Muziek
netgedicht
Betoverd, stil zat ik te luisteren,
daar achter in die kerk, koud in mijn winterjas,
het orgel speelde, muziek die mij zo dierbaar was,
die aanzwol in het avondduisteren.
Mijn weemoed zwaar, geen dominee die dat genas,
steeds meer, als zijn woorden schalden,
door kerk en tegen wanden galmden,
begreep ik dat hij een sprookje las.
Als in…