Alle inzendingen van Jaimiré

Als we dansen laat mij dan nog eens te meer mijn voeten zweven Gaan we onze hakken op de stenen tegels laten galmen Jonge schone in mijn armen opgevangen Weinig daden Zullen als het dansen voelen…

Wanneer je door de gangen wandelt, komt een ogenschijnlijk groot verlangen in het gros naar boven, die ons doet begrij -pen dat de lering nooit verdwijnen zal Bepalend is de drang waarbij grotesk gedacht voor iedereen de toekomst is waar stilstand schokkend overkomen zal maar vooruitgang een lange weg zal zijn…

Oude tijden herleven In beginsel beschreven Onontkoombaar heden Geraakt en geleden Gegaan en gezondigd Wist niet wat we konden Wat wij doorgaans deden Wilde het niet weten Het afscheid genomen Gezien en ook geroemd Grinnikend genoten Gewend door pijn groter Gelaten en bedroefd Maakt heden gesloten…

Inspiratieloos achtend door de dagen heen Ik kan niet lachen zonder besluit Ik Luister naar het gefluister in het duister Het wordt nimmer stiller als dingen doorgaan Stop de trein Houd hem tegen Want voor je het weet is hij niet meer te stoppen…

Ontploffing van emoties door verlies van datgene wat dierbaar is Verloren in diepe oceanen waar de romantiek het donkerst is maar ook het meest intens Door geweten betast Door gevoel aangeraakt Voel de drukkende massa die ons illusies voorhoudt Immer beklemd zal ons het dromen niet geleerd worden Omringd door de grootste illusie…