Alle inzendingen van Jacob

Meneer Wilders is in de wolken zijn asielwetten zijn aangenomen ik kijk naar Wilders z'n wolken vraag me af: zullen ze d(r)oog blijven gaat het minzaam zacht 'gedogen' regenen? daar zal ik VOLT-democraat maar niet op rekenen want een hevig donker onweer breekt los de felste bliksem slaat in, in Kampen het Kerkasiel wordt ge(k)raakt…

'DAG EN NACHT' een zeer goede televisieserie kwetsend raak en vooral heel invoelbaar voor mij met vele ziekenhuisbezoeken rondom mijn dochter Giulia en een langdurig verblijf in het Koningin EmmaZiekenhuis en dan dat zoenen op de werkvloer van de kinderafdeling een rijk orgasme van kussen en een reeks aan tederheid bij de afronding van het…

Denk u zich eens in het Leger des Heils de Pauluskerk, Rotterdam en zovele menslievende helpers de gevangenis in, achter de tralies voor menselijke hulp aan illegalen dat is een Brug te ver wat een Blunder van Den Haag het Binnenhof maakt het nu echt te Bont gelukkig is er een Bontebal, een pragmatisch Christen een BoegBeeld van humanistische…

Leuk hoor al die spontane ontmoetingen maar als iemand of meerdere spontaan en inhoudelijk reageren, maar je weet niet meer wanneer en hoe, wie het is, was! Zij weten, dat je de JordaanDichter bent en de vader van 'onbeperkte' dochter Giulia maar weet jij Jan Jacob wie zij nog zijn zij die zo vaak zo inhoudelijk vriendelijk reageren Het…

Ik droomde van koele beekjes smeltende gletjers ijskoud kletterende watervallen een ijsbad ijsklontjes waterijsjes kletsnat werd ik wakker de hitte klotste tegen de plinten op het was al warm vannacht en vandaag wordt het nog warmer en morgen nog meer en overmorgen nog erger vandaar deze schrijverij: ikke, de hitte doch niet stikke!!…

Groep Rood geeft een feestje groep Rood van het Woon en Logeerhuis Marius Meijboom op Amsterdam-IJburg Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt maar daar merk je weinig van Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik als vader, verzorgende en vrijwilliger…

Ik voel me af en toe de kop van jut nou af en toe heel vaak, helaas, pindakaas moet top op m'n tenen lopen m'n enthousiasme temmen en veelal ook m'n creativiteit heel vaak niet hun 'tijd' neen ik loop, wandel niet altijd in het gareel van hun samenleving hun wereld en hun verlichtend geloof kan mij veelal gestolen worden wijzen…

Ik kreeg verontrustende berichten ik vreesde een uit-huis-zettingsbevel want wat een zwijnenzooi zou het niet zijn in mijn huis, mijn thuis, mijn living, mijn privé effe dacht ik de 'kelere' wat heb ik gedaan ze namen het zo absoluut letterlijk op maar uiteindelijk is het figuurlijk bedoeld want wat is het een zwijnen-'kelere'-zooi in de…

graden veranderen door de richting die ik kies door lijnen die kruisen en nooit meer parallel willen zijn. mijn graden kantelen wanneer ik naar jou kijk – een ander soort zwaartekracht trekt me scheef. de kou in mijn botten toen ik bleef staan op het kruispunt waar jij allang parallel was gegaan.…

ken je dat gevoel de eerste aanraking — druppels die wachten om te vallen, om te zeggen wat geen woorden durven. in mij rupsen, jarenlang stil. één trilling, en ze worden vlinders. vluchtig, mooi, en sterfelijk. en ik vraag me af: hoeveel rupsen heb ik nog over?…

Ik heb er zo de klere in of aan! kent u die uitdrukking? ik, ja ik heb er zo de klere in of aan aan vooral m'n kledingkast en dan met name het opruimen, het opvouwen, het ordenen en zeker het strijken, gladstrijken het wassen dat gaat nog wel en wit scheid ik keurig van bont en ik weeg af: 30, 40 of 60 graden en het ophangen dat wordt al…

je staat alleen op een uitgespreid, verlaten strand. niets om je heen. geen geluid. geen golven op de wilde zee. geen zon, maar wel licht. geen maan, maar een spiegelbeeld in de zee. het water zo hard als beton. en je begint bloemen te plukken op zee.…

Top voor je Rutte, die NAVOTOP Marcie voor Europa, voor de Wereld. Dick Schoof, Nederlands hoogste ambtenaar ga jij nu zijn puinhopen eens opruimen je weet wel de puinhopen van zijn Nederlandse kabinetten je weet ook wat, daar heb je geen inlichtingendienst voor nodig! was tot tranen toe getekend: de gewone Nederlandse zeer gedupeerde…

Zolang ik leef zal mijn ziel altijd tegen de stroom in stromen, alsof elke stap een weigering is om me te voegen in wat hoort. Misschien is dat wat geloof betekent: blijven hopen dat zelfs de dwalenden ergens een plaats vinden onder het licht.…

De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen. --------------------------------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten. Deel 1 (1947) (Al dwalend)…

nog 5 minuten mama! mijn stem kraakt in de drempel tussen spel en stilte ik hou mijn ogen open alsof wakker blijven jou kan houden mijn knuffel ruikt nog naar jouw jas en het licht onder de deur was vroeger genoeg maar nu… zijn de muren stil geworden en de tijd zegt niks meer terug ik blijf wakker mama voor altijd wakker tussen toen en…

Mr Hox. ik sta recht. zonder een woord. ik keek haar aan. verloren ogen, moe van vechten. moe van proberen een advocaat te zijn die een leven kon redden — het jouwe. moe van weer een oordeel vellen over iemand die ze nooit gekend heeft. haar mondhoeken wijzen naar haar oren. een glimlach? een masker? ze blijft staren naar de lege stoel…

Gezien worden door de kamer die leeg is, waar muren luisteren zonder terug te praten, waar stilte ademt en niets hoeft te zijn. De stoel in de hoek kijkt me niet weg, de schaduw op de vloer blijft bij me zitten zonder vragen te stellen. Dat is genoeg. Want niet gezien worden door een menigte die roept maar niet luistert, die kijkt…

Is het uit liefde, die te groot werd voor je hart? Of door verlangen, dat je fluisterend breekt in het donker? Misschien is het zachte pijn om een droom die nog niet durft te leven— maar jij huilt, en ik voel het, de warmte van jouw traan op mijn lippen, alsof je hart even het mijne raakt.…

EVAN EN DE GOUDEN KROON! Evan hoe kan ik, kunnen wij je danken voor vooral het muzikale wat jij mij, ons bracht want vooral in muziek zit jouw grootse kracht jij verovert, verorbert de mooiste klanken jij verdient te zijner tijd een kroon op je werk maar daarvoor ben jij nu nog te jong en te fruitig ook te serieus, amper te betrappen op te…

ZOMERCONCERT, WESTERCANTORIJ O.L.V. EVAN BOGARD zondag 22 juni - 15.00 uur WESTERKERK AMSTERDAM Sopraan: Isabel Houtmortels Trompet: Sebastiaan Haverkate Orgel: David Strijbis Toegang: vrij, Collecte! Kom, luister, zie, voel, proef en ontmoet met een koele nazit: drankje, hapje, in de Westerkerk en ik ben er Jan Jacob en als het effe…

Zomertijd maar d' wereld is 't winter herfst ver weg en de lente is zoek zomertijd maar bommen die vallen het huilt kleine baby dit (seizoen) is een vloek zomertijd veel eerder liever dan later heb honger naar vrede dat is mijn intens verzoek maar tot dat momentum is troost wat mij wat kan verzachten (kan troost mij slechts verkoelen…

waarom gun je me niks? deze ene keer dat ik mezelf iets geef — niet veel, alleen wat ruimte om te ademen zonder schaamte. deze ene keer dat ik zacht wil zijn voor mezelf, dat ik niet weg wil rennen, maar wil blijven, bij alles wat ik voel. en jij? jij pakt het me af. nee — je verschuift het. niet het probleem. maar mijn liefde…

de kus die ik je geef is meer waard dan de woorden die we niet durven spreken. geen passie, geen spel, maar iets wat blijft hangen in de lucht tussen ons in. het is geen kus die vraagt, maar een die iets vertelt, zonder te weten of je het horen wil. het is de kus van “tot straks” die misschien stiekem voelt als “vaarwel” maar ik zeg het…

Ik ben een specialist ik ben gespecialiseerd in 'een beetje' van alles wat weet ik wel een beetje maar van de liefde het meest en daarvan weer het meest van mijn dochter in de sfeer zoals wijlen Koningin Wilhelmina sprak: "Mijn innig geliefd kind Prinses Giulia" dat ik zo bemin en die ik zo mag, meer dan mag een schoonheid van buiten…

Natuurlijk vallen er doden op de A 10 niet door het verkeer dit keer maar door het 750 jaar Amsterdam feestvertier hopelijk onder de 10 en 750 onwel van de meer dan 200.000 bezoekers er vallen doden op de A 10 omdat het natuurlijk is omdat het de natuur is hitte en asfalt en geen groen!! het wordt letterlijk natuurlijk te heet onder de…

ik heb veel geschreven maar nooit de woorden die ik echt bedoel. ze zitten vast. in m’n keel, in m’n vingers, in de hoeken van m’n hoofd waar het altijd donker is. ik wil ze op papier gooien, maar m’n handen weigeren. ze schrijven iets anders. iets veiligs. iets dat niet snijdt. stop met mij te beschermen. ik wil geen filter meer…

Je hebt me stil gekregen. Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef. Jouw hoofd rust op mijn schouder. Tranen glijden door je haar. Ik pak je gezicht vast. Kijk je aan met doorgeweekte ogen. Ik geef je een kus op je voorhoofd, en leg mijn kin op jouw hoofd. Kijkend naar boven, smekend tot God. Maar in stilte. Pak mij. Laat haar…

Geachte heer w. Koolmees, Meneer de President-Directeur Ik mag u wel, ik mag het spoor ook, ik mag het personeel ook maar ik mag de Nederlandse mentaliteit niet. Ten principale respecteer ik als democraat het Koninkrijk der Nederlanden, maar we moeten ons zoveel meer richten tot Europa: een Verenigd Europa, dus integreren ook met het spoor,…

We trekken een rode lijn tot zover en niet verder terug naar maximale vrede maar er valt geen pijl op te trekken of ze zich er iets of wat van aantrekken niet verwonderlijk mijn inziens want God zo zegt men schiep de wereld en wij het Koninkrijk der Nederlanden onze principes zijn op bagger gebaseerd en onze intrinsieke democratie getart…