Daar waar het leven
Tijdloos is verweven
In een ademloze zucht
En waar in vogelvlucht
Het eind opnieuw begint
Van volwassenheid naar kind
Wordt heel de mens ontdaan
Van zijn aards bestaan.
En al zijn onvolkomenheid
Verglijdt in licht van eeuwigheid
Naar onbekende oorden.
Een wereld zonder woorden.…
Voor wie er liefheeft en bemint
Zijn woorden niet meer nodig
Een oogopslag, een stil gebaar
De rest is overbodig
Want liefde spreekt een eigen taal
Wordt in het hart geboren
Wie daar zijn zielsverwant ontmoet
Hoeft verder niets te horen…
Doezelend in de avondzon
De kruinen warm beschenen
Reikend naar de hemelboog
Reikend.....hemelhoog
Bruin oranje
Zonder franje
Ritselend groen en geel
Statig.....in gareel
Zachtjes wuivend
Zachtjes wiegend
Luierend in de zwoele lucht
Zalig niksend....zucht.…
Leg je hand maar in de mijne
En wees niet bevreesd
Voor wat zal gebeuren
Of wat is geweest
Ik schenk je het licht
Van de zon en de maan
Van duizenden sterren
In goudgeel saffraan
Ik schenk je de geest
En de ziel van de aarde
Die schoonheid en gratie
Met wijsheid vergaarde
Ik schenk je hun kracht
Die je hart zal verwarmen
En al wat…
Nevelsterretje, niet van deze tijd
zwevend door de lucht
altijd op de vlucht
voor de werk'lijkheid.
Nevelsterretje, hemelhoog
vol van onrust en verlangen
in het aardse web gevangen
zoektocht langs de regenboog.
Nevelsterretje, groot van hart
ademzucht der goden
hunkert naar wat is verboden
hopeloos verwart.
Nevelsterretje, zielsverwant…