Alle inzendingen van Jaap van Oostrum

Een vlieg vloog bij zijn eerste vlucht 's avonds tegen de lamp. Een bij, die het van dichtbij zag, sprak van een grote ramp. 'Ach', zei de vlieg, ' 't valt reuze mee. Denk nou niet, dat ik lieg. Mijn leven zat er toch haast op, 'k ben maar een eendagsvlieg'.…

Een groot hart, heel veel pit, het zonnetje in huis, een kostbaar bezit. Vincent van Gogh vergrootte haar roem, de koningin der planten: de schone zonnebloem.…

Madeliefjes en margrieten, boterbloemen, fluitenkruid, het is lente langs de wegen en dan trek ik erop uit. Jonge grutto's in het grasland, een rij pijltjes in de vliet. Als de zon schijnt, ga ik fietsen langs het moois, dat lente biedt.…

De oude man leeft van herinneringen, al zijn geliefden raakte hij kwijt. Het heden kan hem niet bekoren, zijn toekomst is verleden tijd.…

Je kent hem wel, die opa langs de lijn op 't voetbalveld, verhalend over vroeger, ja, opa was een held. Hij speelde toen linksbuiten, gleed langs z'n back steeds weer, gaf een gave voorzet of scoorde zelf een keer. Dat spel van toen, zegt opa, dat zie je zelden meer en een goede buitenspeler nog maar een enkele keer. Je kent hem wel…

Al zijn ze echt stokoud en niet meer vlug ter been, opa en oma wandelen samen nog overal heen. Als het maar even mooi weer is, gaan ze met hun rollator op pad en zie je hen rustig schuifelen door het park of in de stad. Vraag je, hoe het met hen gaat, dan maken ze wat lolletjes: 'We zijn nog zeer automobiel, ons leven loopt op rolletjes…

Trekkend aan zijn sigaar zat opa tegenover mij rustig na te denken tijdens een schaakpartij. Maar altijd kwam 't moment, dat hij begon te praten, zeggend: 'De één zou 't doen, de ander zou het laten'. Dan blies hij een rookgordijn, viel fel mijn stelling aan en zag ik steeds mijn kansen geheel in rook opgaan.…

In de kamers van mijn hart woont een boezemvriend, die zijn plaats zo nabij zonder meer verdient, omdat hij mij van binnen en van buiten kent en altijd bij me is op het juiste moment.…

Ik zou dansen in de regen, als ik zeker weten kon, dat ik daarna op zou drogen in de warmte van de zon.…

Op het dorpsplein voor de kerk spelen grijsaards jeu de boules, werpen één voor één de bal naar de but met veel gevoel. Urenlang staan ze te spelen met een ingespannen smoel, tot het tijd wordt om te eten, dan laten ze de boules de boel.…

De zwerver kreeg van de pastoor bij de eucharistieviering een hostie. 'Wel fijn, maar klein', verzuchtte hij, 'ik zie toch meer brood in een tosti'.…

De krokussen, de krokussen staan overal te zoenen, stiekem in omheinde tuinen en openbaar in de plantsoenen. En als je vraagt, waarom ze dat nu allemaal doen, dan roepen ze eendrachtig: 'Het is ons seizoen'.…

Als de temperaturen stijgen, krijgen de padden trek na maanden van onthouding, eenzaam in de drek. Ze gaan 's nachts op pad naar meertjes, poelen, vennen om voor nageslacht te zorgen en elkaar flink te verwennen. Met velen tegelijk bereiken ze hun geliefde stek, met lentekriebels in de buik, men noemt dit paddentrek.…

Verscholen achter het riet volgde ik ademloos in de vliet, gedurende vele minuten, de hofmakerij van twee futen. Hij baltste, zij walste, hij danste, zij sjanste, hij lonkte, zij pronkte, hij praalde, zij straalde. Samen verdwenen zij in het riet en ik liep verder langs de vliet, nagenietend van hun duet, een klassiek waterballet.…

Een kloosterlinge, die bij volle maan er met de pastoor vandoor was gegaan, is naar aanleiding van de nachtelijke pret door moeder-overste op non-actief gezet.…

Zij was welgevormd en goed gevuld. De mannen keken haar begerig aan. Maar ook de blikken van de vrouwen bleven smachtend in haar richting gaan. Opa riep: "Aan tafel, ik zal een schiet- gebedje doen, dan krijgen we vlug een lekker stuk van oma haar kalkoen".…

Tussen al die chique dames, behangen met juwelen, was zij, zonder opsmuk, eenvoudig om te stelen.…