Alle inzendingen van Ineke

ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

'bizar' is weer uit het is nu 'oprecht' voor zolang het duurt net wat u zegt dat boek is 'wreed' die film is 'vet' of zijn die woorden er alweer uitgezet de stopwoordjes ze komen en ze gaan soms blijven ze even en soms wat langer bestaan ik hou het niet meer bij en gebruik mijn eigen taal hopelijk wordt die begrepen door iedereen…

op de beslagen ruit schrijft ze het wilde ritme van haar dansende herinneringen ze wordt overspoeld door de snelle klanken van haar verleden met oneindig geduld probeert ze het wilde tempo te veranderen in adagio uiteindelijk cirkelt ze rond in een langzame wals één twee drie één twee drie ze pakt de hand van haar verleden…

Een heel gelukkig nieuwjaar Met veel goede wensen Voor een wereld, mooi en leefbaar Een heel gelukkig nieuwjaar Met liefde en zorg voor elkaar En respect voor alle mensen Een heel gelukkig nieuwjaar Met veel goede wensen…

de zon die heel graag schijnt hoeft nergens over na te denken haar taak is om de aarde licht en warmte te schenken de maan is niet steeds bezig met alle volgende nachten of hij dan ook mag schijnen zal hij af moeten wachten soms zijn er donkere wolken maar die verdwijnen ook een keer dan is de lucht weer opgeklaard en zijn er geen…

voorzichtig pak ik de doos met het nieuwe jaar ik draai de doos om en om bekijk hem aan alle kanten wat zal dit jaar ons brengen... ik til de deksel op en kijk nieuwsgierig naar de dagen die netjes opgestapeld in de doos zitten ik zie mooie, vrolijke, trieste en gelukkige dagen en zie ziekte, verdriet en blijdschap…

ga wieden in je emotionele tuin verwijder je angst…

ik zou woorden willen schilderen met de kleuren van de regenboog en zou letters willen laten dansen huppelend naar wachtende zinnen ik zou muziek willen maken met de klanken van de woorden en een taal maken met nieuwe woorden die alle mensen verstaan een taal met woorden over verdraagzaamheid saamhorigheid, begrip en vrede…

het meisje op het perron kijkt naar de rijdende trein waar komt hij vandaan wat zal het eindpunt zijn komt hij uit de hemel rijdend naar de aarde misschien met een engel die het kerstgeheim bewaarde het meisje op het perron kijkt stil naar de trein zal hij wel voor haar stoppen want anders zal ze te laat zijn…

een eeuwenoud verhaal over het kind in een kribbe geboren in een stal over herders in het veld de nacht waarin een wonder gebeuren zal over drie wijzen uit het oosten met hun geschenken wierook, mirre en goud ze zagen de ster van Betlehem zochten naar het kind dat van alle mensen houdt daarbinnen in die stal zo wondermooi zo…

als ik denk aan de mannen vrouwen en kinderen in oorlogstijd dan is er een gevoel van schaamte ik heb de mogelijkheid om me rot te voelen in vrede en in een welvaartstijd ik heb genoeg te eten heb warmte en een dak boven mijn hoofd ik kan slapen zonder de reële angst dat iemand mij van het leven berooft toch leef ik moeilijk…

Ik ben een beetje verdrietig, dat mag u best wel weten. Ik hang hier heel alleen, ze zijn me gewoon vergeten. We hingen buiten in een boom en hadden het naar onze zin. Toen ging het zachtjes sneeuwen, en dat was nog maar het begin. Mijn vriendjes liggen in een doos. Ik hang nog hier en heb het koud en heb het gevoel dat er niemand is,…

De wind fluistert geheimzinnig: Hebben jullie het al gehoord? Nee, vertel het dus maar gauw, maar wel heel rustig, akkoord? Ze zeggen dat de dennenbomen dit jaar in staking zullen gaan. Ze willen geen kerstboom zijn, maar in het bos blijven staan. Ze zullen er voor zorgen dat ze er lelijk uit gaan zien. Met bruine slappe naalden en…

als in de winter van haar leven het laatste uurtje bijna slaat als ze in gedachten even terug naar vroeger gaat dan trekken er veel beelden aan haar geestesoog voorbij ze heeft er veel verzameld het is een lange, lange rij ze leefde vele levens een kind groeit naar volwassenheid als ze aan haar leven terugdenkt kwam er veel precies…

onder de lappendeken slaapt een leven met gerafelde emoties emoties toegedekt met een deken van hoop hoop op een vlak leven emotieloos zonder diepe dalen geen grote hoogtes hoop op rustig kabbelende gevoelens onafhankelijk van stemmingen hoop op een vredig leven bij tijd en wijle…

teruggetrokken  in haar eigen enclave  binnen de massa…

Op een nacht had ik een droom over een lieve sprookjesfee. Ze pakte mijn hand en zei zachtjes: Kom, want ik neem je met me mee. Ik breng je naar een kerstpaleis in een land hier ver vandaan. Een land, waar al je wensen in vervulling zullen gaan. In het prachtige paleis stond een tafeltje gedekt voor twee. In een sfeervolle zaal kregen…

rennende gedachten spelen tikkertje met hollende emoties op de speelplaats in mijn hoofd nachtmerries galopperen zij aan zij met dravende angstdromen naar de poorten van mijn geest gedachten en dromen vechten fanatiek om de eerste plaats in mijn brein terwijl ik verlangend wacht op die ene niet doorwaakte nacht…

ik droom nog steeds mijn eigen dromen want elke keer wanneer ik in een diepe put viel waren mijn dromen de pijnstillers voor mijn ziel…

in alle eeuwen  geschiedenis herhaalt zich  niets ervan geleerd…

Sint, mag ik even met u praten? Want ik heb ruzie met apparaten. Ze doen vaak niet wat ik wil en ‘t helpt niet of ik smeek of dat ik gil. Ik word dan verschrikkelijk kwaad op zo’n eigenwijs stom apparaat. En smijt ‘m dan het liefst naar buiten, met een grote zwaai, dwars door mijn ruiten. Zou u er misschien voor kunnen zorgen, dat…

Sint, moet u nou toch eens horen Ik heb ergens mijn tijd verloren Ik heb hem lang lopen zoeken Heb gekeken in alle gaten en hoeken Maar mijn tijd is gewoon verdwenen En er is niemand die mij uren wil lenen Nergens kan ik een beetje tijd kopen Heb er stad en land voor afgelopen Het is namelijk een vaststaand feit Ik heb veel en veel te…

ik schilder blijdschap in vlammend rood en geel de blijheid spat er af ik geef die graag aan jou ik schilder wijsheid in oranje en in bruin als ik die ooit zou vinden dan deel ik die met jou ik schilder droefheid in tinten grijs en zwart met onvergoten tranen die geef ik niet aan jou ik schilder hoop in roze en in paars en heb…

willekeurige mensen zitten vrijwillig gedwongen in de voortrazende trein een groet een glimlach een vluchtig contact voor even zijn ze samen op weg…

ik kan soms ontzettend jaloers zijn op de mensen die de gave bezitten om te genieten van de kleine dingen zij zien de bloemen bloeien ze horen de vogels zingen ook zij hebben hun problemen en hun verdriet maar toch staat hoog in hun vaandel geschreven Geniet! zij houden van het leven terwijl ik door al mijn gepieker…

het oorverdovende geluid in haar hoofd dreunt en dreunt het geluid gaat door haar merg en been haar strakgespannen zenuwen zijn als koorden aan elkaar vastgeknoopt ze pakt haar gevoelens negeert systematisch het zachte gejammer legt haar emoties in geluiddempende verpakking op de plank in de donkere kast tevreden loopt…

een glas-in-lood raam het licht speelt met de schaduw prachtig samenspel…

Goedbedoelde raad: 'Ik zeg het voor je bestwil.' Bijna nooit iets fijns.…

de uitgezakte gordijnen laten het vermoeide licht nauwelijks door in de schemerige kamer hangt de geur van pijn en verdriet het slapeloze omwoelde bed verbergt hongerige angsten als muggen wachtend op hun volgende maaltijd zodra het hoofd het kussen raakt rennen angstdromen in doolhofachtige ruimtes rond de gordijnen houden de…

de schuchtere stoel naast het deftige bankstel is altijd bezet…