De Poortwachter van het Dodenrijk.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 
93
93“ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden”
Op de drempel van zijn laatste adem
verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel
en spelen sterren met de oneindige nacht
Het leven wordt een onbuigzaam spel
voor haar en drukt zijn stempel
intens op de blauwdruk van haar wezen
Zij reikt eindeloos naar hem
en bidt voor hem naar niemandsland
als…
Bezig met laden