101 resultaten.
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
klokgetik
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.563 ‘k Wil niet meer luistren naar het klokgetik;
‘t Klinkt me als gelek van dropplen bloed zo bang.
Hoor hoe zij klettren, één voor één, zo lang
Als ik bewust ben van mijn Ik!
En langzaam kronkelt, als een klamme slang,
Rond keel en hart die angst… ‘t Is of ik stik…
Ik hoor aldoor der stonden stervenssnik,
Ik voel zo zoel hun adem op mijn wang…
Als 't kindje komen zal
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.496 Loom laat zij vallen 't hemdje vlinderlicht -
En dromig ziet ze, aan morgenblauwe trans,
Met wapperlokken zweven rond een krans
Van engelkopjes, blond en blank, belicht
Door lente-zon, in slepende cadans.
Op wie zal 't kindje lijken? - En 't gezicht
Houdt, blij en vroom, ze op 't wolkenspel gericht,
Waar hemelkindren dansen hemeldans.…
Dood
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.454 En statig dalen, slank in blank gewaad,
Maagdengestalten, in de maneschijn,
Van brede marmertreden, tot waar staat
Een blanke baar, - in 't kistje een kindekijn.
't Ligt wit en weerloos op het wit satijn,
Een sneeuwwit rozenkransje om 't lokkenblond.
De stille glimlach van wie zalig zijn
Trilt, als een vlinder, om zijn vredemond.…
LEZEN
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.418 Op vloerkleed zacht, vol aandacht, lag 'k te lezen,
De blonde pop, met roze en blank getooid,
Geleend aan zusje of liefdeloos vergooid.
Robijn van kersen, goud van stekebezen
Mijn ogen laafden, vóor mijn mond. Vermooid
Door vreugde was de dag. Wat zoude ik vrezen?
'k Verlangde niet, als andren, groot te wezen.
Toch hoorde ik momplen: - 'Vreemd…
De spiegel
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.391 Een vreemd visioen! Ik droomde dat ik zwaar
Gezondigd had en vóór de spiegel stond,
Nog dronken van mijn zonde, met los haar
En vonklende ogen en ontloken mond.
En ‘k juichte in wilde weelde en ‘k zag – zo waar
Als God leeft! – doodsbleek tussen ’t lokkenblond,
Een droef gelaat mij aanzien met een paar
Ogen, mijn hart doorborend tot de grond…
Grafbloemen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.377 Maagdepalm en rozemarijn
Tooien het graf van een maagdelijn.
Maar uit het graf van een bloeiende vrouw,
Rijzen drie rozen in bloedige rouw,
Rijzen drie rozen als bloed zo rood:
Twee uit haar boezem en éen uit haar schoot.
't Graf van een moeder, op stengelen slank,
Wiegelt drie leeljen als engelen blank,
Wiegelt drie…
Meibloesems II.
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.356 O lang en bang was Liefdes Lijdensweek
En droef haar dood aan Twijfels martelkruis!
Maar prachtvol rees de Paasdag, met geruis
Van engelvleuglen - en de schijndood week.
Ik kwam getogen uit mijn donker huis,
De lippen zwijgend en het aanschijn bleek,
En stond bij 't graf en weende... en zie! daar bleek:
Zij was verrezen uit haar dodenkluis…
Sinterklaas
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.349 "Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden."
'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print -
En toch, verrassend, zond de milde Sint
Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden.
Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind.
Pret zonder voorpret kon me niet verblijden.
'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.
Wie…
Het Allerdroefste
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.342 O droef is elke erinnering
Aan hem, die jong ten grave ging,
Maar ’t allerdroefste dunkt mij dat:
Nooit heeft mijn lief mij liefgehad.
O, dat ik dááraan denken blijf!
Voor hem was ik een tijdverdrijf,
Wat hij voor mij was wist hij wel:
Hij was mijn hemel en mijn hel.
Kon ik maar wenen als weleer!
O God, ik heb geen tranen meer.
Kon ik…
Bertha's Brief
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.327 Door ‘t loof der linden gloort de zomerzon
Omgonsd van bijen wuift de blonde bloesem
Zijn frisse geur de blauwe hemel toe.
Doch wie daar lette op licht en lommerspel
‘t Is niet de kleine, die daar zit en peinst;
Bleekwangig kind met ogen roodgeweend
Met handen roerloos rustend in de schoot
Ze is doof en blind voor wat haar weelde biedt
Bertha…
Meibloesems I.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.292 Ik zoek naar woorden en ik vind er geen.
Ik neem uw hand en blik u in 't gelaat
En fluister, als een bede, uw naam alleen...
Hoe zal ik weten of gij mij verstaat,
Als ik blijf zwijgen en zo bitter ween,
Omdat ik voel waartoe geen taal volstaat?
'k Voel me als een kindje, dat een volle kelk
Langs diepdoorploegde paden zoetjes draagt…
DE WIJZEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.276 Zij zagen blank een wonderster verrijzen.
Die ster te volgen dreef hun zieledrang.
Door woestenij geen dooltocht zwaar en bang:
Trouw blonk de ster en bleef hen wijzen.
Plots in den hoge hoorden ze engelzang –
Een arme grot was 't einddoel van hun reizen.
De kemels knielden. En de grote wijzen
Aanschouwden 't kind, geprofeteerd zó lang.…
Voor twee of drie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.265 Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij!
Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood,
Gelijk een arme, huis aan huis, om brood,
Vol deemoed, beedlen om uw medelij.
Waarom u dan mijn hand die beker bood,
Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij
Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij,
Waarin ik zacht mijn stille tranen goot!
Ik schenk…
Boek van jeugd
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.246 Ik zocht alom, ik zocht en kón niet vinden
Mijn Boek van Jeugd, verloren en versmeten.
't Was al zó oud: 'k had d'inhoud half vergeten,
Zo liefdezoel als heimweegeur van linden.
Maar gele bladen uit dat boek gereten,
Gedragen op erinnrings sidderwinden,
Wezen waar 't lag, omrankt van blanke winden,
Of me uit elk blad een bloem wou welkom…
Grafrozen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.229 Een schone dodendroom heb ik gedroomd:
Diep onder marmerblank en bloemgeboomt,
Sliep kalm en koel mijn moegemarteld lijf.
Toen zag mijn ziel, vanuit haar blauw verblijf,
Een meisjesgroep in klederen leliewit.
En éen maagd, blond met vliegend haar, zei dit:
- ‘Zij die daar rust gaf liedren ons, in ruil
Willen wij winden rozen rond haar zuil.…
Sonnet
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.207 Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een toverwoud,
Het bos, dat groen in purper doet verkeren.
Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren
Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.
Nu…
De drie gezellen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.161 In ’t bloeiend loofprieel zit ik alleen
En drink, verlangend naar een kameraad, –
Is geen nabij, die met mij drinken wil?
Daar komt de maan en groet mij als een vriend
En nog een derde duikt daar op: mijn schaduw!
Mijn schaduw en de maan! Bij God, twee stille
Gezellen – en geen droppel drinken zij!
Mijn schaduwbeeld beweegt zich zoals ik,…
Uren
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.133 Als blonde kindren hupplen de Seconden
De poort des Morgens uit, vol lichtgeluk.
Als kreunende ouden, steunende op hun kruk,
Strompelen traag de zware Middagstonden.
Hoofdschuddend, zuchtend, droef-eentonig druk,
Tonen zij bloot de nooitgenezen wonden,
Tekenen rood op schouderen geschonden
Door 't eens zo trots getorste levensjuk.…
Meibloesems III.
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.119 Breek blanke meien van de Levensboom!
Nu is de mei gekomen, ook voor mij.
Als witte vlinders fladdren ze ons voorbij,
De bloesemblaadren van mijn lentedroom.
Zie, dit is weelde: wandlen zij aan zij
In 't bloeiend Eden onzer liefde, loom
En stil van 't groot geluk, met teedre schroom
Ontvangen en gedragen, bang en blij.
Nu laat…
NEBO
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.111 Ik sta als Mozes, vóór 't Beloofde Land.
Ik zie 't van verre en mag niet binnengaan.
Ginds, aan mijn voeten, golft het gulden graan;
Vroom ruist het woud: "God doet zijn woord gestand."
Ik bal de vuist en klaag u, Jahvéh, aan,
Verberge u ook een koopren wolkenwand.
Zwaar, op mijn schouder, valt de onzichtbre hand
En straft mij streng voor…
Tehuiskeer
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.097 Als een die, vreemd'ling in zijn vaderstad,
Na jarenlange reizen wederkeert,
Aarzelend zoekt, de taal van 't land verleerd,
Naar 't ouderhuis het oudbegane pad;
En vreest vervreemd wie met hem heeft verkeerd,
Of hij geen vriend meer en geen broeder had;-
Doch wedervindt zijn heelen weeldeschat,
In 't hart der zijnen heerlijk ongedeerd;-…
Verzen voor mijn liefste
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.040 O laatste liefde, die mij zoet moogt zijn,
Als de eerste nimmer was, waarom zo laat?
'k Heb lang geluisterd naar uw stap op straat,
'k Heb lang geweend in 't eenzaam kamerkijn.
Ach! als de Meiwind speelde om mijn gelaat
En duiven koerden op het raamkozijn,
Wachtte ik zo angstig en mijn hart deed pijn...
En voor mijn lijden wist de Lent…
IJl rijzen blanke berken
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.005 IJl rijzen blanke berken, als boeketten
Van trillend zilver, op een lucht die blauwt,
Uit blonde grond, vol groepjes eikenhout,
Die tegen 't blauw roodbruine vlekjes zetten.
En over 't klaar kanaal, dat drijvend houdt
Der berken beeldjes in onzichtb're netten,
Deint, zonder de ogen 't vérzien te beletten,
Een bevend-teedre nevel avondgoud…
Voor andere vrouwen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.000 Eens legt mijn ziel haar last van lijden af,
Maar 't zal niet zijn aleer ik slaap in 't graf.
Dan zingt een vogel, die het oog niet ziet,
Dit moede hart een vrede- en vrijheidslied.
En andre vrouwen ('t smart mij dat ik 't weet!)
Zullen dán lijden wat hun zuster leed.
Zie! voor die andren, die nog tripplen thans,
Met dartle voet, in jonkheids…
Op school
poëzie
4.0 met 3 stemmen 933 Eentonig bromt de stem der lerares.
Het woelig meisje wendt zich om en gluurt
naar gindse tuin, waar 't bieke honig puurt
en zomerzonne blinkt op bloem en bes.
Op de enge schoolbank zwiert de blonde tres.
Hoe vaak heeft niet haar blik zich blind getuurd
naar 't strookje blauw - de hof is hoog ommuurd -!
- ‘Die blijde vogels! hen kwelt boek…
IN DE OUDE LAAN...
poëzie
3.0 met 5 stemmen 896 In de oude laan, waar zomerbomen wuiven
Met al hun groene waaierkoele palmen,
Niet hopend meer op vreugde, die bleef talmen,
Zat ik bij 't raam, waar zongoud in kwam stuiven,
Blauw blonk de lucht, de vogels kweelden psalmen...
Droef oogde ik na mijn heengevlogen duiven,
Mijn dromenzwerm en, als bij 't kralenschuiven
Eens rozenkrans, telde…
AAN EEN JONGGESTORVEN DICHTER
poëzie
2.0 met 4 stemmen 873 O, jeugdig beeld, verheerlijkt beeld eens doden,
Zo vaak aanschouwd in zaalge weemoedsdromen,
U blijf ik trouw, hoewel de jaren vloden,
De vluggewiekte, die niet wederkomen.
Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen,
Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden
U, ach! zo vroeg, een koele wijkplaats boden,
Melodisch door de wiegezang der…
Verloren jeugd
poëzie
3.0 met 2 stemmen 842 - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!
- 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt,
't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt
De drempel over om uw verdriet
Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.
Het volgt u, volgt u op ál uw schreden
En het klaagt met de stem van een arrem kind
En ge ziet uzelv' weer, als lang geleden,
Met bloemen drie…
Populieren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 832 O populieren!
Langs slapende kanalen weeft ge uw wuifgordijn.
Over uw kruinen laat ge vrij de orkanen gieren,
Geen doet zijn lange takken langs de waatren slieren,
wel zwiept gij als de wind u zweept, maar trots in pijn.
O populieren!
Langs ál mijn levenswegen vind ik u geplant.
In zwart moeras, waar mirt noch oleander tieren,
Waar ernstige…