droom na droom
splijten de rotsen open
steken ravijnen scherper af
verstuivend gebied
getijde na getijde
onder de blauwe koepel
tekent helder een woestijn
terrassen van zand
resten van een tempel
in stralende verlatenheid
--------------------------------------
uit: 'Verstuivend gebied', 1979.…
alles is zon en brandt in de verte duizelt het
de kolos in het blauw
aan de omstreden einder
versteent het woud ontmantelt de boom korjaal
met de krijger wordt rotsgraf een volk
dat verdwijnt
in de verte
valt de kolos in het zand grijnzend in zenit
geen schaduw geen schaam meer te zien
-------------------------------------
uit: 'Vluchtig…
Sarcofaag verzonken
in de hal, en jij
alleen op de boot
in de nacht.
Generatie in steen, de
jaren gehakt uit graniet.
Je schatten versleept
naar een andere oever.
De mummie ontwindseld,
het gezicht naakt:
door priesters gelooid,
verkocht op een ansicht.
----------------------------------
uit: 'Alsof ik stof ben', 1989.…
Als het stil wordt licht het kind de fuik.
Enkel de wind speelt nog door het net
dat op het veld bij de haven droogt.
Zon valt door de wolken, slaat
een ogenblik door de mazen, het
water spiegelt je wijsheid voor.
En van achter de rietkraag zet je
met iets van verbazing
de brasem terug in de vaart.
De vis slaat met zijn staart. Het
zilveren…
vlinder
met welvende vleugels
tussen bloesemend groen
dwarrelend tweelingblad
in een vroege storm
kom van doorschijnend
porselein
stof nog of niets
dan in kleur gebracht
lijnenspel
waarmee volmaakte leegte
haar signatuur zet
op het tekenvel
(bij een houtsnede van hokusai)
---------------------------------
uit: 'Verteerde…
Uit de keel van de droom een tjilpen in duizendvoud.
De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek.
Over geploegde aarde wervelen wolken van letters.
De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid.
Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm.
Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt…
12.471
Bezig met laden