126 resultaten.
AAN DE GEEST DER MUZIEK DER NIEUWE MENSHEID
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.343 Nu dan de nederlaag geleden is,
De Geest der Nieuwe Mensheid, die de hoge
Geest der Muziek is, zich ver heeft onttogen
Aan het Nu, vestig ik, dwars door de duisternis
Des daags, en door mijns eigen doods donkere duisternis,
Dwars door de tijd en ruimte heen, mijn ogen,
Die mij nog nimmer, neen, nimmer bedrogen,
Op hare verre, eenzame…
Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 2.312 Haar lichaam lijkt de volle rijke aarde,
En als de hemel zijn haar blauwe ogen,
En als de ronde bergen zijn haar hoge
Borsten en buik, die nu een Mensheid baarde,
Een Mensheid, van een oneindige waarde
Van Vrijheid, en een oneindig vermogen
Van krachten, die zich nu op haar bewogen
Als in van 't paradijs de zaalge gaarde.
O zie haar…
Hare borst is zo zacht en rond en teder
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.115 Hare borst is zo zacht en rond en teder,
En er om heen speelt een zo teder licht,
Zij is zoals een heuvel in het neder-
Dalen van af de schouders opgericht.
Aan de andre zijde is de schone weder-
Gade even zacht en teder opgericht,
Zij zijn een tweetal in het gouden weder
Oneindig hoog en schoon. Voor mijn gezicht.
Welk een schone…
Stil zit ze, kijkt voor zich
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.530 Stil zit ze, kijkt voor zich
langs hare wangen rood,
haar vingers bewegen zich
op hare benen bloot.
Haar lichte haar is stil,
de ogen zijn niet te zien,
haar borsten staan stil,
niets te geschien.
Onder haar kin is rood -
warme schaduw,
en in de lichte schoot
donkerder schaduw.…
TWEE lampen schijnen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.321 Twee lampen schijnen,
de spiegel schemerblauwt, er schrijnen
lichten in meubels rondom,
alle dingen zijn stom.
Ik hoor adem uit een vrouw
komen, ik wou
ik wou - ik zit zwaar en stil,
't is niets wat ik wil.
Hoor de klok rikketikken,
hij telt de ogenblikken.…
‘In Memoriam’
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.298 Verdoemd!
Allen zijn klein.
Geen is er groot.
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
'T is zwart en donker
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.755 'T is zwart en donker,
kamerdonker als rook,
rood kolengeflonker,
daarboven holt de klok.
Langs de wanden bleekt flauw
een plaat en nog een -
het witte is lichtlauw,
't lijkt alles lang geleen.*)
Hoor, het leven vliedt,
de klok holt, tik, tik -
zingt het jammerlied
van het ogenblik.
--------------
Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…
AAN ZEE
poëzie
3.0 met 3 stemmen 3.096 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste steê,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Aan u dank ik deez' woorden
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.044 Aan u dank ik deez' woorden, zachtste wezen,
geurend en frisser dan de dauw, gij zacht
als de atmosfeer. Gij hebt mijn hart
gewekt tot leven, het gepoetst.
In uwe aanraking heb ik geleerd wat poëzie is.
0 dronkenschap, o heilige dronkenschap,
enthousiasme, lere ik toch steeds beter
uitspreken wat uw heilige dienst mij leert.…
Aan zee
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.951 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste stee,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.0 met 56 stemmen 6.477 Bij het denken aan de liefde
Heb ik de liefde lief,
En 't is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.…
Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.037 Bij het denken aan de liefde
Heb ik liefde lief,
En ‘t is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.…
Blauw (vlamt de lucht)
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.714 1]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
zonder verlangen's zucht
spiegelt het, diepe stroom.
2]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
diep van verlangen zucht
spiegelend wit de stroom.
---------------------------
uit: Verzen (1928)…
DE DAG GAAT OPEN ALS EEN GOUDEN ROOS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 2.960 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks éen geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit
en ik bij donkre wand stil peinzend poos.
Ik…
DE DOOD VAN MEI
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.056 En in zich voelde zij het laatste: wil,
De allerlaatste wil der stervenden,
De wil tot doodzijn die het zwervende
Mensengeslacht doet stilstaan en hen drijft
Van zelve naar de grond waar ’t lichaam blijft.
Ze duizelde en in die duizeling
Werd ze zo licht, een veer die uit de zwing
Der duive valt: ze daalde en viel niet:
Zo valt een riethalm…
DE zon. De wereld is goud en geel
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.720 DE zon. De wereld is goud en geel
en alle zonnestralen komen heel
de stille lucht door als engelen.
Haar voetjes hangen te bengelen,
meisjesmondjes blazen gouden fluitjes,
gelipte mondjes lachen goudgeluidjes,
lachmuntjes kletterend op dit marmer,
ik zit en warm m' er.
Kijk ze nu lopen wendend om me heen,
't lijkt wel een herfst…
Daar ligt dat water -- dat schitterende water
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.513 Daar ligt dat water -- dat schitterende water.
Zie hoe het schittert, het schitterspreekt, schittertrompettert in de lucht
in de donzige gonzige fijne satijne lucht --
dat droogzilvere opzwemmende water
in dat rondomblauwe dronkkoude dronkdiepe water,
't is een zee bleek sprekend schuim
een woordenmond in het ruim
schreeuwende door de…
Dat kouwe vlees van een ander
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.388 Dat kouwe vlees van een ander
tegen m'n droge handen
en mijn ogen onzichtbaar in de nacht -
dat koele sappige vlees - en al de kracht
van me de nacht in - 't is als dood,
alles zwart, geen wit, geen rood -
mijn hele hoofd lijkt wel koel,
er is nergens een doel -
zo lekker zwart is de nacht,
zonder ogen, zonder gedacht,
dat natte…
De aarde ligt in de armen van de zon
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.952 De aarde ligt in de armen van de zon
in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur,
waarin twee minnenden zich aan het duur
werk der liefde herinn'ren en de bron
van 't leven. Elk of hij niet anders kon,
staart naar de ander met een zacht getuur.
Zo ligt de aarde stil in het azuur,
en 't gouden bed waarin de zon haar won.
Zacht speelt de…
De arbeid is ook de bron van het weten
poëzie
3.0 met 4 stemmen 811 De arbeid is ook de bron van het weten,
Hij is de wel van de goudenen geest.
Door zijn gestage groei groeit ongemeten
De macht van den geest binnen 's mensen leest.
O! door het storten van het bloed, en strijd,
Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid,
Dat is het gouden licht der geestesarbeid,
De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid…
De arbeid maakte de verhoudingen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 719 De arbeid maakte de verhoudingen
Der mensen en de strijd van hunne klassen.
Het bezit is uit de arbeid opgewassen
En de strijd om 't bezit, het goudene.
De adel vocht tegen de koningen,
De burgers tegen des adels woningen,
De burgers wierpen koningen en adel
Uit hun trotse en hoogverheven zadel.
De slaven vochten tegen hunne heren…
De bloed'ge strijd om het bezit
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.059 De bloed'ge strijd om het bezit
Is ook een strijd om machtigste geest,
Het bezit van het goud, het wit,
Zweept óp de geest het allermeest.
En 't storten van het mensenbloed,
En 't willen winnen in de gloed
Van staal en vuur, die moorden, doet
De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…
De bomen waren stil
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.218 De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te zien
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên…
De dag gaat open ...
poëzie
3.0 met 36 stemmen 4.993 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks één geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit,
en ik bij donkre wand diep peinzend poos.
Ik…
De ganse dag ...
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.229 De ganse dag vliegen om heel de Aarde
De proletariërs voort.
Een grote dorst drijft hen, de dorst naar geld
Der niet-bezittenden.
Een grotere dorst drijft hen, maar niet hun eigen.
Het is de gouddorst van de heersenden.
Een grotere dorst drijft die, maar niet hun eigen,
Een allergrootste wereldgrote dorst,
Het is het dorstig Monster…
De gemeenschaplijke arbeid schiep de stammen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 925 De gemeenschaplijke arbeid schiep de stammen,
En doet de strijd tussen die stamme' opvlammen
Rondom de hele aarde. Een woest gebeuren
Waarin de stammen elkander verscheuren.
Grotere samenarbeid schept de volken
Uit de stammen, en doet ze in grote wolken
De aard bewonen. En in bittre strijd
Om de aarde vechten voor hunne arbeid.…
De gonsregen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.259 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen…
De gonsregen, regen -
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.635 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen
treurig, de dag lange.…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.592 De gouden Aarde is vol en vast en klaar,
De Hemel welft zich donker en zacht blauw,
Het Heelal is die donkerzachte dauw,
Alleen de Zon en de Aarde zijn zichtbaar.
Van die twee samen, van dat jonge paar,
Is de Zon de algoudene flambouw,
En de Aarde de liggende landouw.
In goud en groen beide volkomen baar.
En in het zachte en volkomen blauw…
De heide is maar stil
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.595 De heide is maar stil,
het overal vol licht,
en als een zilverspil
het zonnelicht;
de wolken varen weg
over het vage blauwgrijze,
heel ver liggen witte weg
op zilvere wijze.
Ik voel de wind vergaan
om mijne oren,
ik wilde wel vergaan
in 't licht te lore.
--------------------
uit: Verzen (1903)…