Alle inzendingen van Jasper de Jong

Zoals een zachte bries door mijn haren waaien kan zo voel ik mij verloren als ik in jouw armen val. De zon schijnt altijd al zie je hem niet net zo vaak kleuren geven geur en geuren geven kleur aan het leven. Respect! Je hoeft een ander niet verrot te schelden te schoppen en te slaan ik wil alleen dat je luistert en niet alleen maar…

Ik ken jou weet alles van je nou ja, alles? ik ken je naam nog niet wie ik ben? dat weet ik niet ik ken mijzelf niet.…

een bijzonder iets want welke woorden hoor jij als ik fluister: "niets"?…

rozenblaadjes ontsluiten mijn gedachten op kleuren van passie in rood en paars geschilderd ik dans in gedachten van hot naar her rozenblaadjes op elk hoofdkussen totdat het kaarslicht langzaam dooft in de maneschijn diep in de nacht…

mijn ogen zijn gesloten sterren stralen aan de hemel een maan die lacht dromend over jou en het gevoel is zacht mijn ogen zijn gesloten het is een donkere nacht vlinders voel ik mijn buik dromend over jou en over hoeveel ik van je hou mijn ogen zijn gesloten en slaap mijn verre reizen fladderend in de natuur dromend over jou en onze…

Dolend in een wereld vol met haat en angst spring ik in een vijver die de liefde kent en mij als mens erkent. Een gevoel van thuiskomen ontaard zich in rust alles kan mij gestolen worden geluk is op dit moment te duidelijk aanwezig. Ik hoor anderen spreken gehaast en ondoordacht mijn hart slaat over gevlucht in een eenzaamheid die…

Een regen van paarse kleuren weerspiegelt in mijn ogen ik fluister zacht de woorden waar niemand om heeft gevraagd. De zon kleurt rood wanneer hij de dag gedag zegt zijn pet staat recht overeind als het tijd is om te slapen. Door de geuren proef ik sterker en die geur bevalt me meer dan ooit het is het fris gemaaide gras waar wij nu op…

Ik voel de warme kleuren op mijn ogen drukken zo licht en helder als de zon kan schijnen verbind ik het gevoel aan als iets herboren en spreek mijn zegen uit nu de lente daar is.…

Ik verlies mijzelf niet want de basis, dat ben ik motivatie en beleving het zit allemaal in mij en met al die interne kracht voel ik mij lekker en vrij. De extra's van het leven zijnde liefde en verdriet want zonder heftige gevoelens ken je het leven niet ik wil emoties in mij voelen en een hart dat klopt. Een hart dat klopt ritmisch…

Ingetogen, opgeborgen het zit allemaal van binnen de kern van gezond verstand geen vorm van zieltjes winnen ik kan niet dansen heb geen kennis van verleden weet niet wat samen smaakt en ik hou ook niet van leren tja, leren van aldoende dat gaat er nog wel in de tijd gaat soms al veel te snel maar dat gaat vaak samen ik vervloek geen…

Zusters heb ik niet maar drop lust ik niet vertel me waar het licht schijnt Ik tel tot drie, en jij? Nee, verstoppen heeft geen zin woordend dansen in je ziel vraagtekens staan in je ogen Wat is dat voor geluid? Weet je nog van toen? ik kan me niets herinneren ach kind hou mij eens vast donder toch op, je bent me slechts tot last…

De straatjes zijn nauw de sfeer is goed ik kan me niet heugen dat ik me beter heb gevoeld. Als dan de avond valt en de ramen oplichten speelt achter de gordijnen een bibliotheek aan verhalen. Het drentelen in de kou laat mij in gedachten warmen omdat ik even aan je denk want ik ben nu niet bij jou. Maar als ik straks de deur open…

In een bubbelbad van rode wijn fluister ik meer woorden dan dat bubbels kunnen blubben. Vragend om iets anders dan stille donkere wateren meer licht, meer badeendjes. Muziek maakt ook mij meer dan licht van binnen ik dein zo met het ritme mee. De alcohol bijtend op mijn wonden echter zoetig op mijn tong ben ik ineengekropen, wel gebonden…

Geborgen in je hand veilig voor het oog zo teer en ongevaarlijk is er niets dan de natuur. Ik teken namen in het zand streel de wind uit mijn haren fluister bladeren op de lente van mijn leven. Het doet pijn te zien dat niets zich aan de regels houdt want wie het hardste schreeuwt schopt het het verst. De zon steekt zijn licht op…

In een cirkel van illusie dans ik in een kubus parabolisch ingetogen met een hoge resonantie. Ik baan mij een weg in een driehoeksverhouding maar ik sla een slecht figuur het is een vlucht in dementie.…

Je schrijft me ongewenst over wat ik niet wil zeggen maar jij wel horen wilt. Je geeft steeds minder ruimte voor mijn eigen wereld en wat ik daarin voel. Je hebt denk ik geen idee hoe het nu toch wel voelt begluurt en zonder vrij zijn. Je maakt mij het leven zuur waar is dat aan te danken of geeft het jou plezier? Je bent niet meer…

Zoals niets geschreven staat dans ik uren op muziek niet horend wat er speelt ook niemand met verdriet. Ik kan slechts maar zuigen elke noot tot in mijn hart het gefluister is al begonnen en veel meer kan ik nu niet.…

Treurend dweil ik tranen van mijn wangen op het puntje van mijn neus weg is al mijn verlangen weg is mijn verdriet echt, het leven bestaat voor even niet. Iedere vorm van gevoel is weg je ziet me staan maar meer ook niet ik kijk je niet aan en laat maar gaan het is niets. Flirtend met de natuur speel ik met gedachten jouw gedachten…

Een schijnsel van licht doorkruist mijn donker geweten ik voel pijn en toch ook verlichting het tintelt door al mijn aderen heen vergiffenis is mogelijk maar de makkelijkste weg kies ik niet graag ik wil vechten voor elk stukje eigen geluk en de blijdschap zal groot zijn wanneer ik iets geven kan vanuit de zwarte hel waarin ik leefde…

Fysiek trekt me niet toch lach ik lief die aanraking van toen maakte me gek. Je snapt nu wel dat ik liever eet pijn kent geen grenzen maar jij hebt ze wel.…

In het verdiepen van de avond zinkt de zon met al zijn licht teder onomwonden met een vreselijke pijn het heeft zo moeten zijn. De tijd die zo verschrikkelijk is waar niemand kan schuilen waar je ook niet vluchten kan verschijnen tranen en verdriet want eigenlijk wil je dit nog niet. De gang naar huis moet worden aanvaard weg zijn alle…

tussen de regels waar woorden elkaar vinden en zinnen eindigen met een punt onderbroken door leestekens het gevoel dat zij verwoorden is niet te bevatten in het echt de huid lijkt niet te winnen van de regels op papier woorden worden gezocht om samen een geheel te vormen om samen een gevoel te verwoorden en om samen te zijn…

De vlokken die zo maar vallen in het voorbij gaan van de auto's draai ik in gedachten nog wat rondjes terwijl ik simpelweg stil zit. Turend over witte strepen die het zwarte asfalt verdelen over dat alles maar mag stroken in liefde en met elkaar. In de weilanden zie ik het groen waar het leven mee vol zit en inde ondergaande zon het rood…

Telkens weer denk ik dan als je die foto neemt dat dat de laatste is en dat er niet meer rest dan herinnering maar nee er komen steeds meer foto's en steeds meer herinneringen liefde wordt hechter vertrouwder maar toch steeds die angst voor de laatste foto en herinneringen.…

Fluisterend herken ik melodiën die spelen op het schijnen van de maan zie dat licht toch overal zijn en waar sterren vallen in het niets. Je ogen zuigen al mijn aandacht op omdat ik dat ook graag wil één zijn met jou, en het delen de nacht brengt meer dan dromen. Wij spelen een spel, mastermind daar we houden van geven en nemen verslavend…

Ik vlucht in beelden waar ik veilig ben waar ik niets hoef en geen verplichting ken Nee, de daden zijn vrij je kunt me gewoon zeggen dat het vandaag niet lukt het is dan ook goed. Vissen langs de kant gewoon in alle rust met een hengel in de hand je leven dobbert aan je voorbij. Ja, het kan verkeren het gaat niet altijd even mooi…

Glinstering door het kaarslicht dat danst op je wangen die lachen speels. Waterig door gewoon geluk sijpelt traanvocht in hartstocht naar benee.…

ik kan niet anders dan mijn armen om je heen slaan je wangen kussen je aankijken strelen over je lijf fluisterend woorden spreken ik kan niet anders dan er voor je zijn ik kan niet anders wanneer je even huilt…

Een moment van stilte en op de plaats kijk ik onbewust omhoog waar grote ganzen reeds trekken met winterse tegenzin.…

Dansen in de wereld dromend in jouw armen warm onder de wol kaarsen die branden in mijn hart brandend verlangen. Dansen in de wereld in een waas van liefde waar ik nimmer uit wil waken kaarsen die branden mijn hart in vuur en vlam bevredigd verlangen.…