Reizen
netgedicht
Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen
Voorbij zijn de groene dagen
Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte
Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen
Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan
Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart
De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden
Daar waar het veen mij nog steeds…