De stilte had haar plaats gekregen
Een eeuwigheid sinds korte tijd
Om in een gekaderd vacuüm te bewegen
Het pad van relatieve zekerheid
Plots de wanden die trillen vol venijn
Een roep om een teken van leven
De cirkel is verworden tot een lijn
Een hart dat heftiger is gaan beven
De eerste aanraking teder en zacht
Vier lippen komen…
Fabelachtige heerlijkheid vol zuiver diep verlangen
Je lach werkt zo aanstekelijk
Mijn hart komt tot ontvlammen
Wat sterk was is nu tot was aldus verworden
Het raamwerk ontdaan van rastering
Totaal opnieuw begonnen
Geen letters maken woorden uit passie vloeit het voort
Een leven als nooit tevoren
Dit is zoals het hoort…
Drie dimensies kijken ons aan
Gevangen en gekluisterd door al die blikken
Ze laten weten waar we staan
Opdat we niet verdwalen en langzaam stikken
Drie dimensies kijken ons aan
Het juk merkbaar als last aanwezig
Wat is de richting die we moeten inslaan
Zijn we wel met het juiste bezig?
Drie dimensies kijken ons aan
De monden worden niet…
Aanstonds wakker geschud
ligt stil op de loer
het etmaal vol verlangen
Een etmaal met een overvloed aan gedachten
stilstaand bij de waarden des levens
de blik verbaasd teruggeworpen
Soms vreugdevol soms lijdzaam
door het ochtenddauw ontwakend
breekt nu eindelijk die dag
Die dag vol herinneringen
en in het geheugen gegrift
verrukt ermee…