Alle inzendingen van Janneke

De bladeren ze vallen van de bomen dwarrelen tevreden neer op de grond zijn klaar met hun leven om de wereld kleur te geven op donkere dagen in het bos.…

Een dierminnende consument uit Hindeloopen Ging bij de boer scharreleieren kopen Thuis onderzocht hij ei na ei Maar hij was helemaal niet blij Daar de eieren schàrrelden noch krópen…

In de vroege morgen kust de zon de kleuren wakker uit hun nachtelijke slaap…

Daar sta ik dan op stekelige grond op weg naar ergens heen de rechterkant lijkt bloedeloos de linkerkant van steen .. plots zie ik de stenen die ontwaken en wijzen naar mijn weg de vogels die me roepen tezamen op een zelfde weg .. lichter loop ik langs zeven sloten gelukkig zie ik ze nu op tijd ik waag een sprong en loop snel door naar…

Als de wind is gaan liggen en de stilte naar me roept de wereld door lijkt te draaien mijn geest om antwoorden roept .. terwijl alles draait om zijn eigen as ben ik vergeten wie ik was...…

Bij je zijn is wat ik wil, want het is hier zo stil. Met de trein elk weekend naar jou, dat is het liefst wat ik wou. Woonde je maar tegen over mij, dan was ik heel erg blij.…

Lang wachten Tot ik terugkom In ons hutje Langs onze rivier De blauwe gordijnen open Jij zit voor het raam Ik heb een rode roos Want het spijt me…

Als de zon begint te schijnen En de tranen verdwijnen Blijven jij en ik nog even staan Schuilen voor de pijn Die ook wel over zal gaan Op een nieuwe dag, misschien morgen Een dag zonder pijn, zonder zorgen Een dag vol liefde tussen ons twee Want als jij begint te lopen Loop ik met je mee Naar de sterren en er voorbij Ja ik blijf bij jou,…

het touwtje aan mij: heliumballon aan jou; steen voorzichtig kijk ik teveel om me heen ben je minder gewichtig voel ik me kei-alleen zuigt buiten sterker dan het touwtje bindt ben ik je kwijt? Nee Net op tijd, schuil ik voor de wind en vind rust bij jou pfffff mag ik leegstromen?…

Het maakt niet uit of je jong bent of oud ze maken je voor het minste of geringste koud. Ben je op de verkeerde plek op de verkeerde tijd dan is er wel een gek die je de keel doorsnijdt. Seksueel misbruik met geweld doorrijden na een ongeluk invalide mensen mishandelen en beroven van hun geld. Als je ze op hun daden wijst met een…

In de hitte van de woestijn zwoegen jonge soldaten, door terroristen beschoten werden ze gedwongen hun jeeps te verlaten. Dorstig en gewond dolen ze over de vlakte in hun geestelijke fase zien ze in 'n fata morgana een verkoelende oase. De verzengende zon roostert hun gezicht aleen denken, misschien is dit het laatste licht wat we…

Ik zit in de middagzon te dromen en te lezen 'n zachte bries streelt m'n gelaat een vlinder fladdert van bloem naar blad. Vraag me verwonderd af zou zoiets teers gelukkig wezen of zal het weten nog even dan heb ik het gehad.…

Mijn gedichten zijn te simpel inhoudelijk te klein ze worden door 'n redacteur bestempeld als dertien in een dozijn. Zal voortaan proberen iets minder gewoontjes te zijn dat óók intellectuelen kunnen lezen haar geest is niet zo klein. En literaire dichters kikken op woorden die hun zelf bekoren op onsamenhangend gebral tot die groep…

Bij 't vallen van de avond maakt ze zich op in de stad te gaan zoeken naar aantrekkelijke heren, ze voelt zich tip-top in kleren die flatteren. Zal ze hem vinden de levensmaat? Er zijn genoeg vrinden die alleen willen wat haar tegenstaat. Ze loopt langs de gracht drinkt en flirt in kroegen heeft vele kontakten maar 't blijft bij een…

De oude man verlaat voor de dageraad stil het reservaat loopt naar de eenzame plek waar de schaduwboom staat zet zich neer onder het gebladerte van de oude eik de eeuwige reis is begonnen met de droom over de jachtvelden en bij ondergaande zon gaat hij met een zucht over naar het dodenrijk.…

De Haagse karavaan trekt met veel tamtam al dagen door het land met rode rozen groene folders blijven bij mensen staan verkondigen hun plannen schudden hier en daar 'n hand om stemmen te winnen halen ze alles uit de kast als ze zijn gekozen de verkiezingsstrijd voorbij gaan ze in 't pluche verloren en zullen wij van de mooie woorden…

Met jou, m'n lief, aan m'n zij is het leven een avontuur je maakt me vrolijk en blij we genieten bij maanlicht van een glas wijn gaan op in de natuur slenteren langs het strand je veegt 'n traan van m'n gezicht pakt liefdevol mijn hand ik aanbid je, wil de jouwe zijn als het even kon reisde ik met je mee naar de einder, naar de zon ik blijf…

Gesteggel in het kabinet zitten maanden te debatteren troepen naar Afghanistan of de Navo de rug toe keren. Zijn ze wellicht vergeten dat wij ooit zijn bevrijd door de geallieerden velen gesneuveld in de strijd. Tussen het gesteggel door is hun verbijstering weer eens groot ministerie voor miljoenen opgelicht, staatsgeheimen liggen in…

Ik heb 'n nestje laten bouwen aan het Naardermeer woon tussen gooische vrouwen om dagelijks met zonnig weer een balletje te slaan op de tennisbaan. We shoppen bij La Rosso kopen fashion van Saint-Laurent borrelen in de bodega dineren in 't restaurant van maître Jean Lugard truffels met gesauteerde canard en nemen nog een glas. Rijden…

Sint is nog niet met Piet en peerd aan boord van de boot op thuisreis naar Spanje, of de Kerstman arriveert in arreslee in 't avondrood met rendieren, bellen en franje. In straten klinkt zacht Jingle Bells en Stille Nacht etalages uitbundig verlicht op terrasjes, sfeervol ingericht serveren obers koffie en wijn ballen en lampjes tooien…

Een glinstering in je ogen in 't donker van de nacht waar je in de stilte van de straat op me wacht. Je sluit me in je armen om deze nacht mijn hart te verwarmen. Ik kus je mond die voortdurend lacht blijf je gulzig kussen de vlam wakkert aan en voel dat onze liefde deze nacht is ontstaan.…

Onstuimig raast de westenwind door straten en stegen je raakt verblind door hagel en regen bliksem en donder beangstigt een kind teistert het veld takken geknakt bomen ontveld woest zijn de golven van de zee sneeuwvlokken komen naar benee aangejaagd door de storm is snel het groen onder 'n witte deken bedolven ons herfstig gevoel…

de tijd tikt langzaam snel gelijk onrustig één seconde duurt een uur één uur duurt één seconde tempus est tempus…

altijd bezig met hun mond maar ik altijd met m'n handen geen moment stil bij hun maar altijd stilte bij mij ze zijn hier en dan weer daar maar ik altijd ergens anders ze rennen en vallen niet maar zelfs als ik stil sta struikel ik we verschillen in alles en toch zijn we gelijk…

Ik probeer dezelfde woorden te vinden om mee te praten, mee te doen Ik boots hun lach na maar die van mij lijkt altijd net te schel of net te zacht Het is alsof ik hier niet hoor Per ongeluk in het verkeerde leven gezet op de verkeerde plaats Ik lijk verdwaald De wereld die wel klopt moet zijn verstopt ik zie het tenminste niet Probeer…

We lopen 's ochtends vroeg geruisloos door het bos zien 'n glimp van 'n konijn, hert en vos en zélfs 'n vluchtend zwijn. De opkomende zon stuurt gouden stralen door de bomenkruin 't bladerdek in herfst-tooi van oranje tot roestbruin. In de stilte hoor je af en toe een krak van een verdorde tak en geurt de adem van het bos.…

In 't laand van Bartje het mien waige staon 't was ain mooie tied vergeleken bie nou, wie knikkerden in't zaand hinkelden op straode want zagst mor of en tou ain auto laangs gaon, luipen op klompen in de snei zwommen veur 't huus in daip summers waren waarm en lei. As ik zo terugge kiek zai'k de toene van Pa zien schaopen, zwienen en…

Vrouger, toen'k verkeren haar schreef ik noar mien laif 'n poar keer in de weeke ain verlang'nde, lange braif. Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin…

Ik aai je wimpers, je voeten Je oren en je neus Je wangen en je haren Ik aai de tranen uit jouw ogen Ik aai de fronsen van bezorgdheid weg Ik volg de lijnen van jouw armen Je handen, je benen Je gezicht, je buik Ik teken je In gedachten onthoud ik je vormen Jouw lichaam; mijn tekening van liefde Ademloos ben ik, verward een beetje…

In de herfst van vorig jaar heeft hij zijn vrouw verloren in de bloei van z'n leven werd hij weduwnaar. Nu slentert hij met 'n vriendin langs de golven aan de kust ze praten, stoeien, lachen 't leven te leven is een must maar als de zon verdwijnt achter dreigende wolken blijft hij even staan zijn mond lacht maar in z'n ogen blinkt een…