Gebaren
gedicht
Woorden ruisen
in de golfstroom van haar lippen,
de draaiingen van haar handen
beschrijven
wat onzegbaar is.
En elke uiting
legt een andere waarheid bloot.
Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar…