Alle inzendingen van Jacqueline

De zonne zond haar stralen uit om d'aarde te vergouden, Die, al te lange tijd verwaaid, verregend en ontverfd, Niet meer aan blijde dagen dacht, maar aan de winterkoude Zich zonder klagen overgaf en stil en willig sterft. De stralen die op 't bladerdak een wijle wilden rusten, Ze gleden door de takken heen en vonden vuil…

O, die blinkend witte nevel over de venen! de uitgestrekte, Grote, stille nevelzee, wier waatren de aarde bedekten! Wij liepen des avonds tegen De tijd, dat de zon onderging, Samen op stille wegen Door het moeras en zwegen Van verwondering. Slechts hoopjes turf en daken Van donkere huisjes staken Zwart uit de nevel omhoog. Ze was zo…

Ik keek in de gouden heerlijkheid van een najaarslaan... Het was, of ik goudene deuren wijd zag openstaan. Het werd mij, toen ik binnenging of ik door gouden gewelven liep: Ik aarzelde even, ik ademde diep, diep van verwondering. Ik voelde me eerst als een kindje, dat stout doet wat verboden is. Ik sprak: "Zijn voor mij die gewelven gebouwd…

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw, ik ben mij zelve moede en ik ben het zoeken moe naar God, die ik niet ken, en die ik toch zo gaarne kennen zou. Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet, mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot, maar bovenal het zoeken naar mijn God! - ik ben het zoeken moede - maar God niet. Hij ziet en kent mijn zonde…

Week op het wit van het wazige land, Week door het grijs van de wolken daarachter, schemert de schijn van de zon, die met zachte goudglans de zomen omrandt. Blank als de glans op het wazig verschiet, week als de schemer van de zon door het grijze, weifelt het licht door mijn stille gepeinzen, schemert de vreugde door mijn lied.…

Ik zag net een dood dier op straat liggen. Ik moest aan de dood denken. Ik zie het als een morbide spel van een extreme nymfomane. Maakt niet uit hoe je eruit ziet of wie jij bent; ziek, zwak, sterk, gezond, jong, oud, levenslustig, arm, rijk, nobel, net geboren, net getrouwd, net afgestudeerd, net ouder geworden, net met pensioen…

Ik zit aan de zee in de donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeese berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land mijner dromen.…

Vandaag gisteren en morgen De dagen volgen opeen Massale steun massale zorgen Iedereen leeft mee Jullie zijn niet alleen Tot in de verste verte kijken dat kunnen we niet Tot nu zien we alleen het verdriet Een steun betuiging een lief gebaar Is alles wat we kunnen doen voor elkaar Voor iedereen die het nodig heeft Niet alleen vandaag of morgen…

Eens op een dag, toen ik de stad Verliet en in de spoortrein zat, En daar in stille lijdzaamheid Geduldig wachtte tot de tijd - Bij 't langzaam voortgaan van de klok - Zou komen, dat mijn trein vertrok, Geschiedde 't, dat in 't naaste spoor Een trein rangeren ging en voor Mijn venster schoof. Ik kende wel De vreemde werking van…

De grond is wit, de nevel wit, De wolken, waar nog sneeuw in zit, Zijn wit, dat zacht vergrijzelt. Het fijngetakt geboomte zit Met witte rijp beijzeld. De boom houdt zich behoedzaam stil, Dat niet het minste takgetril 't Kristallen kunstwerk breke, De klank zelfs van mijn schreden wil Zich in de sneeuw versteken. De grond is wit, de nevel…

Ik durf met mijn denken Uw smart niet genaken, Niet aan te raken Uw droefenis; Hetgeen mij zou troosten Licht zou het u krenken, Het teerste en brooste Dat in u is. Ik zie uw verklaarde, Uw stilfijne trekken, Die, wat ze bedekken Aan wanhoop en strijd, Verheerlijkt belijden En dankbaar aanvaarden Het gevensbereide, Dat in ons schreit…

Het windje, zoel van bloemengeuren, streek Mij langs de warme wangen, zwaar en loom, De bijen gonsden om de lindeboom, Vlak bij mijn open venster, en ik keek   Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg Aan de andere zijde van de eikenlaan, Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan, En toeven zag en uitzien langs de weg. En, toen je kwam, en…

Het is een heldere dag in mei, De wind waait lustig, de zon schijnt blij Op bloeiende paarse seringen, En gouden regens in gele tooi En alles is zo mooi, zo mooi! En alle vogels zingen! En zie hoe blauw de hemel blauwt Boven de weiden geel als goud, De zonnige, bloeiende landen, En zie de kastanjebomen daar staan! Daar groeien witte kaarsjes…

Sonnets are full of love Chr. Rossetti Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten, Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al. Zo liefde zwijge, waar ze in d'enge hal Van aardse min de liefste aan 't hart mag sluiten, Of stijgend, waar gedachte…

Als je hart huilt Maar je ogen niet Als je lichaam pijn doet van verdriet De zere plekken verborgen Geen emotie tonen en geen zorgen Ben je dan flink al is het niet waar Of is het praten erover al te zwaar Schaamte dat je hebt geloofd Schaamte dat je toeliet Om alles wat was beloofd Eindigde in nog meer verdriet…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Ik weet wat liefde is De liefde die oneindig is en zo oprecht De liefde die vanzelf gaat en zo echt Liefde die geen eisen stelt De liefde zonder de waarde van geld De liefde die ik elke dag ondervind Dat is de liefde van mijn kind…

In het toevend licht, dat later Dan de zonne blijft Wijlen bij het stille water, Waar ons bootje drijft, Schuiven zwart en zonder zwaarte, Fijn gelijnd en strak, Fietsertjes voorbij de klaarte Van het hemelvlak Hunne fijne silouetjes, Schaduwen gelijk, Zeer geleidelijk en netjes Langs de Amsteldijk. Met gestadig beenbewegen Gaan ze…

Vreemd, dat boom en tak zo stil staan In het gouden licht vandaag, Dat de bladertjes zo stil gaan, 't Een na 't ander, naar omlaag. Dat het zonlicht zo voorzichtig Door de ijlheid straalt van 't lof, En het groene blad doorzichtig En veel edeler maakt van stof, Dat het windje in de twijgen Zo behoedzaam gaat te werk En aleen wat…

Nu weet ik wat het allerdroevigst is. 't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad, Dat anderen ons aandoen, of 't gemis Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat En jeugd èn schoonheid, eer genoten is Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad Die men beweent in rouw en droefenis; 't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat En…

Ik heb zulk een honger naar liefde, Toch spreek ik er niemand van. Mijn hart is zo trots, dat ik niemand Er iets van vertellen kan. Waarom is dat hart zo hoogmoedig, En toont het zijn armoede niet? Men geeft toch zo graag van zijn weelde, Als men honger en armoede ziet. Eén enkele blik was voldoende, Een blik, die 't verlangen verraadt…

Eén ogenblik van het voorbije leven Als voor 't bewogen spiegelvlak te staan Van rimplend water, dat met stadig beven, Het beeld, eer het tot stand komt, doet vergaan, De vorm te zien, die in het water drijft, Onzuiver zo van kleuren als contouren, Die, vluchtig bij het allerlichtst beroeren, Geen wezen heeft, dat in zichzelf beklijft... En…

Ik keek in de gouden heerlijkheid Van een najaarslaan, Het was of ik de goudene deuren wijd Zag openstaan, Het werd mij, toen ik binnen ging, Of ik door gouden gewelven liep: Ik aarzelde even, ik ademde diep, Diep van verwondering. Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout Doet wat verboden is; Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…

Jij bent mijn alles jij bent mijn gevoel Jij bent waarom ik adem jij bent mijn doel Jij bent het mooiste wat me is overkomen Jij bent waarover ik wil dromen Jij bent voor altijd in mijn hart en in mijn gedachten Jij kan met een lach alle pijn verzachten Jij bent het allerliefste mooier dan zon en frisser dan wind Ik hou zoveel van…

Is dit, O heer, dit oppervlakkigheid, Dat ik mijn uren en mijn dagen Zo onbezorgd en zonder veel te vragen Zo ongeveer als vroeger slijt? Alleen wat machtelozer en wat zwakker En zonder levenstaak en levensstrijd - Des morgens word ik zonder plichten wakker En hul mij aanstonds in mijn eenzaamheid. Dan komen mijn vrienden die mij wat verwennen…

Vandaag versierde ik mijn boom Ik had nog wel getwijfeld Moet ik het doen Of toch maar niet Nu staat hij toch te schijnen Ik hing er ook een beertje in Heel lief met glanzende oogjes Toen ik het pakte Dacht ik nog Die hebben wij samen toen gekocht Met het beertje in mijn hand Vloeide toen mijn tranen Jij bent er niet meer Maar het…

Hoe kan je….. Je sluit de toegang Toch komt hij terug Belt je om te zeggen Ik kom er aan…… Je keert je rug Laat hem gaan Hoort niets meer Wat er gebeurt Gaat jou niets aan De spijt komt achteraf Maar veel te laat De sporen worden gewist Het lichaam wordt versleept Alsof er niets is geweest Je ontsnapt hier niet aan Eerlijkheid…

Liefelijk ruist door de toppen der bomen De voorjaarswind. Zou die wind van mijn lieveling komen, Die mij bemint? Neen, dan zou ik zijn stem verstaan. Zou die wind naar mijn lieveling gaan? Zeg hem, o winden, dat ik hem groet, Zeg, dat hij wederkomen moet. Rusteloos stromen de stromende beken Naar beneê. Zouden ze van mijn lieveling spreken…

Storm. Donderend rollen de golven met schuimende koppen over elkaar. Kussen de kust en stuivend zand met schelpen dwarrelen door de lucht. Een zilte geur vermengt zich met vlagen van mist over het strand. Ik wandel met jou hand in hand. De storm heerst over het land!…

Vandaag ga ik weg En voel de zon in mijn haar Eindelijk vrij om te zijn wie ik ben Wie dat is, maakt me niet zoveel uit Want ik heb vrienden die van me houden Blauwe luchten zijn boven me Mijn bruine haar is overal Ik sla mijn vleugels uit Het is mijn kans om te schijnen Om te onderzoeken Zoveel meer om voor te leven Rijd naar de disco…