Steeds minder wordt de fantasie
fantastisch, steeds kleiner
de wereld, korter
de reisduur, de voetbalbroeken.
Narcissen verdrogen en worden
door tulpen vervangen, de kat
werpt tussen ontsproten bintjes
negen jongen waar geen blik voor is.
Elke dag poets ik zorgvuldig
mijn schoenen en gebit terwijl er
verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt…
Windkracht drie beweegt de was en twee
manshoge zonnebloemen. Zij
maait het gras en zweet een beetje.
Een lekke voetbal tegen het muurtje
van de schuur. Twee glazen limonade
op een uitklaptafeltje. Alles
is heel gewoon.
Windkracht drie beweegt het riet en twee
huishoge populieren. Zij eet
een broodje kaas, en morst een beetje.
Een dood…
nanacht
en het meisje
ik zie dat ze slapen gaat
ze sluipt uit
haar daghuid van
opgaande zon
die ze over een blauwe stoel
te treuren hangt
--------------------------------------
uit: Anatomie voor moordenaars (1965)…