De bonte bloemen slapen
In zilv'ren maneschijn
Ze staan te knikkebollen
op steeltjes rank en fijn
Zacht ruist de bloeiende appelboom
Als lispt hij in een zoete droom
De dartele vogels zongen
De zon een goede nacht
En gingen vredig slapen
In nestjes warm en zacht
De nachtegaal zingt gans alleen
Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…
Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
en menig bloem is onverhoopt verdord;
verhef u niet op jongzijn en op glans,
de knop valt af, eer zij geopend wordt.…
"O, als ik dood zal, dood zal zijn
kom dan en fluister, fluister iets liefs,
mijn bleke ogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.
En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op u, een wachten zijn."…
Laat ik nu leggen lichte dingen
op haren lijf en gauw verganke-
lijke, laat het zijn rozeranken
en bloemen andere en trosseringen
en wiekevlokken van grote bleke
vlinders en blanke dauw geregen
aan herfstrag, alles wat van de vege
lente nog is, die gauw verstreken;
en iets van zonlicht, nu ik het kuis
en koel…