Alle inzendingen van Hans

Het labyrint van mijn bestaan verloren zoekend naar geluk ...Nog zo veel wegen te gaan Het doolhof sluit mij langzaam in de uitgang hopeloos onvindbaar ...Opnieuw, sta ik aan het begin Jouw hand, lieflijk toegestoken bleek weer een fata morgana ...Mijn hart, opnieuw gebroken…

Zomaar een verweerde oude man, zittend op een bankje in het Vondelpark met trillende handen genietend van een klein bakje kersenkwark. De doffe ogen tranen als hij zijn lippen dept. Eenzaamheid en verdriet, blijkbaar zijn dagelijks recept. Hij staart naar de wolken en ik krijg meelij met de man als ik hem zacht hoor zeggen, “Schat, hier hield…

met tranen in mijn ogen zit ik stil op de bank ik moet mijn tranen drogen mijn vader die ik bedank voor zoveel mooie jaren dat we nog samen waren maar nu is hij er niet meer hij is boven bij onze lieve heer ik weet het wel maar het ging zo snel hij was ernstig ziek mijn lieve vader hij was uniek altijd kon ik bij hem terecht al was zijn…

Beloof me,(kijk me aan) dat je me niet zult vergeten. Zweer me,(hand op je hart) dat je beseft hoe ik heette. Geef me,(draai niet weg) een laatst gemeende zoen. Laat me,(droog je tranen) en herinner me zoals toen...…

Dag mooie vogel Zie neer op deze aarde Vergeef de mensheid…

Het beest in mijn hart Smekend om vrij te worden Ik laat je maar gaan…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

De maagd had niet verwacht dat liefde zo pijnlijk zou zijn De mooie woorden klonken zacht het zachte strelen voelde fijn Zijn overtuiging gaf haar kracht Ze opende gewillig haar benen Geen moment had ze eraan gedacht, hij was daarna heel snel verdwenen...…

Lente in Irak Geen nieuw leven maar sterven Het excuus zo zwak…

Wereld zonder kou De sprankelende kleuren Mijn lente voor jou…

Angst die ons vernedert. En het gevecht geen lange heldenzang. Een dierenangst, sidderend en duizelend, een redeloos bijten in leven, hopeloos op de grens van het bestaande. Wij, voer voor de ruimte, ketting- reactie, kralensnoer van de zon, wij verbeelden ons niets meer, zien met onze ogen niets meer, horen onverstaanbaar geluid,…

Ik wil graag je hart lenen want ik ben het mijne kwijt. Ik mis het pulserend ritme, voel de lege afwezigheid Mag ik je hart lenen om het mijne te achterhalen. Ik wil na zo'n lange tijd niet meer verder dwalen Leen me je sterke hart, jij kunt me kracht verstrekken. Samen zullen we beslist mijn verloren hart ontdekken...…

De zon geeft ons kracht Jouw lippen op de mijne als de zomer lacht…

Voel de romantiek De lente wil ons helpen Zo een mooie dag…

Oh wonderschoon woud, begroet de ochtendstralen hul jezelf in goud...…

De dag dat ik je ontmoette was een gewone novemberdag. De wind speelde met je haren toen ik je voor het eerst zag. Sinds die tijd was ik de wind, vulde jij al mijn dagen. Onze dromen rijkelijk vervuld meer antwoorden dan vragen De dag dat je mij verliet was een gewone dag in april. Geen orkaan, storm of bries Het is nog altijd,...windstil…

Geef de reden een kans om een excuus te zijn. Aanvaard gemeende spijt, schenk water bij de wijn... Laat teleurstelling vieren, zie hoezeer ik ween. Haat en ontwijk me desnoods, maar laat me niet alleen…

Vaarwel, triest verleden, ik verwelkom de nieuwe tijd. Vaarwel, donkere steden, ik raak de weg niet meer kwijt. Alleen, voel ik het web, mijn herinneringen gevangen. Ik ben blij dat ik jou heb, ...mag ik nog méér verlangen?...…

15 jaren heb ik lief en leed met je gedeeld. Je had je gebreken, die heb ik ook... Toch heb je me nooit verveeld, ondanks dat ik regelmatig, dat nare luchtje rook... Het is tijd om afscheid te nemen, je hebt het gehad... Ik zal nog even de ramen zemen, voor je geplet wordt in dat donkere gat... De beul drukt op de rode knop, alles kraakt…

Het slot is geopend, de waterval bevrijd. Alle dijken gebroken, ...mijn boeien kwijt. Mijn handen in de jouwe, een begrijpend oor. Jij beseft zo goed, ...wat ik toen verloor. De trage overwinning, zo moeizaam verdiend. Ik zie weer toekomst, bedankt,...lieve vriend.…

Ik droom een droom. Een ongelezen hoofdstuk van een gesloten verhaal ...over verloren geluk Ik heb de liefde lief. Het boek stil geopend de eerste bladzij beroerd ...je gezicht blozend…

"Dag heren, tja, we gaan u nu fouilleren. Verdenken doen we u gelukkig niet, maar, 't is nu eenmaal risicogebied. Zo, 't is al weer gebeurd. Doei heren!" Wanneer besluiten politieke lullers tot aanpak van de èchte zakkenvullers? (in Groningen mag de politie een jaar lang preventief fouilleren...)…

Pim krijgt zijn hondjes nu weer aan de voet naast hem te staan in 't beeldenkabinet. De beestjes worden in de was gezet met aaibaar haar. Alleen van was hun snoet. Zo blijkt ook hier maar weer eens: deze keus blijkt niet zo veel meer dan een wassen neus. (er worden wassen beelden gemaakt van de honden van Fortuyn voor Madame Tussaud's)…

Wat gaat toch die formatie vreselijk traag! Maar, Bos wil nu een eind aan al het sollen: de formatiezaak moet maar eens rollen, 'week van waarheid' komt er in Den Haag. Zo'n week zal alle kiezers heel lang heugen, want na die tijd regeert toch weer de leugen!…

Wie had dat in een nette crèche verwacht: een baby kauwt ontspannen heroïne! Agenten vragen dadelijk uit routine naar leeftijd, naam van ouders en geslacht. De leidster van de crèche zegt: "'t Is een zij, hoewel, op dit moment behoorlijk high!" (een kinderverblijf in Amsterdam is gesloten omdat bij een van de baby's een bolletje heroïne…

(Bewust Beschonken Bestuurder) Het molentje draait nog steeds ...al waait er een andere wind. Koud, hard snijdend in mijn ziel ...alsof die moeiteloos zijn weg vindt Dag,...lief kind Ik hoop niet, dat hij ooit vergeving vindt... Het molentje blijft draaien ...al zijn de kleuren verbleekt Gebroken vanen....bleke tranen ...alsof het verleden…

Een ongeschreven gedicht, woorden zijn niet nodig Ogen op elkaar gericht Mijn pen...blijkt overbodig…

Powell geeft Sadam nog enkele weken; in Irak is men vast en zeker blij. Maar, kan er niet nog een half jaartje bij en wordt naar 11 september uitgeweken? Dan wordt die dag elk jaar weer in mineur gedacht aan àlle doden door terreur.…

Al haar vaste klanten waarderen Blonde Nel omdat ze (je gelooft het niet wat ik je hier vertel) klanten punten geeft na elk erotisch spel voor de prestatie. En daarom noemt men haar Punten Nel. Wil je nog meer informatie uitgebreid en snel, zoek dan op het internet: www.Punten Nel. Twee punten voor een frisse mond, drie voor een schone slip…

Draag me naar de andere oever waar stilte is geplant waar rust zal bloeien Draag me naar die andere kant Laat me niet vallen voordat we arriveren voordat je het opgeeft Laat me niet kreperen…