Alle inzendingen van Hans

Als dorpsjongen, niets gewend, stond ik een keer op de zolder van het Goes Museum oog in oog met Jetayu, de mythische reuzengier. Hij sloeg een vuurwaaier van staart en vlerken open, een werveling van kracht en kleur, en schreeuwde het gotische gewelf vol oosterse triomf. Ooit had ik een oom op Java die uit de sprookjeswereld…

de slaap die zich vannacht iets van mij aantrok liet me vallen. of een ander me nog oppikt wat je niet zien kunt in een donkere kamer, wie je niet ziet ergens meet cirkels eens maar nooit is nu, het vergelijkt weer het ruisen in de bloedbaan met het ruisen daarbuiten -------------------------------- uit: 'Zuurstofschuld', 2008.…

Wanneer ik de armen van sterren had zwaaide ik die door de grote leegte. Wanneer ik benen van sterren had, stapte ik door de grote leegte. Laatst, in onze liefde, schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi. Dat was het begin van de leegte, torn in de tijd. Wanneer ik ogen van sterren had, zwierven die door de grote leegte. Wanneer ik…

Hoe zij recht staat; dat ik zie hoe zij dit doet door zo te staan zoals zij gewoon is: haar voeten iets uit elkaar, haar armen neerhangend, haar kin iets omhoog; zo snel denkend, dat haar stem eerst liever wacht of het de moeite loont om het te zeggen. Juist zij is het die afkomstig is uit zichzelf. Al wie haar nadering heeft herkend,…

Ooit een engel ontmoet haar al eerder gezien achteraf in andere blotevoetenmaat Maar steeds als zodanig herkenbaar Haar glimlach vraagt om een lasbril haar beloften zijn van een zoetheid die het glazuur van je tanden slijt altijd gevleugeld en met een altijd vlammend zwaard tussen ons in Komt me nog meer vertellen hemelse nakomelingen…

Bij dit woord heb ik nooit zo nagedacht Nu word ik er toe gedwongen in mijn jeugd was voor mij alles grijpbaar Althans die gedachte had ik toen Ongrijpbaar, dat maakt ons eigenlijk klein We willen alles in eigen hand houden Het zijn onze beslissingen en daarmee basta En toch kunnen er omstandigheden zijn Ja en zelfs de hele wereld kan er…

Dan, langzamerhand dronken wordend van pop, powezie en pils staat hij uit zijn stoel op zijn tikmasjiene duvelt op de grond; hij weet de rand van de taal bereikt voorzichtig naar een oude boekenkast schuifelend (soms wordt hij eeuwen stof) negeert hij het dode grijze oog bij een aantal tijdschriften en bundels blijft hij staan en probeert…

alles is zon en brandt in de verte duizelt het de kolos in het blauw aan de omstreden einder versteent het woud ontmantelt de boom korjaal met de krijger wordt rotsgraf een volk dat verdwijnt in de verte valt de kolos in het zand grijnzend in zenit geen schaduw geen schaam meer te zien ------------------------------------- uit: 'Vluchtig…

Maak toch o Heer dat de Zeeuwen dit keer tijdens mijn optreden hardop lachen en niet na een stilte van anderhalf uur verklappen dat zij in een deuk hebben gelegen. Maak ook o Heer dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van mijn liedbundels en LP's. Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van…

De watergolfslag van ambities liet hem niet onberoerd In de weekenden reisde hij met modellen door het land Nog geen veertig kilo woog hij, altijd met vrouwen bezig Verzilverd, gediplomeerd, gefotografeerd keerde hij terug en liet dit andere gewicht inlijsten Uit al deze lijsten, verkreukeld & vernietigd, herken ik nog altijd mijn…

Het geluk weet niets van mij: het woont, denk ik, teruggetrokken op het land. Niemand vertelt het geluk ooit over het nut van telfoonboeken. Of over regenjassen, het lover van geboomte, of de liefde. Niets weet het, helemaal niets. (Het meisje tegenover me in de trein slaapt zonder te hebben gezegd waar ze er uit moet.) Kent het geluk de reeën…

Op leef-tijd gaat je gezondheid achteruit wat er voor in gaat komt er "hoop"pelijk achteruit soms echter voor uit een verrijking of narigheid achteruit lopen is moeilijk je kan niet zien wie er achter je loopt dat kan ook niet als je vooruit gaat bij achteruitrijden met de auto kijk je in de spiegels voor achteruit maar ook kan je naar voren…

De weg naar jezelf vinden dus jezelf identificeren betekent een leerproces nu beleving met je hart zingen ik roep je wanhopig verander je hart in een THUIS als er maar een deur is waarop ik kan kloppen…

Dat niemand weet waar of we ons bevinden en waarom we hier gekomen zijn wordt angstvallig stilgezwegen voor de kinderen Die verklappen niets van ons geheim Er is een plek waar iemand zich ter aarde moet werpen voor één glas oorspronkelijk water en een kop vol stof is alles wat hem wacht Treurclowns murmeren 'dat hij eerst moet leren door…

ach zon der zee, vonk geslagen uit gehoorsteen onoplosbaar is het lichaam dat in muien kruit boven de zee sterren, onder het verhemelte achter op de tong stuifzand, en maar niet slikken, slikken ------------------------------ uit: 'Lichaamswater', 2002.…

zet dit, mijn wijnglas water, voor het raam en laat het staan, laat het water staan tot u er niet langer door kunt zien, daardoor echter, in de welving van het glas om het water, wel het herfstlicht zilveren ziet laat het nog een wijle staan, nee, afblijven, laat het staan tot u door het opgehelderd water opnieuw het glas niet ziet en door…

als je triest bent zegt de dokter moet je meer eten klieren die slecht werken hebben voedsel nodig om op toeren te raken dat is logisch maar de dokter denkt niet aan mij. tweemaal in één rondgang van het wiel voelde ik hoe groot de zon was ook als de zomer niet meloenen langs het gras uitspreidt en zachte misère goedmoedig over het pad hobbelt…

Sarcofaag verzonken in de hal, en jij alleen op de boot in de nacht. Generatie in steen, de jaren gehakt uit graniet. Je schatten versleept naar een andere oever. De mummie ontwindseld, het gezicht naakt: door priesters gelooid, verkocht op een ansicht. ---------------------------------- uit: 'Alsof ik stof ben', 1989.…

Hoe wonderlijk was vergeten Nu keren in en uitzicht terug Eb en vloed mijn eigen brug Als aandachtig tijdloos weten Stromend in verhalen Staat de weidsheid stil Maakt wijsheid geen verschil In mijn verbijsterend vertalen Wolkenpaadjes in het buitengebied En het meedogenloos moment Spoelen door en maken schoon Geborgen zingt het levenslied…

De leraar die ons Kafka lezen leerde was twee cyclopen in één lijf. En ik, ik deed alsof ik Niemand heet alsof ik zijn vraag stellen hoorde als ieder ander, hij mij aankeek als ieder ander Jaren later, op een cursus, is Niemand nog altijd dertien: als ik het weet vraag ik geen beurt - als ik de beurt heb weet ik niets Onder de kudde verborgen…

Nauw begrensd oneindig land, klei en gratie hand in hand. Hoge hemel, lage grond, die mij aan uw landschap bond. Volle tarwe, sterke wind, die mij aan uw kluiten bindt. Altijd zie ik langs de dijk Bierum, Roodeschool en Spijk. Altijd keer ik tot u weer, Zeerijp, Eenum, Garrelsweer. Oude dorpen, oude stijl: Westeremden, Oldenzijl. Namen uit…

Waren wij samen hier niet eerder? Zeggen, dat je eenzaam bent is een verwijt aan de ander Eerst van jezelf leren houden We gaan nu de diepte in Jij wordt geregeerd door algoritmen en angst Nu afstand nemen om naar jezelf te kijken Bij deze een levensveranderend inzichtje Mijn hersenen hebben je geparkeerd bij de? Dit moet gehoord worden…

Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid…

In de cel zucht... wat u nu hoort is het janken van een rat of acht, hebben we allang gehad, vier vierjarige personen op trompet, onder wie de nieuwe Mozart. Gewaarwordt hij - die grotendeels uit reukorgaan bestaat, gestoken in een dwingender materie dan de wetenschap dat de mystiek er niet om liegt, al zou ze graag willen - dat ook-bekend-als-neus…

De grote roergangers van deze tijd, alle rimpels met zich dragend van de levenszee, vrezen geen verzet van de domoren van het verstand: ´wie denkt, denkt vroeg of laat wel met ons mee´. Maar wie met onvervalste wijsheid van een ongeschoolde en van droom en drift doortrilde hand de hemel aansnijdt om zijn naam te kerven in de regenbogen -…

Hij staat er nu alleen voor dat was niet te verwachten de glans van het leven is voor hem verdwenen hij is een dolende ridder moederziel alleen zo ineens hij kreeg geen kans zijn medeleven te uiten ook voor excuses was geen tijd meer hij weet nu dat je het moment moet benutten iedere aarzeling verbergt een gevaar in dit geval is er geen…

Ben jij het die dit leest? Heb je net je astrakan muts afgezet, en vallen nu je zwarte krullen warm naar het papier? Slaat het licht van deze bladzij op in de goudspikkels van je ogen, glimlach je gelukkig, nu je merkt dat ik dit weet, en breng je ook je donkere lippen zo dicht bij de woorden da het lijkt of je ze gaat kussen? Leg je, toch…

Leven is delen deel ook je visie en dromen de eenzaamheid wordt me te veel alleen bij jou kan ik huilen zonder liefde was ik nergens jouw naam komt in het boek des levens jij was mijn vangnet positieve mensen leven langer het leven is een spons het zuigt en verzwelgt ik kreeg gelukkig de tijd om te denken en na te denken ik had wel…

Hoe komt het dat, die de drift verstond, werelden, oceanen door te trekken, eilanden, poolgebieden te ontdekken, desnoods gestrand, versmachtend in de brand van pampa's 't wit gebeente uit te strekken, maar nooit, nooit terug te gaan, nu als een hond binnen het veeg moeras lig te verrekken van dit mijn onvolvloekbaar vaderland? Hoe komt…

Ben in mijn eigen herinneringen binnengedrongen forceerde alle sloten en verbrak de spinraggen ineens kwam er duidelijkheid in mijn leven ik leefde eindelijk het leven, dat ik wilde leven deze transformatie gaf geestvernieuwing zeg maar rustig een enorme verruiming blikvelden werden geopend, die ik niet kende dit alles kwam door lang terug…