973 resultaten.
vocatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 naderend het tijdstip
maar nooit voortijdig
ligt er een weg in ogenschouw
af te leggen zoals platgrondelijk beschreven
op stafkaart, in dubio, tevens weerlegbaar
hoogpolige grenzen te ontregelen
te doen aanschreeuwen
en hierin afdoende slagen…
voor het oprapen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 het is maar een steen
die hier ligt
maar wel één
die, zonder tegenbericht
er nog ligt op de dag
dat ik rust in koude grond
deze steen die er ook al lag
voordat ik bestond…
vooravond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 112 er daalt een rust vandaag over uiterwaarden
zoals de binnenboezem langzaam leegloopt
terugstromend naar de rivier
ontwaterend op stroomdraad en buitenbocht
nu nog zacht licht van stof
tot wederkeren
‘laat ik het niet merken’
er is nog wat ruimte uit te sparen
met gedachtenbundel vol krankzinnen
in afwachting van de winternacht…
voorcalculatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 langzaam vallen woorden dicht
hun letters vullen bladgoud
scheppen sfeer, onderliggend van toon
gewichtloos wikkend
van verre naderend, weerlegbaar
vasthoudend, met voortgezet verwijlen
cijfermatig onthutst, tijdelijk
voor het grijpen, wilsbekwaam
en immer voortbewogen…
voorheen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 elke dag is het een beetje warmer in de kamer
die geurt in besloten kring
de planten krijgen water bij elke aanwezigheid
geen lucht, daarvan is niet genoeg
zweet staat op de muur gemaakt van
stof en stiksels
op verstomde kasten staan snuisterijen uit
zelfgemaakte landen
dieper dan een boom wortelen kan
klinkt hier schuld en twijfel…
voorsortering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 we liepen niet
maar waren genegen ons
te verplaatsen
tot nader order
ongeacht hoe
of zelfs maar waarheen
door de uiterste grens van
het buitengebied
door de inboedel van
hersenspinsels
ongetemde denkbeelden
en verhoogde
rijbaanscheidingen
we riepen niet
maar waren verstomd
tot de orde geroepen
als tering tot nering…
voorstad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 niets verraadt lichte kwelling
daar zijn deze huizen ook niet voor
niet voor wonen, voor kerkgang, inpoldering
en nergens sanseveria’s voor de ramen
wij kennen onze pappenheimers
onze extra bloemige eigenheimers
nestverlaters, strandplevieren, dwergmakrelen
hoe geven we onszelf een plaats
lijn 5 stopt bij de juwelier
er zijn mensen…
voorstelling
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 87 stel je achter gesloten deuren voor
en het regende niet
zou er dan een reden tot klagen zijn
tot bestaan, onverdeeld
kon er dan iets misgaan
achter wanden van het vertrek
stel jezelf voor
en tijdsduur bleef hetzelfde
beeld nog één keer iets in
dat er altijd zal zijn…
voorstelling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 87 stel je voor dat het nooit regent achter
gesloten deuren
dat de gedachte niet gebonden is
aan hersenschimmen
zou er dan een reden tot klagen zijn,
tot ondeelbaar voortbestaan
stel dit jezelf nogmaals voor terwijl
tijdsduur hetzelfde blijft
beeld daarna nog één keer iets in
dat er altijd zal zijn
wat kan er dan nog misgaan tussen…
voortgang
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 laten we het ongezeefde verleden ‘toen’ noemen
waarmee dit zich onderscheidt van alsmaar
voortdurend
nu we toch verdwijnen
kunnen we, eendrachtig de taal,
gebruikmaken van aanhoudend zwijgen
om al vergetend ons verlaten voort te zetten
later dan destijds is ons toekomend gras
bezaaid met onbeschreven blad…
voortschrijding
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 116 het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen…
voortzetting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 had je niet gewoon nog even
kunnen doorzetten?
het begin hadden we al gevonden
een ander woord is er niet
na de oerknal gaat alles traag
een eeuw is niets in de geologie
traag maar gestaag, er is geen
pauze in de wedstrijd, geen
thee in de rust, ook geen peptalk
het einde is nog onbetreden
we handhaven ons bestaan
volharden in adem…
voorval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 er viel een snelle blik van ‘t oog
-ik kan het geen aanraking noemen
verwisseling van woorden
leek op een gebeurtenis
zo kort als een fractie of
een moment, ergens tussen
voortduren en beleven, een vlek
op de vlakte van de muur
de U van het uur, een volle seconde
genoeg om onherroepbaar te zijn
Ik wacht een ademteug
Herdroom het…
voorwoord
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 145 luister,
een vliegend doorwaakte uil
met nacht als sprakeloze schemer
het doorbreken van gemis tot
woordeloos vervoegen
overal klank en verbeelding,
nergens betekenis
bij wijze van spreken…
vraag
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 39 klopt het
dat het water nooit meer weggaat
en onze ouderdom zal verdrinken,
dat elke vezel zonder franje
van vlees en bloed is,
dat elke wijsheid ooit smoort
maar begon met een vraag?…
vredepeel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 een klok aan de muur schroeven
de wijzerplaat ontkennen
in open veld en late zon
een lange schaduw voorafgaan
ergens vrede mee hebben…
wachtkamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 177 dit moet de plek zijn geweest
waar we wachtten op een
nevenschikkende zon
waar we meenden ouders te zien,
straat en plein zich ontvouwden
tot lonkende hemelpoorten
aan de oever van iets onbetreden,
het eindeloos begin zonder
te weten wat we later wisten
waar we ons middenrif lieten begaan
met ademteugen vol morgenstond,
de dood in verre…
wachtwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 95 ze zeggen dat het in de
sterren geschreven staat
tussen hemel en aarde
schuilt een gedachte
in atmosfeer uitgespaard
eerst was er niets
toen een oerknal
nu een zwart gat
het blijft een gedachte
aan honger naar meer
en wachten op antwoord
telkens weer…
wat we tot nu toe weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 het onvoltrokkene wacht op uitvoering
ruikt naar onaangebroken brood
een staande gebeurtenis
nog niet achter ons liggend
voorlopig beloftevol
groener dan onbetreden gras
tot nu toe verloopt alles voortvarend
de dag, een herhaling van zetten
maak van een hart geen moordkuil
geen hoofdpijndossier, beweeg
zonder spijt achteraf
met…
waterscheiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 171 zie het als een teken aan de wand
niet onderhuids, maar open en bloot
soms mistig en vaag, in weke kleuren
vertakt, de armen wijd gespreid
zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water
zie het niet als een proeve, het lukt geheid
speels en vloeiend, wat kan er gebeuren
tussen vroege jeugd en verre dood
neemt zomaar een pad mij bij de hand…
waterspiegel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 dit moet de laatste keer worden
dat ik jou herinner
zometeen liggen deze woorden te bleken
in een uithaal van najaarszon
daarna vangt een reis aan, begint
het zachtjes te regenen
ergens moeten we een begin
maken met vergeten
anders raakt geheugen overvol
en is er geen ruimte om iets te onthouden
misschien dat ik realiteit bedoel…
wederhoor
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 jij, eindeloze dagdroom,
vereeuwigde tijdzone,
niemand weet of jij
het zuchten hoort, dit
radeloos tikken van
een naar adem happend hart
mondhoek, waarlangs het
water naar beneden loopt
kruimeldief, tortelduif
blijft deze koektrommel
onaangeroerd?
jouw stip aan de horizon
nachtvlucht over zee
al dan niet luisterend oor
bladverliezend…
wedervaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 vandaag valt in herhaling
staat de zon in kunstlicht
doden we tijd
daartussen groeit stilte
is alleen de supermarkt nog open
en verstrijkt het ogenblik tot avonduren
in een spiegel van kalm water
waarin we de toekomst zien
die op onze verte lijkt
voorlopig blijven we afstand verlengen
in overeenkomst met ons zwijgen
-steeds afweziger…
werdegang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 ik neem je mee
al denkend
vanaf nu sta je in mijn
landschap
achterlatend, waardoor
dit pad, deze bomen
hun vallend blad
alle ogen en vingers
niet langer onwetend zijn
maar wijzen naar jou
zonder weefsel
in uitgestrekte afwezigheid…
wijdverbreid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 89 ze liggen overal, op straat
de genen van de zon
in bos en park
blauw en licht
vermomd als warmte
dezelfde schaduw
het voorwoord is
van riet en oever
nergens uitstel
gaandeweg
in alle hoofden
naar een gedachte
aan een onbekend thuis
een tijdperk
als bruggenhoofd…
winterlicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 154 van het volgende pad geen weet
dolende in het rond
zij heeft zich in het wit gekleed
als stilzwijgend verbond
naderend in het doffe licht
maagdelijk zelfs, nog onbetreden
gebukt onder vers gewicht
zomaar uitgegleden
wat doet eigenlijk nog zeer?
ik voel me licht in ‘t hoofd
zonder verwijten over en weer
het verleden gedoofd
getuigenis…
winterlijf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 nadien valt honing uit de bomen
even onaanraakbaar als
lucht onder steen
er is genoeg winter te gaan
voordat blauw een kleur is en
groen de aarde
nog altijd borstelt het water
zijn tanden, ondergaat huid terloops
onbekommerde rilling
krakend de ruggengraat
in vertraging zeer dicht naderend
terwijl dit later lijkt
op dat voorheen…
winterslaap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 175 sla de lakens om je heen
besta in een tweede huid
kan de nazomer zich herhalen?
-al herfstig terugbladerend
kan een leeftijd zich verjongen
mag een toekomst bevriezen?
waarom blijft mist hangen
geurend naar zachte aarde?
verdwaal in geschiedenis
vergeet een deken van tijd
soms slaan de uren over
is het vandaag al gisteren
eerder…
woordenwisseling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wie kent nog de namen, terwijl een woord
niet ondenkbaar is, wie kent nog de stad
terwijl straten verhuizen, later dan nu
het lichaam dat de vorm aanneemt van
begeerte, de stem die de mond napraat
grenzend aan taal in de ruimte van begrip
een kuil nog voor het avondlicht gegraven
met een laaghangend verleden voor zich uit
wachtend op een…
woordleegte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 81 er is geen taal
om uit te drukken
wat naar het ontastbare tast
alleen het zoekend hart
dooraderd met ademzucht
dat nooit vindt wat er altijd was
dat naar heimwee neigt
zonder het land te kennen
of zelfs maar de naam te weten…