Nu weet ik weer waarom
Waarom jij.
Want jij,
Jij bent niet gewoon jij
Je bent een onderdeel van wij
En ook ik behoor daartoe
We vullen elkaar aan
En doen gewoon wat in ons opkomt
Want met niemand
Met niets hoeven we
Rekening te houden
In ons eigen wereldje
Ons mini-paradijsje
Stiekem onbewoond
En tegelijkertijd toch bewoond
Door liefde…
De beste gaan eerst
Maar waarom jij
Waarom in hemelsnaam jij
Ik zoek maar vind niets
Enkel je sjaaltje
Is het dat?
Was het dat?
Ben je nu niets meer?
Nee
Dat geloof ik niet
Een deel van mijn hart
Een deel van mijn gedachten
En één van mijn dierbaarste
Herinneringen
Dat ben je
Hopelijk ben je gelukkig
Want dan pas mag je gaan
En laat…
Het enige wat ik nu verlang
is kunnen kiezen tussen
altijd maar kiezen tussen
Pluk een bloempje
Kiezen...tussen
Welk blaadje eerst?
En als het laatste blaadje valt
telt het steeltje dan ook nog mee?…
Als ik een godin was
Had ik de liefde geschapen
Liefde en dorpen
Daarna had ik jou ontwerpen
Maar de liefde werd nul
Werd leegte omdat
ik door aan jou te denken
Mezelf vergeten te ontwerpen had…
Niet alleen de sneeuw
vlucht stiekem naar beneden
mijn gedachten vloeien mee
Even geen ellende
geen verderf
Alleen witte eenvoud
Een veilig laagje
bedekt de zorgen
Bergt ze even op
Even langer
Voor altijd
Witte eenvoud waakt
Vergeet me niet...…