187 resultaten.
Zomer (III)
poëzie
4.0 met 2 stemmen 627 Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos,
En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen
Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen,
Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos;
Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos
De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. -
Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen
Veel buit aan kam: hij voelt zich…
Zomer (II)
poëzie
3.0 met 3 stemmen 991 Straks vieren we Zaterdagavond: Wind
Bezemt en ragebolt met macht van water
De luizen weg, en met rat'lend geklater
Hagelen de eier, droogramm'lend als grind.
Met drie, vier tanden, roestig-groen, begint
De geelkoperen kam haar werk, en slaat er
Op los in roos en schurftgebergte, en staat er
Een luis of teek, knappende dood hij vindt.…
Stralig borduursel van kristallen wand
poëzie
4.0 met 6 stemmen 804 Stralig borduursel van kristallen wand
Verbergt, welvend paleis, de diatomee*;
Een waterdroppel is zijn wereldzee,
Een korrel zwevend stof zijn vasteland.
Klein levend zieltje, in Brahman mij verwant,
Eén Wezen deelt zich aan ons beiden mee,
Zoals één vuur, één wet, één Gods-Idee
In Aldebarân en een sintel brandt:
Het Eew'ge dat, mijn kunstgenoot…
Zonsopgang
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.755 Spookt op uit Indië's zee reuz'ge infuzorie
Met stralen, die geel, rood, groen fosforeren?
Of spreidt tot waaier zijn laaiende veren
Magische spieg'ling van Australie's lorie?
Of wil Egypte's phoenix door zijn glorie
Zijn zon, verjongend nest van vlammen, eren?
Wil Afrika 't heelal illumineren
Met vuur uit palmendrager Rowenzori?
Ik…
'k Sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken
poëzie
4.0 met 5 stemmen 883 'K sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken:
Als fijne, zwarte tralies staan de abelen;
De blaadjes schijnen met het licht te spelen,
Om 't op te vangen, als 't er door komt strijken.
'K zie om: het amethyst in 't oost verdelen
In trossen blauwe-regen diepgroene eiken;
Aan de ogen, vol topazenglorie, lijken
De abelen trilgras…
Langzaam wringt zich 't water door 't steile dal
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.044 Langzaam wringt zich 't water door 't steile dal,
Verstaald tot gletscher, en bazalten wand
Droppelt, geslepen door de gletscherrand,
Bonkende blokkendonder, knal na knal.
Gestrikt om rotspunt, waait de waterval,
Vlag van 't gebergte uit luchtig wapp'rend kant:
Zijn kleurig beeld in 't ijle stuifsel brandt
'T van licht onzichtbaar centrum…
Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.179 Door blauwe gaatjes valt uit beukenbogen
Op dood blad spikk'ling van roodkop'ren vlekken;
Als soms, schuivend, ze elkaar schimmig bedekken,
Is 't, of ze levend uit zich zelf bewogen.
Ritselend komt een vlinder aangevlogen
En weifelt rond rondom de lichte plekken;
Hij zit; en nu zijn vleugels plat zich strekken,
Staart in de zon de pauwglans…
Wie ziet niet soms zich liggen in de kist
poëzie
3.0 met 11 stemmen 956 Wie ziet niet soms zich liggen in de kist,
Geroerd, dat zoveel schoons moest ondergaan?
Wie hoort uit 't graf niet roemen, stil voldaan,
Deugden die buiten hem geen sterv'ling wist?
Wie denkt niet bij zichzelf: Wonderlijk is 't,
Dat alles dan gewoon zijn gang zal gaan,
En het heelal 't de moeite van 't bestaan
Nog waard zal vinden, als 't zijn…
Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.254 Als 'k aan een brief van wie ik liefheb, smul,
Verleng door kleine hapjes ik 't onthaal:
Mijn ogen likken zuinig ied're haal,
led're misplaatste punt op, ied're krul;
Met een gedachte aan mij, een glimlach, vul
Ik 't wit tussen twee letters, en 'k vertaal
Een inktkladje als een half beschaamd signaal,
Dat - als de pen - het hart vol was en…
Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.332 Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen,
Ontzaglijk niets van kart'lig silhouet,
Drijven onwerklijk, blauw op violet,
Op nevelring vergletscherde Alpenwallen:
Als had de vorst op welvend glas gezet
Een wereldfantazie in ijskristallen,
Staan in één vlak, één glorie over allen,
De toppen, verste en naaste, zonder smet.
Zo zie ik soms in…
Soms, plots'ling, door mijn Brahmanvrede heen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.291 Soms, plots'ling, door mijn Brahmanvrede heen,
Schreeuwt als een stervend beest mijn oud verdriet:
Een reuk, een landschap, een herinnerd lied
Roept op naar 't leven, wat gestorven scheen.
Dan mis ik wie ik liefhad meer dan een;
Besef van eeuwige Eenheid gaat te niet:
Mijn blik, door mens'lijkheid verduisterd, ziet
Smartelijke gescheidenheid…
Zoals een ongelukkig man de rij
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.336 Zoals een ongelukkig man de rij
Van smartgedachten in zich klinken hoort -
Lang, lang geleden had 't zich ingeboord,
En steeds herleeft hij 't, al is 't leed voorbij;
En denken moet hij: 'Als ik toen... Als zij...' -
En 't eindloos vaak herhaalde, woord na woord,
Herhaalt zich strak. - 'T is af. - Hij kan nu voort
Met 't werk, maar weet:…
Tussen golven en sterren, vreemd aan de aard
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.660 Tussen golven en sterren, vreemd aan de aard,
Zeilt de albatros zijn wijdgewiekte vlucht,
En dubb'le oneindigheid van nacht en lucht
Orakelt rond zijn eenzaam trotse vaart.
Hem, diep vertrouwd met storm en sterren, spaart
De wijze zeeman; de ander is een klucht
Zijn neergeruiste hoogheid, dat tot vlucht
Hij sart, die hem van de ondergang bewaart…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.275 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren, rustende…
Vliegende bloem uit glanzen van opaal
poëzie
4.0 met 17 stemmen 1.473 Vliegende bloem uit glanzen van opaal,
Drijft, levend spectrum, in 't geweldig licht
Van tropenzon de vlinder, even licht,
Neen - drijvend, lichter dan de zonnestraal.
Dreigt vijandschap uit schaduw, op eenmaal
Laat hij zich vallen, vouwt zijn glorie dicht,
En tussen kleurloze vermolming ligt
Uitgedoofd 't brokje zon, onvindbaar-vaal.…
Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet
poëzie
4.0 met 16 stemmen 1.894 Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet,
'T is geen geluk, geen menging van die beiden;
'T hangt over je, om je, als wolken over heiden,
Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet.
Je voelt je kind en oud; je denken ziet
Door alles, wat scheen je van God te scheiden.
'T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden;
'T is, of een cirkel…
Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.153 Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad
Wandelt langs beuken, vind je een plekje diep
In 't bos - 't is, of een stukje zomer sliep,
Dat met de zwaluwen mee te gaan vergat:
Geen sneeuw. Een herfstdraad. Mos. Een mug. Gepiep
Van 't meesje tussen zonnig roodbruin blad.
'T is, of je haast de toverwoorden had,
Waarmee je zon en zomer…
Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.534 Soms kan op 't berglandschap de zon niet schijnen,
Dat kleine ding, zoek onder wolk-ruïnen;
Dan 's morgens staat, bij donder van lawinen,
'T kosmisch sonnet van kleuren en van lijnen:
Grens tussen blauwe, onwereldse kwatrijnen,
Hangt smal een wolkenstreep, geel als lupinen;
Omhoog, omlaag wijzen, aardse terzinen,
Sneeuwtoppen rood, en glooiend…
Klein kindje heeft verdriet
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.631 Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat
Voor hem een mooi geel balletje in een kring
Ronddraaien - en het schijnt een gouden ring -
Aan een onzichtbare, elastieken draad;
Dan met een hamertje op een gam'lang slaat
Ze wijsjes, uit heel verre herinnering;
En 't draaiend balletje en 't metaal-geting
Leidt-af het kindje, en 't zingt en…
Blauw, licht en stilte tot de horizont
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.670 Blauw, licht en stilte tot de horizont. -
Vroom luistert 't onbeweeglijk voorjaarsland
Naar gouden profetie, die, zon-gezant,
De wind herhaalt met nadruklijke mond.
Rustig-sterk stapt een zaaier, jong en blond,
Helblauwe streep tegen grijs-glinst'rend zand:
Beslist gebaar van zegenende hand
Sprenkelt nevelend stofgoud op de grond.
Ruisen…
Naast mijn pendule zit, in koncentratie
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.551 Naast mijn pendule zit, in koncentratie
Vergaan, de ijsvogel van Van Hoytema:
Onwerklijk is de wereld - Ik verga,
Terwijl ik 't zie, ook zelf in kontemplatie.
Aan de and're kant, kruisbeens, zit Gotama,
Afwezig, de ogen dicht na revelatie:
Te boven is 't bewustzijn de adoratie
Door ondergang in de unio mystica.
Naar de een, naar de ander…
Tulpen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.810 Bloedplassen, trots het zonlicht levend rood,
Zag 'k wijd vervloeien tot de horizont;
Uit lang gespleten, geel ett'rende wond
Walmde wee-zoete reuk, als van de dood;
En 't leek, alsof een bloedstraal opwaarts spoot,
En onbeweeglijk hing boven de grond:
De droppels sidderden, helrood en rond,
Gestold tot blad'ren aan de beukeloot.
De zon…
Op zee en wolkbank ligt een zelfde tint
poëzie
4.0 met 11 stemmen 963 Op zee en wolkbank ligt een zelfde tint
Van oud lood, dof beslagen, blauwig grauw;
Daarboven kalkig wit, waarna het blauw
Met langzaam vloeiende overgang begint.
Geen horizon, geen streep van schuim, geen wind:
Plots'ling lopen er banen, zonder vouw,
Vol glans, als op de hals ligt van een pauw,
Prachtig-glad lint naast evenwijdig lint.…
De laan in, uit westlijke wolkensluis
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.400 De laan in, uit westlijke wolkensluis,
Stuwt-op ’t oranje licht; ’t gewelf van toppen
Lijkt, vastgeklonken met fel kop’ren knoppen,
Geelgroene naad van zacht hellende buis.
Ik freewheel over licht; langwerp’ge droppen
Trillen op ’t stuur; en ’k luister naar ’t geruis
Achter me in ’t dorre blad, en naar ’t gedruis
Bij sprong of droog geknap…
Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.357 Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen.
Iets stuurde mijn schommelend evenwicht.
Kwam ik uit 't donker? Kwam ik uit het licht?
Was 't zakken van mijn denken? Was het stijgen?
Lang weet ik, dat mijn wereld is mijn eigen
Prachtig paleis, door 't eeuwig Zelf gesticht:
Kort weet 'k, dat er een schat begraven ligt,
Zoals in sprookjes…
Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 914 Met 't vlossig deksel was de wind aan 't spelen;
En nu de weefsels losgeplozen zijn,
Wijs ik je met mijn stok van zonneschijn
Dwars door de ring van drijvende kastelen,
Hoe 't vasteland ligt als een open schrijn,
Vol blauw gefonkel van gletscherjuwelen,
Behoedzaam vastgelegd in groen-fluwelen
Kussens met stralig zilverfiligrein.
Ja, straks…
Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.230 Spreek nooit, door mij verrijkt, met domme spijt
Van cirkus, slappe koord en akrobaat:
'T is of nog nevelige dageraad
De zon zijn stijgen, dat hem draagt, verwijt.
Bedenk ook dit: je zou tot literaat
Verworden zijn, had ik je niet geleid:
Jou leerde mijn Natuur natuurlijkheid,
Die boek'rig versgepruts als leugen haat.
Hierover zeg 'k…
Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.509 Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach,
Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal,
En tot nocturnes aai met manestraal
Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag,
Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag,
Smijt over de aarde mijn donderchoraal -
Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal
Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…
'K hoor wat je denkt, al spreek je 't, kies, niet uit
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.479 'K hoor wat je denkt, al spreek je 't, kies, niet uit:
Tot troost voor troostelozen sublimeert
'T verzet de diepe wens; zo fantazeert
De dorre non zich om tot Jezus' bruid:
Hij, voor wie 't huis van 't aards geluk zich sluit,
Dat hij, bescheiden hunk'rend, had begeerd,
Waant zich een God, die 't heelal savoureert:
Leerde u dat zelf…
Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft
poëzie
4.0 met 21 stemmen 1.297 Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft;
Mijn eigen Doper, maak 'k mijn paden recht;
Ik leer: Wie zijn geluk in liefde legt,
Vergaat; weg spoelt de tijd hem, vlucht'ge haft.
Wat Lenau's Faust tegen Mephisto zegt:
'Zu schwarz und bang, als dasz ich wesenhaft,
Bin ich ein Traum, entflatternd deiner Haft',
Dat Godsbesef heb 'k voor…