Alle inzendingen van Inge Boulonois

Gelukkig is De Jonge fris van geest En schrapt de vijf-minutenregistratie Me dunkt, daarvoor verdient hij een ovatie Werk vastleggen is in de zorg misplaced Stel dát in bij het Europarlement Waar anders werkt men zó inefficiënt?!…

Ze deelden lief en leed ruim zestig jaar Nu is hij ziek, zwaar aan het dementeren Moet een verpleeghuis in, het kan verkeren: Dat heeft wél plaats voor hem maar niet voor haar Wat doet in zo’n geval de politiek? Geen moer, geen zier, mijn god, wat is dát ziek!…

’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter Het land wordt met het schaatsvirus besmet En ijzers glunderen, ontdaan van vet De kans op ‘it giet oan’ wordt per dag beter! En dan, gewoonlijk een paar dagen later Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water…

Verheijen, Teeven, Leegte, Van der Steur, Van Miltenburg en Huizing, Houwers, Zijlstra, ook Opstelten en Weekers: voor de bijl, ja ging dát stel gladakkers, Marks “fine fleur”. De VVD verwordt tot Volkspartij voor Volksverlakkende Duimzuigerij!…

Wel zestien dagen zijn ze op tv, getrainde bikkels bij de winterspelen. Ik zie ze graag. Toch wil ik niet verhelen wat ik soms denk vanaf mijn canapé: wanneer doe jij, Inge, eens wat aan sport? Gelukkig duurt zulk denken steevast kort.…

Volop genieten, hoor! Langlaufen, schansspringen Snowboarden, kortom Van wat net begon Straks is het over door Temperatuurstijging Kou gaat verdwijnen Als sneeuw voor de zon…

Pas werd ze tachtig, onze Beatrix Met dit vers breng ik haar alsnog een hulde Haar leuke toetje deed iets met de gulden De euro daarentegen, ach, da’s niks Die munt bezit geen koninklijke rente Want de percentvoet nadert nada, niente.…

Niet lang geleden ben ik dus ontsnapt Want ik wou niet meer naar zijn pijpen dansen Hermien ben ik, de koe van veeboer Jansen ik heb meteen flink uit de school geklapt: Die veehouder is echt om van te grillen Zo’n heikneuter, hij kneep steeds in mijn billen!…

Geen kletsmajoor, hoor, Marco is bijzonder De Willemsorde geeft hem veel statuur Bij vlagen lag hij hevig onder vuur Maar drugs noch wapens kregen hem eronder Kan hij soms toveren, die kloeke gast? Wie weet haalt hij straks lijken uit zijn kast!…

Drie maal is scheeprecht, toch! Ook bij het huwelijk Bingo, ik stapte opnieuw In de boot Antwoordde luid voor mijn Sologamieakte: Ja, ik bemin nu mijzelf Tot de dood…

Wij dichters weten goed wat u behoeft Een kekke cocktail van vermaak én lering Die tappen wij en hopen op waardering Niet karig, nee het liefst fiks opgeschroefd De pointe, beste lezers, voelt u al: Schenk ons voortaan het hoogste sterrental!…

Camiel en Boef gedroegen zich verfoeilijk naar vrouwen toe en zijn terecht onttroond. Zo leren zij dat wangedrag niet loont. Ach mannen, denk ik, is het nou zó moeilijk? Wat vrouwen willen is gewoon een heer die zich het liefst gedraagt als teddybeer!…

Wees welbewust, hartstochtelijk en vief Verstandig, vredelievend, altruïstisch Gevoelvol, vrolijk, dankbaar, humoristisch Geduldig, vriendelijk en creatief Blijf daarin als je kunt onwankelbaar De treurnis komt vanzelf al, ieder jaar…

Zien van verschillen is van groot belang Onmisbaar zelfs voor onze veiligheid Ons oog maakt daarom aldoor onderscheid Maar het is kwalijk, laakbaar, triest en wrang Om op verschillen te discrimineren Want appels zijn niet minder, toch, dan peren?…

Door stikstof, helium, een spuit of pil, met Sarco zelfs. Er valt genoeg te kiezen voor onze thuisreis naar de barrebiezen. Helaas, er is nog steeds niet wat ík wil: een middel mét bezegelde verklaring van eeuwig leven ná de doodervaring –…

Allicht, we zijn hárd aan een workshop toe Om seksespecifieke taal te schrappen Omstreden toch, die rare eigenschappen! Op man en vrouw rust voortaan een taboe Straks schrijven wij geheel geslachtsneutraal In politiek correcte kwezeltaal.…

Ach, Sint en Piet zijn aan het bakkeleien. Ze doen ons na! “Ik ben ook Pieterbáás”, raast Piet, “niet slechts jouw slaafje, schimmelklaas, stokouwe boterletter!” Om te snijen zo grimmig wordt de stemming. Sint geeft Piet fluks van katoen: “niet mieren, grijnslachlijer, pietlut, hansworst, jij fokking zakkenbreier”, wat Piet weer in ‘t verkeerde…

Geen koffie meer met cake maar bier en wijn Met troostclown, slagroomtaart, verfijnde catering Ook funk- of jazzrock zorgen voor verbetering Een uitvaart moet thans meer een party zijn Het wordt dan wel flink balen in je kist Als jij je eigen afscheidsfeestje mist…

Heidaar, jij bleekgezicht Lelijke luiwammes Neem voortaan zelf Maar die zak op je rug Andere koek dus, jij Discriminatiesint Ik eis die schimmel op: Afstijgen, vlug!…

De hedendaagse voedselbusiness dwaalt Ons eten zit vol gif, soms zonder reden En nieuws daarover bulkt van strijdigheden Wie weet nog waar je pure mosterd haalt? Ik hou me dus maar aan de schijf van vijf Dan krijg ‘k sléchts twintig gifjes in mijn lijf…

Destijds schreef Bloem: ‘het regent en het is november’. Herfsttijd bleef zijn hart belagen dat heimelijke pijnen had te dragen, hem onderdompelde in droefenis. Ikzelf ben nu één jaar melancholiek maar dát komt door Trumps creepthroatpolitiek.…

koningsdag opschoondag opa en oma dag dag van de persvrijheid dag van de lach ufodag stotterdag secretaressedag waarom verdorie geen dag van de dag?…

Heeft u die vrucht óók in uw hart gesloten Daar die zo zalig is én erg gezond? Dit laatste blijkt, las ik pas, ongegrond: De aardbei wordt riant met troep bespoten Het aantal giffen is een stuk of acht Hoera: dit heeft ons nóg niet omgebracht!…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een celstraf voor wie autorijdend belt En facebookt, filmt of appt? En de poëten? Die rijden tobbend, zijn constant bezeten Van versjes waarbij maat en rijm hen kwelt Ook zij verdienen straf, al klinkt dat wrang Stop hen in ‘t schrijversblok van het gevang!…

Daar zitten zij, de vier geklofte heren Te toosten, in een opperbest humeur Maar vrijgezelle Mark werd formateur Ik vrees dat het door hem straks gaat verkeren Want wie het aantal vrouwen “bijzaak” noemt Denkt vast dat zij tot “bijzit” zijn gedoemd…

Gegriezel voor de kids: een prachtidee Maar waarom weer vooral die stomme knoken Van Pierlala, de heksen, vampiers, spoken? Die bangmakers zijn vreselijk cliché Neem ook eens senekaters, jenks en porgels Pantippels, bozbezbozzels, blauwbilgorgels!…

Oktober. Dagen zijn mistgrijs gekleed en wilde kastanjes vallen maar raak. Hun boom een kerel, zijn dos vol groene stekelbollen. Als dobbelstenen rollen ze weg, hun hoop gericht op boomhoog. Onweerstaanbare pralines, rap door kleine handen opgeraapt, binnen als schat verloren gelegd – dood in minder dan een winter. Herfsttijd kreupelt…

De bomen willen af van al dat blad Dat als verjaarde brieven blijft vergelen en kwijnt door najaarsstorm en pijpenstelen De zomer hebben we, helaas, gehad De maand oktober kweelt zijn ach en wee Net als bij het Wilhelmus denk ik: nee…

Hij werd alom bewierookt en geprezen Dus was als dichter verre van mislukt Hij is nu op een straatnaambord gedrukt Me dunkt, dat moet een brede prachtlaan wezen! Maar Driek kreeg, onverwoestbaar als gebaar Een lullig fietspaadje naast een trottoir…