Alle inzendingen van Jan A.Jansen

Het kon niet op en ieder wilde meer, en ook dat meer was voor velen niet genoeg, bedrijven, banken en bij beursen, gingen ze tekeer, en voor een bonus was het nooit te vroeg. Wat elke simpele ziel had kunnen weten, werd door deze knappe koppen niet gezien, hebzucht vertroebelden hun geweten, zij wilden in de top van zakkenvuller tien. En…

Je bent verliefd en jong, wat je tijdens de les bedwong, je gevoelens voor elkaar, moet nu ook daarna. Komt het schoolhoofd die roept fijn, nu mag het ook niet meer op het schoolplein, van zo’n leraar is veel te vrezen, je mag van hem niet eens verliefd wezen. Deze leer - raar geeft vreemd les, hij moet misschien op levensles. Kusverbod…

Tussen avondrood en ochtenddouw, komen mij steeds dromen, gauw, soms zijn het mooie dromen, die naar ik hoop eens uit zullen komen. 'k droom vaak van een mooie aarde, waar iedereen elkaar laat in zijn waarden, geen honger wordt geleden, de oorlogen zijn uit een ver verleden. De mensen elkaar waarderen, en vredig met elkaar verkeren, het…

De westerstormen gaan tekeer, gepaard met regenvlagen keer op keer, de populieren, door de storm bewogen, hebben hun kruin gebogen. Ik zet mij bij de haard, wacht tot het buiten wat opklaart, lees een boek en kijk in het vuur, en val in slaap binnen een uur. ‘k Ben gaan dromen, van een mooie zomer, mijn wangen gloeien van de zon, wordt…

Twee kinderen nog jong van jaren, ik dacht dat ze zes of zeven waren, de één zei: mijn opa is naar God de Vader, de ander zie hij is gegaan naar een andere wereld, hier vandaan. Toen gingen ze verder spelen en beide waren vrij, met wat ze geloofden blij, dat hun gedachten zo verschillend zijn, doet hun vriendschap geen kwaad of pijn.…

Dit is toch te gek om los te lopen, in een wereld waar kinderen sterven, geen voedsel kunnen verwerven, ligt een hond tegen kristallen aangekropen. Zijn mand is verdwenen, het was een raar geval, belegd met kristal, de hond zal er niet om wenen. Geef hem een leuke mand van riet, daar kan hij aan krabbelen en geniet. -----------------…

Hij loopt langs de straat, mijn vrouw geeft hem eten, op een bord, drie happen, hij heeft het opgeschrokt, ze zegt dat het slecht met hem gaat. We bellen met het asiel, hij wordt door niemand gemist, ‘k hoop dat ik me heb vergist, misschien dat het nog niet opviel. Mijn hoop wordt de bodem ingeslagen, hij mag naar binnen, een mooie boel…