74 resultaten.
Onrust
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.674 Die te Amsterdam vaak zei: 'Jeruzalem'
En naar Jeruzalem gedreven kwam,
Hij zegt met een mijmrende stem:
'Amsterdam, Amsterdam.'…
In rust
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.191 Maar lees de woorden van mijn liedren niet.
Lees het onleesbare achter woorden.
Dan zult gij weten, wat mij wreed bekoorde,
Wat mij verlokte en toen verliet.…
Dit spelend kind kan de sterren niet plukken
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.485 Dit spelend kind kan de sterren niet plukken
Maar zijn ziel plukt bonte bundels te saam.
Ik leed zó veel en in naamloos verrukken
Zegent mijn Lied Gods Heilige Naam.…
Dat ik een wild genieter ben geweest
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.754 Dat ik een wild genieter ben geweest,
Wiens vreugde wrang was en wiens wroeging wranger,
Men zal 't weten, zolang men Hollands leest,
Maar ook niet langer.…
De taal
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.649 Het meest verlang ik weer de taal te horen.
De taal van Holland, altijd om mij heen.
Hier leef ik, half verheugd en half verloren.
De taal van mijne liedren spreekt niet één.…
DE ZEGEN
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.225 Ik was dertien jaar, toen legde zijn handen
Een vrome Man ten zegen op mijn hoofd.
Zijn zegen heeft mij niet behoed voor schanden,
God gaf. Hij nam. Zijn naam blijve geloofd.
De zegen van mijn Vader... als wij keerden
Bij Moeder thuis van het Sabbathgebed
Zegende hij zijn Zonen; wat wij leerden
Van Vader heeft mijn leven niet gered.
De…
Terugkeer.
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.115 Weet Gij nog, moeder, hoe ik jong
Schatten-verlangend u verliet?
Wereld en weelde lokten, mij bedwong
Uw smeken niet.
Ik ging en wierf mij menig schat
Van goed metaal en gave steen,
Rijker dan ik in wereldstad
Was er niet een.
Maar schat verwervende verloor
Ik morgenvrede en avondrust
En wist dat niet. Leefde fel door
Op…
Een vogel
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.286 Een vogel floot en deze stoorde
Stilte met zijn ongehoorde
Tintelende fluit.
Die vogel floot voor zich alleen
Uit hart en keel ten hemel heen
Zijn hoog geluid.
Een vogel kent geen roem of loon,
IJdelheid niet. Dus fluit hij schoon
Uit eigen lust.
Als vogels zó fluit ik, een dichter,
Maak het duister leven lichter,
Rusteloos hart gerust.…
Aan alle dichters
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.540 Uw literatuur is literatuur.
Waar is uw Lied, dat beeft van hartebloed?
Het goud wordt gelouterd in louter vuur.
En het Lied in Gods grote gloed.…
Specerijen-bazar.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 452 Dromend gaan door de specerijenstraatjes.
De huisjes zijn van zoete geur doorstoofd.
Het wolkt uit dozen, balen, kast en laadjes
Ene bedwelming om mijn zalig hoofd.…
Zaterdagavond
poëzie
5.0 met 2 stemmen 322 Avond; aan de bleke blauwe lucht, zie
Hoe 't bloeisel van de sterren stil ontspruit,
Ach: nu vieren vromen de Sabbath uit
Met wijn en wierook, licht en melodie.
Mijn Vader schenkt de wijn over de randen
Van zijn beker, teken van overvloed;
Hij ruikt de specerijen scherp en zoet,
En zegent het licht met geheven handen.
Dit is zijn…
De jonge vogel
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Ik sliep niet meer: een jonge vogel floot,
Mijn hart doordringend, en ontwakend zag
Ik 't kalme kleuren van den klaren dag
En vagen van het verre morgenrood.
Wijl sterren bleekten zilverzacht en bleker,
Blies warme wind de morgennevels over,
Luid juichend zong en hoog en klaar en zeker
De jonge vogel in het wiegend lover.
Die floot en zweeg…
Doodsangst
poëzie
4.0 met 3 stemmen 463 Laat ik u kussen en u nogmaals kussen.
Geeft u liefde voor mijne liefde weder,
Wat baat het ons: eens zal de doodwind blussen
Uw vlam en mijne vlam, en wij zinken neder.…
De stille nacht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 408 De nacht is stil. Zo wijd als mijn oog ziet
Hangt aan de lucht nu geen bloeiende schijn
Van een Stad. Oovral rust. De sterren zijn
Rondom de maan roerloos. Zij tinklen niet.
Dit is de vrede, die ik zocht. Nooit vond
Ik vrede in u. En nu haat ik u, Stad,
Teedre stad, wrede stad. Ik haat de schat
Van al uw lust, die harten drijft en wondt.…
Machtloos lied
poëzie
5.0 met 2 stemmen 381 Waar zal ik vluchten voor het Leven?
Waar zal ik vluchten voor de Dood?
O, Lied, wat kunt gij machtger geven
Dan een rozenhut voor stormende nood.…
Aan een, die mij ‘vriend’ noemde
poëzie
4.0 met 2 stemmen 459 Uw vriend? Werd ik uw vriend, die graag een smader,
Een hater van zijn eigen Volk eens was,
Die blij verleid, op zoetste zonden ras,
De zegen schond, van Moeder en van Vader?
Hoe zalig troost mij dat woord: ‘Onze Vriend’
Voor al mijn dwalingen, mijn smaad en smart
En drift, die tergend al tucht heeft getart,
Maar 'k vraag beschaamd: ‘Waarmede…
Troost
poëzie
3.0 met 3 stemmen 598 Troost u, want was ik in Holland gebleven,
't Verlangen naar dit Land liet mij geen rust.
In onrust geboren, word ik gedreven
Tot waar de Dood mij kust.…
Wanhoop
poëzie
4.0 met 4 stemmen 511 Zeg niet: "mijn leven is mislukt."
Neen: het Leven is ene mislukking van God.
De hand, die heden bloemen plukt,
Krampt morgen in zijn laatste lot.…
Gestild verlangen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 881 Wat ik verlang? Niet meer de wilde weelde,
De woede, die naar donkre daden drijft,
Slechts dat mijn ziel, die zoveel goed verspeelde,
Na zoveel kwaad in vroomheid vreedzaam blijft.
Wat ik verlang? Ik heb zoveel gewonnen
In overmoed, dat ik verloor in smart:
Geve mij God, gezuiverd en bezonnen
Een smekende ziel en een zingend hart.…
Kwatrijnen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 880 Die na mij komen, lezen mijn kwatrijnen.
Zij zullen sidderen, als zij verstaan,
Met welk een marteling van hartenpijnen
Ik zingend door het Leven ben gegaan.…
Doodsangst
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.231 Niet in de winter, wanneer dagen duister
Als nachten zijn, wier zwaarte mij verdrukt,
Maar in de zomer, als de bloei, de luister
Van dag en nacht, het bevend hart verrukt.
Niet in de winter als deuren en ruiten
Kreunen bij 't woedend waaien van de wind
Maar in de zomer, als vogels hoog fluiten
De dag laat eindigt en weer vroeg begint,
Vrees…
Het eigen lied
poëzie
2.0 met 5 stemmen 732 Ik was een knaap, die alle Joodse dagen
Van vasten en van vreugd eerbiedig hield.
Zijn dagen veilig voor angstige vragen,
Al zijn verlangen door vroomheid bezield.
Ik werd een man. Wie kent het zalig dwalen
Langs vrije wegen als ik heb gekend?
Van des ochtends vóór de open uren stralen,
Tot de zon zich naar 't weemlend Westen wendt.…
Zatheid
poëzie
3.0 met 4 stemmen 865 Toen elke zonde tot het eind vervuld was,
Toen er geen teer geheim te schennen bleef,
Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was,
Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'…
Klacht
poëzie
2.0 met 5 stemmen 824 Gij klaagt: "Alles ontneemt mij de Eeuwigheid."
Ook meer dan de Eeuwigheid u heeft gegeven?
Gevangen klaagt ge in de ban van de Tijd.
Klaag niet. Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…
Aan de lateren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 704 Wat ik geschreven heb, dat blijft geschreven.
Wat ik misdreven heb, dat is gedaan.
Ik sterf getroost. Maar zij, die later leven,
Zullen mijn lied, mijn leed en mijn hartstocht verstaan.…
Aan Oscar Wilde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 849 Reading: schrei niet, hier is het wreed gebouw
Waar een dichter in den tredmolen liep,
Dorst leed, honger, op een plankenbed sliep,
Teedre handen stuk trok aan 't geteerd touw.
In een tredmolen: loop, dat niet de grond
Uw voeten breekt, die onder uw voet wijkt;
Kramp vast uw handen, als uw kracht bezwijkt
Slaan wentlende treden uw voeten wond…
Zelfmoord
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.373 Toen scheidde ons het Leven.
Thans scheidt ons de Dood.
Gij rust. Ik word gedreven.
Langs wroeging, vreugde en nood.…
Eetwagen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.465 Hij dronk de wijn. Ik zag de zonnestralen
Eén eeuwig ogenblik verspelen in zijn glas.
Hij zal nooit weten (God weet waar wij dwalen!)
Dat ik de dichter van zijn wijnkelk was.…
Wijsheid
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.728 Ach: wat men niet leert uit de wijn,
Dat leert men ook niet uit het Boek.
Een leven met minst mooglijk pijn,
Een stille Dood is wat ik zoek.
II
Ach, wat is waarheid? Wat is zeker?
Dit is de waarheid, die ik vond:
Men schenkt de wijn uit een kruik in een beker
En uit de beker in de dronken mond.
III
Wie in de druiven meer proeft dan het…
In de wrede zomer
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.381 Nu doet het zoet van de zomer mij wenen
En haatlijk is mijn hart zijn milde lust,
Want braakte en brand zijn op de aarde verschenen,
En alle volken kampen verwilderd ontrust.
Avond: de kleuren van de late lucht
Verinnigen zich tot één teedre tint
Van blekend blauw, de sterrennacht begint
Zijn tovertochten zonder één brekend gerucht.
Maar…