Alle inzendingen van Jaap Zijlstra

Wil je mijn ring zoeken, vraag je, mijn vingers worden zo smal. We zoeken eenzelvig, beangst om wat ons ontglippen zal. Je gaat staan naast het bed op leden zo dun en onmachtig dat je er niet op kunt staan, maten ooit zo krachtig. En je valt in mijn armen als ooit, onvindbaar alleen, en ik leg je weer neer, gebroken een ring om je heen…

Jij die zo luchtig was, je bent bekleed, bekleed met gezag, je schrijfsels, je spreeksel hebben je ver gebracht, tot de zoveelste macht, je lopen een ritus je spraakkunst ruis ze hebben je ver gebracht, ver van huis, de uitoefening van je lach is onbedaarlijk in orde, je bent vanzelfsprekend geworden. -------------------------- uit…