Bergwandeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
193
193Hij schildert met zweet,
een innerlijk tafereel.
De Berg zijn canvas,
zijn voeten zijn penseel.
Over rots en kiezel,
langs blad en gras.
Hoger en hoger klimt hij,
over afdalen nog niet nagedacht.
De Berg zwijgt zoals altijd,
en hij lacht.…
Bezig met laden