreemd
hoe zinnen zoet ingeslikt
losgekoppeld
gaan stollen in de maag
bij ’t laatste treffen
jij
diezelfde blauwe blik
beneveld
bij de gedachte dat wij
ik denk
het zou ’t einde moeten zijn
er was eens...…
Het zal geen klap geven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Ik loop zeven keer rond de molen.
Mijn enkels gebonden.
Die steen is een verzoeking.
Ik hang mijn zonden aan de wieken
en wil eerzaam sterven,
verlost van het spleen.
De molenaar schudt zijn kop
-Wat moet ik met een martelaar,
wat is dit voor land
waar iedereen mag malen,
bestaat er nog zoiets als boerenverstand? -
en steekt een…