Alle inzendingen van Jacqueline

Ik liep door het helder verlichte bos, De berkeblaadjes hingen los Naar beneden aan slingrende takjes, De beukjes staken hun takken rechtuit, En over het hoge varenkruid Viel zonlicht in helgele vlakjes Ik liep met blij tevreden zin, Mijn voeten verdwenen beneden in En dwergenbos van varen, Hoogstammige varens en bosbes en mos, Mijn…

Een knobbel of een bobbel Een scheut of felle steek Zie ik ook niet wat bleek? Hoesten doe ik ook al een tijdje ‘Voel jij je niet goed, meisje?’, Zei een collega van de week Ik ben ook zo moe en sleep me voort Zeg, heb je het niet gehoord? Marietje, je weet wel, die uit Lommel Op een dag voelde ze ook zo’n bobbel Binnen drie weken…

Dit jaar geen zomer het jaar zonder licht slechts koude stilte in een vergezicht Herinneringen uit neigingen van gedachte kleurloze stormen razen over de vlakte Geen echo om naar te luisteren doodse stilte geen wind die kan fluisteren Afgesneden door liefde uitgerukte tongen gesloten oren ogen die kijken in een waas Ziend een fatamorgana…

Aan het einde van de zwarte nacht werd het blauwe maandag Het regende paars tot in de rode ochtend De lavendelkleurige mist gaf het gras zijn oker Macabere wolkenpartijen domineren de dag en gaan een gevecht aan met het licht…

Mijn cello had een zonnesteek Snaar D van dood Slap over de kam ontstemd geknakt levenloos En ik, ik liep ongemerkt steeds in de zon…

Fel paars vecht met oud groen Zwaar grijs mengt ver blauw Flirtend getjilp Hofmakerij in een plas Voorzichtige warmte in zwaar nat Reikend hout onder molm en rot Gaat het weer gebeuren? Ze komen van ver Door de lucht gedragen Sympfonische geuren Die mijn dag kleuren In hoop van nieuw leven Waarin ze zich met mij verweven Waar…

Het gaat niet over, omdat het nooit begon Dit is eindeloos, zoals de warmte van de zon Een voorgeborgte van geborgenheid Eeuwige warmte die mij geleidt Gedragen door een onaards zweverig zijn Noem ik jou, mijn! Het voorstadium van niet beginnen is heerlijk Ze is net als ongeboren liefde, eerlijk Doch er was een gewaarwording van een…

Zo prachtig, lavendel en licht Zo geurig aaneengedicht Een dromerige waas Vertelt het relaas van de vertrekkende zon En hoe het allemaal begon De fluistering van rood over een zekere dood Treurnis gegoten in oud hout Dansend gebladderte als vallend goud Een wenteling in natte geurigheid Versterving zonder spijt…

Diepe nacht en duisternis En een lichtende glans op de zee, En diep in mijn ziel, die onrustig is, Een groot verlangen naar vree. Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid Der duistere diepten tot Het beeld van Gods verborgenheid, Het grote mysterie van God. Mij worden die lichtende wateren thans Het beeld van mijn eigen ziel, Waarin als…

Het was een wonder Er was een nieuwe ster Een nieuw geboren kind Nu schittert hij heel ver Een kind verliezen Kán en mág niet gebeuren Onmacht, boosheid en emoties Lijken je te verscheuren Plots is alles één verdriet Alleen de tijd kan je nog leren Hoe hiermee nu verder te gaan Om dit verdriet te accepteren. Pijn slijt, maar liefde…

Mijn kamer, waar ik argeloos Daar straks kwam binnen lopen, Verlangende alleen te zijn, Waar ik mij veilig dacht, Was mij door 't felle manelicht Ontvreemd, dat door het open- geslagen venster binnenkwam Uit klare zomernacht. O, dat gewetenloze licht! Dat rustig lag te slapen Op 't koele bed, waar ik zo graag Mijn hoofd verbergen ging,…

Dikke donkerheid en laag grijs Niet zoet, niet bitter Waar is de melancholie? De foltering van pijn? Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel? Ik loop, lach, praat Sla armen om mensen waarbij het niet meer gaat Er is niemand die…

Welkom de geur van nieuw leven met weemoed verweven In klein gekant alleen, zonder verwant Herschapen en zo gewild weer kind, weer vreemd, zo mild Ieder jaar weer, verwondering zo teer zo pril, zo stil Er is geen verweer…

Wiegend rood in de vooravond Sluitend paars in koud groen De dans van de tortel een lied van gefladder een sikkel van ivoor in mauve geweven Wie had dit ooit beter kunnen doen?…

De zonnestralen uitgebreid ze schitteren en schijnen dat mist en zelfs de nacht onze zorgen doen verdwijnen. Ga weg, o nacht en duisternis het voelt als een verschrikking de morgen die er nu weer is brengt blijdschap en verkwikking. Uitgebreid de zonnestalen met schitterende glans ver over bergen, dalen de mensheid weer in trance.…

In een wolk verscholen die duister is en dicht in den vreemde dolen zoekend naar het licht. Vertwijfeling in harten het speuren naar geluk verdwijnen alle smarten en niets gaat er meer stuk. De wolk zal eens verdwijnen de zon zal er weer zijn weg zijn verdriet en pijnen want dan is alles fijn.…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

Met een handschoen je bruid halen, Is hun trouw herinnering Het bruidspaar kon samen niet stralen. Zouden zij dat ooit zo overdoen Wat is beter, een prachtige dag Om snel weer te scheiden Of op afstand een lach, Om oud te worden met beiden. Hoeveel blijven er samen Kijk om je heen, Wie gaan er nog door dik en dun 55 jaar haalt bijna…

Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heren hand; moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land. Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed! Leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalme moed! Heer, ik wil Uw liefde loven, al begrijpt mijn ziel U niet. Zalig hij, die durft geloven, ook wanneer het oog…

De laatste magere zonnestralen raken nog even de toppen van de goudgele halmen aan. De wind streelt zacht de pluimen die zich koesteren in het tere zonlicht. Op de achtergrond rolt de branding en speelt met de schelpen die aan de oever liggen. De zon gaat langzaam onder de schemer glijdt over het strand geruisloos is de nacht gevallen…

Als een vuurrode deken laat jij je glijden over het warme land. De blauwe lucht verstopt zich in een mantel van donkere wolken. Je ruikt de frisse avondlucht als ware het een parfum van de fijnste klasse. De nacht valt over de aarde in schemerachtige geheimzinnigheid. Ik hoor de stilte en denk; Er valt niets te zeggen. Maar…

Druppeltjes regen op je gezicht, de glimlach in je ogen het klinkt als een gedicht ik wil ze nimmer drogen. Druppeltjes regen, een heleboel kom bij me, kom toch hier jij bent mijn levensdoel ze worden mijn rivier. Druppeltjes regen, laat ze niet gaan druppeltjes regen van geluk ga nooit bij ze vandaan en maak ze nimmer stuk.…

Zo kleurig en zo bont dwarrelen alle bladeren zachtjes op de grond. In die warme kleuren als een mooi tapijt vervuld met zoete herfstgeuren. Paddestoelen steken hun kopjes uit de grond dwars door die bonte deken. Al dat rood, bruin en geel ik houd ervan zoveel!…

o,wonderbaar wezentje zo teder en klein, wat is je huidje zacht, je bent de liefste mijn waar ik op heb gewacht. Wat lig je rustig in je warme bed, je haartjes zijn net zijde. Niets is er wat mij belet, om me aan jou te wijden. De tederheid die stroomt in mij, maakt me een gelukkig mens. Je bent bijzonder,maakt me blij mijn allermooiste…

Ik ben alleen met mijn gedachten. En de mens die mij zo ziet, hoeft van mij niets meer te verwachten. Ik ben alleen, en peins, en kijk ver voor me uit. Zonder geluid. Ik ben alleen, in mijzelf gekeerd, opdat geen mens mij weer bezeerd.…

Moeder naar wier liefde mijn verlangen Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid, Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen Na de lange scheidingstijd? Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten, Als ik ontwaken zal uit mijn dood? Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten Met mijn hoofd in uwe schoot?... Maar wat dan? Wat zult gij tot mij…

Langzaam op het schelpenwegje Bij het geurend rozenhegje Van haar kleine bloemenhof Wandelt Aagje, die wat luiert, En ze plukt, terwijl ze kuiert, Hier en daar een bloempje af. Peinst en toeft en glimlacht, even Luisterend het hoofd geheven, Of ze hoorde naar een tred.... Bloost en zucht en gaat zich bukken, Om een onkruidje uit te rukken…

Eenzame sneeuw in een datumloze nacht Bracht mij alles maar meer dan verwacht Verwarmd door deze februarische kou Wist ik het ineens zeker Ik hou van jou…

Ik ben alleen met mijn gedachten. En iedereen die mijn zo ziet hoeft van mij niets te verwachten. Ik ben alleen met mijn gedachten. Zonder geluid in mijzelf gekeerd, zodat geen enkel mens mij weer bezeert.…

Nu is de heide blij getint Met paarse bloemenkleur Nu is de zoete heidewind Vol zoete honinggeur Nu gonst de aarde van 't gebrom Der bijen wijd en zijd Nu is de hoge lucht alom Een blauwe zaligheid Maar als de heide schoonste wordt Dan komt de winter aan Want bloemenschoon duurt maar kort En vreugd is gauw gedaan En 'k zou mijn leven…